در دهم دی‌ماه سال جاری، یک بیماری ویروسی که عامل عفونت شدید تنفسی است در شهر ووهان (Wuhan) استان هوبای در کشور چین گزارش شد. در ۲۱ دی‌ماه اولین مورد فوت ناشی از این ویروس در چین گزارش شد که هم اکنون به بیش از ۲۳۰ نفر افزایش پیدا کرده و گزارش موارد مثبت نیز از ۲۲ کشور دیگر و تا مرزهای کشورمان رسیده و نکته خطرناک آن انتقال فرد به فرد و به کادر درمانی نیز شرایط را پیچیده‌تر کرد. این بیماری جدید یک بیماری قابل انتقال از حیوان به انسان محسوب می‌شود، اما هنوز راه‌های انتقال، مخازن حیوانی، راه‌های پیشگیری، تظاهرات دقیق بالینی آن مشخص نشده است و نیاز به مطالعات بیشتر دارد.
در حال حاضر واکسن و درمان مناسبی برای آن وجود ندارد و لذا داشتن ظن بالینی بالا و پرسش از شرح حال سفر به مناطق آلوده و تماس با بیماران تبدار و بیماران دارای علائم تنفسی، نقش بسیار مهمی در برنامه پیشگیری و کنترل این بیماری دارد. این در حالی است که دو روز پیش سازمان جهانی سلامت (WHO) در این خصوص وضعیت اضطراری جهانی اعلام کرد.
در این میان، افراد دارای معلولیت و سالمندان به دلیل شرایط خاص بدنی و فیزیولوژیکی خود بیشتر از دیگر گروه‌ها در معرض و تهدید ابتلا به بیماری قرار دارند که می‌بایست توجه بیشتری را جهت کاهش آسیب‌پذیری این افراد در منزل، محل کار، کلینیک‌های توانبخشی و مراکز روزانه و شبانه‌روزی نگهداری آنان اعمال کرد. این در حالی است که معمولا در فعالیت‌های بهداشتی، بهبود سلامت و پیشگیری از بیماری‌ها، این افراد به ندرت مورد هدف قرار می‌گیرد.
همچنین دسترسی نامساعد به ساختمان‌ها از جمله بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی، تجهیزات پزشکی غیرقابل دسترس، نشانه‌گذاری و علائم ضعیف، درگاه‌های باریک، پله‌های داخلی، تجهیزات نامساعد سرویس‌های بهداشتی و پارکینگ‌های غیرقابل دسترس موانعی را برای دسترسی افراد دارای معلولیت و سالمندان به تسهیلات مراقبت بهداشتی و خدمات سلامت ایجاد می‌کنند. با توجه به هزینه‌های گزاف خدمات بهداشتی و حمل‌ونقل که دو دلیل اصلی کاهش مراجعه به خدمات مراقبت‌های بهداشتی از سوی افراد دارای معلولیت است، بیش از نیمی از این افراد قادر به پرداخت هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی نیستند و بنابر تحقیقات انجام شده نسبت به افراد سالم بیش از دو برابر احتمال دارد با مهارت‌های ناکافی کارکنان بهداشتی برای نیازهایشان مواجه شوند، چهار برابر بیشتر احتمال دارد به طور نامناسب درمان شوند و نزدیک به سه برابر بیشتر با عدم پذیرش برای درمان مواجه می‌شوند.
در یک کلام، فقدان خدمات مناسب برای این بزرگ‌ترین اقلیت هر جامعه مانع مهمی برای مراقبت‌های بهداشتی به هنگام و موثر است. از این رو، بخشی از موارد مهم در این خصوص جهت افزایش آگاهی این افراد و کارکنان بخش سلامت و مراقبت ارائه می‌شود:
موارد مشکوکی که باید به واحدهای درمانی سریعا ارجاع شود:
۱. فرد مبتلا به بیماری شدید تنفسی تبدار (سندرم ساری) که به دلیل تب، سرفه و... نیازمند بستری در بیمارستان است. در این مورد باید هوشیار باشند که حداقل یکی از عوامل ذیل مشاهده شود.
الف- سابقه سفر به ووهان چین، در عرض ۱۴ روز قبل از شروع علائم بیماری.
ب- از کارکنان بهداشتی-درمانی، پزشک، پرستار، خدمه و سایر پرسنل بخش درمانی باشد که در آنجا یک مورد بیمار تنفسی شدید (سندرم SARI) بستری بوده است (بدون توجه به ملیت یا سابقه مسافرت آن بیمار)
۲. بیمار دارای علائم تنفسی با هر شدتی که باشد، باید در عرض ۱۴ روز قبل از شروع علائم بالینی یکی از انواع تماس‌های ذیل را داشته باشد:
الف- تماس نزدیک با مورد قطعی و علامت‌دار بیماری nCoV
ب- کار در بیمارستان یا مرکز درمانی در کشوری که انتقال داخل بیمارستانی در آن کشور گزارش شده باشد
_احتیاط لازم در کلینیک‌های توانبخشی و مراکز روزانه و شبانه‌روزی نگهداری؛ مواردی که باید توسط کادر درمانی، مراقبان و کارکنان مورد توجه قرار گیرد:
۱. استفاده از ماسک
۲. استفاده از پوشش کفش‌ها جهت ورود به بخش‌ها یا استفاده از دمپایی‌های خاص هر بخش
۳. پوشاندن دهان و بینی در زمان عطسه و سرفه توسط دستمال یا بخش بالایی آستین لباس
۴. رعایت شستشو و بهداشت دست، بعد از تماس دست‌ها با ترشحات تنفسی
۵. ایجاد فاصله بیشتر بین تخت‌های بیماران حداقل دو متر
۶. محدود کردن کامل رفت‌وآمد افراد غیرمسئول به بخش‌ها
۷. از دستکش یک بارمصرف استفاده شود
۸. استریل کردن مداوم وسایلی که برای بیمار استفاده می‌شود
۹. دستگاه فشار خون، استتوسکوپ و وسیله‌ای که برای بیماران دیگر نیز استفاده شود، باید تمیز و الکل اتیل ۷۰ % ضدعفونی شود
۱۰. جداسازی تخت افراد مبتلا و مشکوک به هر نوع آنفلوانزا
۱۱. جداسازی محل استحمام افراد مبتلا و مشکوک به هر نوع آنفلوانزا
۱۲. طبخ کامل گوشت و مرغ
۱۳. استفاده بیشتر از سوپ و آش
_احتیاط لازم در منزل و محل کار افراد دارای معلولیت و سالمندان:
۱.رعایت کامل بهداشت فردی
۲. شستن دست‌ها در چند نوبت مخصوصاً قبل از هر بار خوردن مواد غذایی
۳. استفاده از ماسک برای فرد و اعضای خانواده
۴. عدم لمس چشم، بینی و دهان
۵. خوردن مایعات فراوان
۶. خوردن میوه و سبزیجات تازه
۷. خوردن روزانه ویتامین C
۸. دوری از تماس با افراد دارای علائم آنفلوانزا
۹. حفظ فاصله با افراد مبتلا به سرماخوردگی
۱۰. ضدعفونی اشیا و سطوح استفاده مکرر
۱۱. در صورت احتمال آلودگی دست‌ها، از لمس چشم، بینی و دهان خودداری شود
۱۲. رعایت بیشتر بهداشت در پانسمان زخم‌ها
نظر شما