به گزارش ایرناپلاس، رئیس جمهوری دوشنبه هفته گذشته در نشست خبری با اصحاب رسانه با بیان اینکه «عده‌ای می‌خواهند پایان تحریم را به تأخیر بیندازند» تاکید کرد «ما یک ساعت و یک دقیقه هم به آن رضایت نخواهیم داد و در برابر آن خواهیم ایستاد».
رهبر معظم انقلاب نیز دو روز بعد(چهارشنبه ۲۶ آذر) با تاکید بر پیگیری همزمان دو سیاست رفع تحریم و خنثی‌سازی تحریم، فرمودند «اگر بتوان تحریم را رفع کرد، حتی یک ساعت هم نباید تأخیر کنیم».
با توجه به این تاکیدات در رفع تحریم‌ها، اینکه در برابر جماعتی که از تحریم ذینفع هستند، چه باید کرد و چگونه می‌توان اهداف آنها را خنثی کرد، به یک پاسخ روشن میرسیم. ابتدا باید موافقان داخلی و خارجی تحریم را شناخت، سپس برای بیاثر کردن آن چارهای اندیشید، از جمله پیشنهاد تشکیل یک پویش جمعی.
موفقان داخلی تحریم؛ از کاسبان تحریم تا دشمنان دوست‌نما
اگرچه جمهوری اسلامی از سال ۱۳۵۸ با تحریم‌های آمریکا و سپس دیگر تحریم‌های بین‌المللی، منطقه‌ای و موردی مواجه بوده است، اما هیچگاه به وسعت و گستره تحریم‌های دهه ۹۰ شمسی نرسید و خلل موثری در مراودات اقتصادی و سیاسی کشور ایجاد نکرده بود.
تا پیش از این تاریخ، شاید مهمترین تحریم غرب مربوط به قانون مصوب سال ۱۳۷۵ آمریکا بود که به موجب آن هرگونه سرمایه‌گذاری بیش از ۴۰ میلیون دلار در سال برای توسعه بخش نفت وگاز در ایران توسط هر شرکتی در دنیا، از سوی آمریکا ممنوع و مشمول جریمه شد.
اما مناقشات هسته‌ای ایران و غرب در دهه ۸۰ شمسی، در نهایت به مجموعه گسترده‌ای از تحریم‌های بین‌المللی و غرب در سال‌های ۹۰ و ۹۱ انجامید. این تحریم‌های کم‌سابقه با تلاش دولت حسن روحانی و با پشتیبانی همه‌جانبه نظام، در مذاکرات پیچیده و دشوار معروف به برجام، لغو یا محدود شد.
متاسفانه بعد از روی کار آمدن دونالد ترامپ و با خروج غیرقانونی و یکجانبه دولت آمریکا از توافق هسته‌ای، بار دیگر تحریم‌های آمریکا برقرار و چنان بی‌سابقه شدت یافت که رئیس‌جمهوری از آن به جنگ اقتصادی و تروریسم اقتصادی تعبیر کرد.
در این روزها اگرچه با تدبیر ایران، تحریم‌های سازمان ملل و دیگر طرفهای اروپایی و آسیایی برجام، دوباره برقرار نشد و حتی طبق توافق قبلی، تحریم تسلیحاتی کشورمان هم منقضی شد، اما کینهتوزی و گستردگی تحریم‌های غیرانسانی آمریکا موجب مشکلات عدیدهای در اقتصاد شد و از سال ۹۷ تا کنون تنگناهایی جدی آفرید.
تلاش دولت دوازدهم و دستگاه دیپلماسی نظام در سه سال گذشته همواره بر رفع و ایجاد خلل در تحریم‌ها بوده است.
با پیروزی بایدن در انتخابات و اعلام آمادگی آمریکا برای بازگشت به برجام، دولت و رئیس جمهوری با اتخاذ مواضعی عزتمندانه و دقیق، شکست سیاست فشار حداکثری ترامپیان را اعلام کرد و امیدها برای پایان تحریم‌های شدید و غیرقانونی آمریکا زنده شد؛ اما بلافاصله مخالفان رفع تحریم‌ها یا به تعبیر آقای روحانی «کسانی که قصد به تاخیر انداختن رفع تحریم‌ها» را دارند، دوباره دست به کار شدند.
موافقان داخلی تحریم به طور معمول همان کسانی هستند که سرسختانه، نخست برای عدم توافق برجام و سپس برای شکست آن تلاش کردند؛ از کاسبان و سودبرندگان تحریم ملت تا طراحان حمله به سفارت عربستان و البته غیرخودی‌هایی که هوشمندانه در لباس خودی پنهان شده‌اند.
