چرا مخالفان دولت، آثار مخرب آمریکا را نادیده می‌گیرند؟

تهران- ایرناپلاس- نماینده مردم شهرکرد در مجلس دهم شورای اسلامی گفت: دلیل آنکه مخالفان دولت آثار مخرب آمریکا و ظلم رفته بر مردم ایران را نادیده می‌گیرند، مدیریت فضای سیاسی کشور است تا انتخابات ۱۴۰۰ را به نفع خود تمام کنند.

به گزارش ایرناپلاس، علی ربیعی سخنگوی دولت روز سه‌شنبه (۲۳ دیماه) در یک نشست خبری با بیان اینکه عده‌ای در داخل ظلم ترامپ بر مردم را نادیده انگاری می‌کردند، گفت: متاسفانه، در چهار سال گذشته عده‌ای هم در داخل کشور نخواستند و هنوز هم نمی‌خواهند در مورد این شرارت بی‌سابقه و نقش مخرب آن به درستی حرف بزنند و ناخودآگاه ظلم ترامپ بر مردم ایران را نادیده انگاری می‌کردند تا جایی که با درصدبندی‌های عجیب و غریب، عامدانه سهم کمی برای این یاغی‌گری بین‌المللی اختصاص می‌دهند.

به گفته ربیعی، این در حالی است که دولت برای ایجاد شرایط مقاومت، دور کردن شر جنگ‌طلبی ترامپ و نیز حفظ معیشت و سلامت مردم، مسیر سخت و دشواری را پیمود به‌گونه‌ای که در دوران کرونا حتی برای خرید واکسن و دارو با مشکلات زیادی از سوی دولت و خزانه‌داری آمریکا مواجه بودیم.

«اردشیر نوریان» نماینده سابق مجلس و استاد روابط بین‌الملل دانشگاه در این رابطه به ایرنا پلاس گفت: متاسفانه بعد از انقلاب همواره یک آسیب جدی در فضای سیاسی کشور ما وجود داشته و برخی از جناح‌ها سعی دارند تا در پیروزی کشمکش‌ها و رقابت‌های داخلی از جریانات خارجی وام بگیرند و نمی‌خواهند درباره شرارت و نقش مخرب دشمنان بر مردم ایران سخن گویند.

وی افزود: برخی از جریان‌های سیاسی در داخل، مشکلاتی که دشمنان به ما تحمیل کرده‌اند را از یاد می‌برند و همه مشکلات دشمنان را به جریان داخلی و رقیب تحمیل می‌کنند.

وی برجام را نمونه‌ای از نادیده‌انگاری مخالفان دولت نامید و افزود: اگرچه آمریکا این توافق بین‌المللی را نقض کرد اما این توافقی بود که بین ایران و پنج کشور اروپایی به نتیجه رسید و آثار مثبتی را برای کشور ما در پی داشت.

نماینده مجلس دهم اظهارداشت: همه می‌دانیم توافق‌نامه برجام از طریق مذاکرات پیچیده، چندجانبه و چند لایه بدست آمد و به نوعی مذاکرات برای روشنگری و آگاهی بخشی به افکار عمومی انجام شد. بر این اساس افکار عمومی دنیا امروزه درک کرده که جمهوری اسلامی ایران در ادعای خود صادق بوده و آمریکا کشوری است که زیاده‌خواهی می‌کند.

نوریان افزود: گشایش اقتصادی در کشور ما بعد از برجام ایجاد شد و این ترامپ بود که با سیاستی قلدرمابانه خیلی از معاهدات را نقض کرد و با نقض برجام تحریم‌های ضالمانه را به کشور ما تحمیل کرد.

وی گفت: دولت تدبیر و امید در دوران ریاست جمهوری ترامپ سختی‌های زیادی را تحمل کرد و شرایط طوری بود که پول نفت که منبع اصلی اقتصادی دولت محسوب می‌شود به راحتی بلوکه می‌شد و شرایط بسیار سختی به دولت تحمیل شده بود که متاسفانه مخالفان دولت نسبت به این مشکلات بی توجه هستند.

این استاد روابط بین الملل دانشگاه عنوان کرد: سیاست کشور ما در حال حاضر باید به سمت و سویی رود که در بُعد خارجی تابع تنش‌زدایی و پیگیر منطقی منافع ملی و در بُعد داخلی متکی بر توانمندی‌های داخلی باشد و مخالفان دولت در مناسبات سیاسی باید هر دو بُعد را با هم و در تکامل یکدیگر در نظر بگیرند.

وی افزود: متاسفانه جناح‌های مخالف دولت در داخل بدون در نظر گرفتن منافع داخلی، فقط سعی در کوبیدن دولت دارند و همه آثار مخرب آمریکا که بسیاری از کشورهای منطقه را نیز با خود همراه کرده است را نادیده می‌گیرند.

گروکشی مجلس یازدهم از بودجه ۱۴۰۰
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم شورای اسلامی افزود: در حال حاضر مجلس یادهم منتسب به اصولگرایان است و حدود ۲۰ نفر اصلاح‌طلب نقشی در سیستم رای‌گیری مجلس ندارد و نمایندگان اصولگرا هر تصمیمی که بخواهند بر علیه دولت می‌گیرند.
وی ادامه داد: از روز اول نیز مشخص بود که جریان حاکم در مجلس، نوک پیکان مخالفت را به سوی دولت گرفته و اجازه نمی‌دهد دولت آرام آرام پیش برود. اصولگرایان قوه قضاییه و مقننه را در اختیار دارند و تلاش می‌کنند پیروز انتخابات قوه مجریه نیز باشند و قدرت را یکدست به نفع خود تمام کنند.

وی افزود: کار تا جایی پیش رفته است مجلس کنونی بودجه ۱۴۰۰ را گرو گرفته و سعی دارد از بودجه بهره‌برداری سیاسی و جناحی کند. اکنون فضای غیرتعاملی همراه با موضع‌گیری‌های پرتنش، ادبیات قلدرمابانه در مجلس حاکم است. تریبون مجلس جای دلسوزی منافع ملی و آرام سازی فضای مدیریتی کشور است و جای عقده‌کشی نیست.

نماینده پیشین مردم شهرکرد در مجلس در ادامه به طرح اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ نیز اشاره کرد و گفت: این  طرح نیز اهرمی برای مدیریت انتخابات بوده و ریل‌گذاری برای حرکت جریانات خاص سیاسی و ماندگاری در قدرت است.

وی گفت: قانونگذار نباید ایده و تفکر خود را تبدیل به قانون کند و به نوعی چارچوب‌های دموکراسی را بر اساس سلیقه خود محدود کرده و یا از بین ببرد.

۱ نفر

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.