تهران- ایرنابازار- برگ چغندر فواید فراوانی دارد و سرشار از ویتامین های مختلف، آنتی اکسیدان و املاح معدنی است که مصرف آن سبب تندرستی و سلامت انسان می شود و از بسیاری از بیماری ها پیشگیری می کند.

ایرنابازار- چغندر، گیاهی با برگ های پهن و مخروطی شکل است که بیشتر ریشه آن مورد مصرف قرار می‌گیرد اما باید دانست برگ سبز خوراکی گیاه چغندر هم دارای خواص و فواید فراوانی است که مصرف آن مزایای مختلفی برای سلامتی دارد. این گیاه، بومی هند، نواحی مدیترانه ای و سواحل آتلانتیک اروپا به شمار می رود.

چغندر انواع مختلفی از اندازه ها و رنگ ها را دارد و رنگ آن از قرمز و زرد تا چغندر نواری است. چغندر معمولی رنگ بنفش تیره یا قرمز (لبو) دارد و چغندر قند به رنگ زرد روشن است که این نوع از چغندر برای استفاده از شکر آن، کشت می شود.

برگ چغندر دارای ویتامین‌ها، مواد معدنی، فیبر خوراکی و مواد شیمیایی گیاهی است. منبع غنی از ویتامین B۱، B۲، B۳، K، A و C، فولات، آهن، کلسیم و آنتی‌اکسیدان‌هایی همچون فلاونوئیدها و کاروتنوئیدها به شمار می رود. این ماده به گلبول های قرمز خون کمک و خون را تصفیه می کند و سبب بهبود جریان خون می شود. باید در نظر داشت با آن که برگ‌ چغندر فواید فراوانی برای سلامتی دارد اما مصرف بیش از اندازه آن می تواند به بروز عوارض جانبی برای برخی افراد منجر شود.

این گیاه دارای فواید درمانی بسیاری است که در زیر برخی از آن را می خوانیم:

خواص آنتی‌اکسیدانی فراوان

چغندر حاوی بسیاری از آنتی‌اکسیدان‌هاست و به حذف رادیکال‌های آزاد کمک می کند. اسید اگزالیک یک آنتی‌اکسیدان طبیعی است که به ویژه در برگ چغندر خام وجود دارد. آنتی اکسیدان‌ها مقابل واکنش‌های شیمیایی رادیکال‌های آزاد را می‌گیرند و سبب می شوند که سلول‌های بدن به آسیب و التهاب دچار نشوند. همچنین آنتی‌اکسیدان ها می توانند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهند. باید گفت در برگ های سبز چغندر کلروفیل وجود دارد که فواید فراوانی دارد و از تشکیل آمین های حلقه نامتقارن جلوگیری می کند.

بهبود عملکرد مغز

برگ چغندر دارای ویتامین K است که این ویتامین سبب بهبود عملکرد مغز می شود و آسیب به نورون‌های مغز را کاهش می دهد. همچنین از پیشرفت بیماری‌هایی همچون آلزایمر و پارکینسون جلوگیری می کند.

کنترل دیابت و قند خون

آنتی‌اکسیدان آلفا لیپوئیک اسید در برگ چغندر وجود دارد و به تنظیم میزان قند خون کمک و از برخی عوارض ناشی از دیابت جلوگیری می کند. همچنین باید گفت از تغییرها و نشانه های استرس اکسیداتیو در افراد دیابتی جلوگیری می کند.

سلامت دستگاه گوارش

برگ چغندر سرشار از فیبر است و فیبر ناشی از این برگ به هضم غذا کمک می کند. همچنین التهاب دستگاه گوارش را کاهش می دهد. فیبر موجود در برگ چغندر سبب افزایش فعالیت و تعداد باکتری‌های مفید روده می شود. همچنین برگ چغندر ادرارآور است و خاصیت ملینی دارد و می تواند به رفع یبوست کمک کند.

سلامت چشم

برگ چغندر حاوی مقدار زیادی ویتامین A است که برای بینایی از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین آنتی اکسیدان‌هایی به نام کاروتنوئید در برگ چغندر موجود هستند، از بیماری‌های چشمی همچون آب مروارید جلوگیری می‌کند.

این برگ مقدار زیادی کاروتنوئیدهایی به نام بتا کاروتن، لوتئین و زاکسانتین دارد که به منظور بهبود سلامت چشم و کاهش تباهی لکه زرد(دژنراسیون ماکولا)، آب ‌سیاه، شب کوری و دیگر بیماری های مربوط با بینایی استفاده می شود.

تقویت استخوان

برگ چغندر دارای ویتامین k و کلسیم است که مصرف آن می‌تواند مقداری از کلسیم مورد نیاز بدن را تامین کند و سبب حفظ سلامت استخوان ها می شود. همچنین مواد معدنی و ویتامین های این برگ، افزایش رشد و تقویت استخوان ها را به دنبال دارد و سبب کاهش شکستن استخوان ها و پوکی استخوان می شود.

تقویت سیستم ایمنی بدن

برگ چغندر حاوی ویتامین c است که این ویتامین به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند. همچنین آنتی اکسیدان‌های این برگ، سبب حفاظت بدن در برابر آسیب‌های التهابی می شود. باید گفت آهن و دیگر مواد معدنی برگ چغندر مانع از ضعف بدن می شود و تقویت سیستم ایمنی بدن را به دنبال دارد. این ویتامین کمک دهنده برای تولید گلبول های سفید است و با ویروس ها، باکتری ها و عفونت ها مقابله می کند.

جلوگیری از کم خونی

ویتامین B۶ و آهن موجود در برگ چغندر به تولید گلبول های قرمز خون کمک می‌کند و سبب افزایش گردش خون در بدن می شود و اینگونه انتقال اکسیژن به اندام های بدن به درستی صورت می پذیرد و در نهایت به پیشگیری و درمان کم خونی می پردازد.

سلامت قلب

مقدار زیاد اسید فولیک موجود در برگ چغندر خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش می دهد. وجود مواد معدنی همچون مس، آهن، کلسیم و منیزیم؛ تنظیم ضربان قلب، بهبود گردش خون، کنترل فشار خون و کلسترول را به دنبال دارد. همچنین برگ چغندر دارای نیترات زیادی است که پس از ورود به بدن به ترکیبی شیمیایی تبدیل می‌شود که از انسداد عروق جلوگیری می کند و بدین گونه سبب تقویت قلب می‌شود.