به تازگی جماعتی دیگر به دسته مخالفان هرگونه رفع تحریم توسط دولت روحانی، ظهور کرده‌اند که نگران واریز اعتبار مذاکره و رفع دوباره تحریم به حساب روحانی و دولت او هستند و سخت تلاش دارند با وجود همه دشواری‌های مردم، ماجرا به بعد از انتخابات ۱۴۰۰ موکول شود.
در این گیرودار البته هستند اقلیتی معدود که از سر دلسوزی و البته ناآگاهی، تحلیل و برداشتی اشتباه از برجام دارند و تحت تاثیر برخی تبلیغات آن را مغایر منافع نظام و انقلاب می‌دانند. با دسته اخیر می‌توان و باید به گونه‌ای مستدل و با حسن نیت گفت‌وگو و تدبیر مقامات ارشد کشور و رهبر معظم انقلاب در این حوزه را برایشان تشریح کرد؛ اما با گذشت بیش از یک دهه از تولد ادبیات برجامی، با کاسبان و دشمنان دوست‌نمایی که آگاهانه برخلاف منافع ملی ایران با هرگونه توافق هسته‌ای و رفع تحریم مخالفند، نمی‌توان به راحتی گفت‌وگو کرد و دولت و رسانه‌ها هرکدام وظایفی دارند.
موضع قاطع رئیس جمهوری و رهبر معظم انقلاب مبنی بر عدم اجازه فرصت‌سوزی برای حتی یک ساعت تاخیر در برداشتن تحریم‌ها باید همچنان برجسته شده و همه بخشهای کشور، ظرفیت‌های قانونی خود را برای تصمیم‌سازی درست در این ماجرا به کار گیرند.
مردم و جوانان دلسوز و اصحاب رسانه اعم از رسانه‌های رسمی، شبکه‌های اجتماعی و شهروند خبرنگاران لازم است ضمن پافشاری بر موضع اصولی نظام مبنی بر رفع سریع و قاطعانه تحریم‌ها، پویش یا کارزار گسترده‌ای را با هدف رسوایی کاسبان و دشمنان منافع ملت راه بیندازند و از همه ابزارهای قانونی و مشروع دیپلماسی عمومی و اقناع افکار عمومی بهره گیرند.
موافقان خارجی تحریم؛ از نتانیاهو تا اینترنشنال
از فردای پیروزی انقلاب تا امروز طیف متنوعی از سودبرندگان و سودجویان بین‌المللی برای تحریم ملت ایران و تحکیم بیشتر تلاش کرده‌اند. غیر از آمریکا و برخی غربی‌ها که آفریننده یا واضع تحریم‌های غیرانسانی بوده‌اند، سه گروه دیگر در سطح خارجی همواره بر طبل تحریم و تنگی معیشت ایران و ایرانی کوبیده‌اند.
نخست اتحاد شوم صهیونیستی-ارتجاعی که نماینده آشکار آنها امثال نتانیاهو تا بن سلمان بوده و از هیچ تلاشی برای شکست هرگونه مذاکره با غرب در جهت موفقیت و پویایی ایران فروگذار نکرده‌اند.
دسته دوم کشورهایی هستند که چه در حوزه اوپک رقبای همیشگی قدرت نفتی برتر ایران بوده‌اند، چه غیرمستقیم از محدود شدن مراودات عادی اقتصادی-تجاری یک کشور ۸۵ میلیونی با جهان منتفع شده‌اند.
دسته سوم نیز همان دریوزگانی هستند که نان‌شان در خونین دلی طبقات ضعیف جامعه است و حقوق‌شان را از خبیث‌ترین دشمنان مملکت می‌گیرند، از رادیو فردا و آلبانی تا بی‌بی‌سی و ایران اینترنشنال.
در برابر این طیف از موافقان تحریم ایران، علاوه بر تلاش برای ندادن بهانه‌های غیرضروری حقوق بشری و سیاسی در داخل، پیوستن همه ایرانیان دلسوز در سراسر جهان به پویش پایان تحریم و بلند کردن صدای مظلومیت و حقانیت مردم لازم است؛ مردمی که در سه سال گذشته بیشترین آسیب را از ترامپیسم کور متحمل شدند.
تجربه نشان داده چنانچه برای پی‌ریزی یک حرکت دسته جمعی رسانهای مبتنی بر شبکه‌های اجتماعی مانند پویش و کارزار، مدبرانه عمل شود و براساس نیاز و خواست واقعی آحاد مردم باشد، موفقیت آن حتمی است.