پویشی برای مقابله با کاسبان تحریم

تهران- ایرناپلاس- این روزها با توجه به واکنش‌ها به تاکید دولتمردان درباره پایان تحریم‌ها بدون تاخیر که با تاکید رهبر معظم انقلاب به این مساله همراه بود، این پرسش مطرح شده که اساسا چه کسانی دنبال تاخیر در رفع تحریم‌­ها هستند و به عبارتی دیگر از ماندگاری تحریم سود می­‌برند؟

به گزارش ایرناپلاس، رئیس جمهوری دوشنبه هفته گذشته در نشست خبری با اصحاب رسانه با بیان اینکه «عده‌ای می‌خواهند پایان تحریم را به تأخیر بیندازند» تاکید کرد «ما یک ساعت و یک دقیقه هم به‌ آن رضایت نخواهیم داد و در برابر آن خواهیم ایستاد».
رهبر معظم انقلاب نیز دو روز بعد(چهارشنبه ۲۶ آذر) با تاکید ‎بر پیگیری هم­زمان  دو سیاست رفع تحریم و خنثی‌سازی تحریم، فرمودند «اگر بتوان تحریم را رفع کرد، حتی یک ساعت هم نباید تأخیر کنیم».

با توجه به این تاکیدات در رفع تحریم‌ها، اینکه در برابر جماعتی که از تحریم ذینفع هستند، چه باید کرد و چگونه می‌­توان اهداف آنها را خنثی کرد، به یک پاسخ روشن می‎رسیم. ابتدا باید موافقان داخلی و خارجی تحریم را شناخت، سپس برای بی‎اثر کردن آن چاره‎ای اندیشید، از جمله پیشنهاد تشکیل یک پویش جمعی.

موفقان داخلی تحریم؛ از کاسبان تحریم تا دشمنان دوست‌نما
اگرچه جمهوری اسلامی از سال ۱۳۵۸ با تحریم‌­های آمریکا و سپس دیگر تحریم‌­های بین‌­المللی، منطقه‌­ای و موردی مواجه بوده است، اما هیچگاه به وسعت و گستره تحریم‌­های دهه ۹۰ شمسی نرسید و خلل موثری در مراودات اقتصادی و سیاسی کشور ایجاد نکرده بود.

تا پیش از این تاریخ، شاید مهم­ترین تحریم غرب مربوط به قانون مصوب سال ۱۳۷۵ آمریکا بود که به موجب آن هرگونه سرمایه‌گذاری بیش از ۴۰ میلیون دلار در سال برای توسعه بخش نفت وگاز در ایران توسط هر شرکتی در دنیا، از سوی آمریکا ممنوع و مشمول جریمه شد.

اما مناقشات هسته‌­ای ایران و غرب در دهه ۸۰ شمسی، در نهایت به مجموعه گسترده‌­ای از تحریم‌­های بین‌­المللی و غرب در سال‌­های ۹۰ و ۹۱ انجامید. این تحریم‌­های کم‌سابقه با تلاش دولت حسن روحانی و با پشتیبانی همه‌جانبه نظام، در مذاکرات پیچیده و دشوار معروف به برجام، لغو یا محدود شد.

متاسفانه بعد از روی کار آمدن دونالد ترامپ و با خروج غیرقانونی و یکجانبه دولت آمریکا از توافق هسته‌ای، بار دیگر تحریم‌­های آمریکا برقرار و چنان بی­‌سابقه شدت یافت که رئیس‌جمهوری از آن به جنگ اقتصادی و تروریسم اقتصادی تعبیر کرد.

در این روزها اگرچه با تدبیر ایران، تحریم­‌های سازمان ملل و دیگر  طرف­های اروپایی و آسیایی برجام، دوباره برقرار نشد و حتی طبق توافق قبلی، تحریم تسلیحاتی کشورمان هم منقضی شد، اما کینه‎توزی و گستردگی تحریم‌­های غیرانسانی آمریکا موجب مشکلات عدیده­ای در اقتصاد شد و از سال ۹۷ تا کنون تنگناهایی جدی آفرید.

تلاش دولت دوازدهم و دستگاه دیپلماسی نظام در سه سال گذشته همواره بر رفع و ایجاد خلل در تحریم‌­ها بوده است.
با پیروزی بایدن در انتخابات و اعلام آمادگی آمریکا برای بازگشت به برجام، دولت و رئیس جمهوری با اتخاذ مواضعی عزتمندانه و دقیق، شکست سیاست فشار حداکثری ترامپیان را اعلام کرد و امیدها برای پایان تحریم‌­های شدید و غیرقانونی آمریکا زنده شد؛ اما بلافاصله  مخالفان رفع تحریم‌­ها یا به تعبیر آقای روحانی «کسانی که قصد به تاخیر انداختن رفع تحریم­‌ها» را دارند، دوباره دست به کار شدند.

موافقان داخلی تحریم به طور معمول همان کسانی هستند که سرسختانه، نخست برای عدم توافق برجام و سپس برای شکست آن تلاش کردند؛ از کاسبان و سودبرندگان تحریم ملت تا طراحان حمله به سفارت عربستان و البته غیرخودی‌هایی که هوشمندانه در لباس خودی پنهان شده‌اند.

به تازگی جماعتی دیگر به دسته مخالفان هرگونه رفع تحریم توسط دولت روحانی، ظهور کرده­‌اند که نگران واریز اعتبار مذاکره و رفع دوباره تحریم به حساب روحانی و دولت او هستند و سخت تلاش دارند با وجود همه دشواری‌­های مردم، ماجرا به بعد از انتخابات ۱۴۰۰ موکول شود.

در این گیرودار البته هستند اقلیتی معدود که از سر دلسوزی و البته ناآگاهی، تحلیل و برداشتی اشتباه از برجام دارند و تحت تاثیر برخی تبلیغات آن را مغایر منافع نظام و انقلاب می‌دانند. با دسته­ اخیر می‌­توان و باید به گونه‌­ای مستدل و با حسن نیت گفت‎وگو و تدبیر مقامات ارشد کشور و رهبر معظم انقلاب در این حوزه را برایشان تشریح کرد؛ اما با گذشت بیش از یک دهه از تولد ادبیات برجامی، با کاسبان و دشمنان دوست­‌نمایی که آگاهانه برخلاف منافع ملی ایران با هرگونه توافق هسته‌­ای و رفع تحریم مخالفند، نمی‌­توان به راحتی گفت‌وگو کرد و دولت و رسانه­‌ها هرکدام وظایفی دارند.

موضع قاطع رئیس جمهوری و رهبر معظم انقلاب مبنی بر عدم اجازه فرصت­‌سوزی برای حتی یک ساعت تاخیر در برداشتن تحریم‌­ها باید همچنان برجسته شده و همه بخش‎های کشور، ظرفیت‌­های قانونی خود را برای تصمیم‌­سازی درست در این ماجرا به کار گیرند.
مردم و جوانان دلسوز و اصحاب رسانه اعم از رسانه‌­های رسمی، شبکه­‌های اجتماعی و شهروند خبرنگاران لازم است ضمن پافشاری بر موضع اصولی نظام مبنی بر رفع سریع و قاطعانه تحریم‌­ها، پویش یا کارزار گسترده‌­ای را با هدف رسوایی کاسبان و دشمنان منافع ملت راه بیندازند و از همه ابزارهای قانونی و مشروع دیپلماسی عمومی و اقناع افکار عمومی بهره گیرند.

موافقان خارجی تحریم؛ از نتانیاهو تا اینترنشنال
از فردای پیروزی انقلاب تا امروز طیف متنوعی از سودبرندگان و سودجویان بین‌­المللی برای تحریم ملت ایران  و تحکیم بیشتر تلاش کرده­‌اند. غیر از آمریکا و برخی غربی‌­ها که آفریننده یا واضع تحریم‌­های غیرانسانی بوده‌اند، سه گروه دیگر در سطح خارجی همواره بر طبل تحریم و تنگی معیشت ایران و ایرانی کوبیده­‌اند.

نخست اتحاد شوم صهیونیستی-ارتجاعی که نماینده آشکار آنها امثال نتانیاهو تا بن سلمان بوده و از هیچ تلاشی برای شکست هرگونه مذاکره با غرب در جهت موفقیت و پویایی ایران فروگذار نکرده­‌اند.
دسته دوم کشورهایی هستند که چه در حوزه اوپک رقبای همیشگی قدرت نفتی برتر ایران بوده‌­اند، چه غیرمستقیم از محدود شدن مراودات عادی اقتصادی-تجاری یک کشور ۸۵ میلیونی با جهان منتفع شده­‌اند.
دسته سوم نیز همان دریوزگانی هستند که نان‌شان در خونین دلی طبقات ضعیف جامعه است و حقوق‌شان را از خبیث‌­ترین دشمنان مملکت می‌­گیرند، از رادیو فردا و آلبانی تا بی‌بی‌سی و ایران اینترنشنال.

در برابر این طیف از موافقان تحریم ایران، علاوه بر تلاش برای ندادن بهانه‌­های غیرضروری حقوق بشری و سیاسی در داخل، پیوستن همه ایرانیان دلسوز در سراسر جهان به پویش پایان تحریم و بلند کردن صدای مظلومیت و حقانیت مردم لازم است؛ مردمی که در سه سال گذشته بیشترین آسیب را از ترامپیسم کور متحمل شدند.

تجربه نشان داده چنانچه برای پی‌ریزی یک حرکت دسته جمعی رسانه­ای مبتنی بر شبکه‌­های اجتماعی مانند پویش و کارزار، مدبرانه عمل شود و براساس نیاز و خواست واقعی آحاد مردم باشد، موفقیت آن حتمی است.

۷ نفر

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.