گیاهان آپارتمانی ارمغان آور سرزندگی و نشاط

ایرنابازار- گیاهان در کنار آن که سبب زیبایی و شادابی محیط خانه می شوند، زمینه ساز سلامت روح و جسم نیز خواهند شد. از جمله فواید نگهداری گیاهان در محیط خانه می توان به پاکسازی هوا، افزایش بهره‌وری، ایجاد شادابی و نشاط، کاهش استرس، افزایش تمرکز و منبع انرژی اشاره کرد.

باید دانست که با توجه به شرایط محیط و خانه باید گل و گیاه مناسب با آن را نگه داشت. بیشتر گیاهان برای رشد و ماندگاری به نور خورشید احتیاج دارند و بدون وجود نور از میان خواهند رفت اما برخی گیاهان هستند که برای رشد و ماندگاری به نور کمی احتیاج دارند که از آنها می توان برای نگهداری در مکان هایی که نورگیر نیستند، استفاده کرد.

آشنایی با گیاهان سایه دوست و مقاوم به نور کم سبب خواهد شد تا اگر برای مکان های کم نور، نیاز به گیاهی وجود داشت، گیاهی متناسب با نور کم را تهیه کرد. لازم به ذکر است که محیط کم نور به محیطی گفته می شود که نسبت به فاصله از پنجره‌ها نور کمتری داشته باشد. در واقع گیاهان سایه دوست و مقاوم به نور کم، گیاهانی محسوب می شوند که در محیط‌های کم نورتر دوام می آورند و ماندگار هستند.

برگ عبایی، گیاه بومی چین و ژاپن

گیاه برگ عبایی، گیاهی زینتی و از محبوب ترین گیاهان آپارتمانی به شمار می رود که در زیر مجموعه خانواده سوسن قرار می گیرد و بومی چین و ژاپن است که بیش از ۱۰۰ گونه مختلف دارد. گیاه برگ عبایی، گیاهی زینتی و از محبوب ترین گیاهان آپارتمانی به شمار می رود که برگ هایی به رنگ سبز تیره و درخشان دارد. برگ عبایی در زیرمجموعه خانواده سوسن قرار می گیرد و بومی چین و ژاپن است که بیش از ۱۰۰ گونه مختلف دارد. این گیاه از مقاومت بالایی در شرایط سخت برخوردار است و باید از نور مستقیم خورشید دور باشد زیرا نور مستقیم باعث می شود که برگ های آن دچار سوختگی شوند. خاک این گیاه نباید بیش از اندازه مرطوب یا خشک باشد. برای تمیز کردن گیاه با استفاده از پارچه یا اسفنج مرطوب، هفته ای یک بار می توان برگ ها را تمیز کرد، باید دانست از مواد براق کننده شیمیایی برای گیاه استفاده نشود.

این گیاه را باید در طول بهار و تابستان کود داد و بهتر است که از کود مایع استفاده کرد. باید توجه داشت که کود را روی خاک خشک قرار نداد زیرا سبب سوختن ریشه های آن خواهد شد. به همین دلیل پیش از کوددهی باید گیاه را آبیاری کرد. برگ عبایی اغلب به هرس احتیاجی ندارد و تنها باید برگ های زرد و سوخته را جدا کرد. این گیاه به راحتی تکثیر می شود و این عمل تنها با جدا کردن ریزوم صورت می گیرد. برای تکثیر پس از خارج کردن گیاه از گلدان، ریزوم های آن را جدا کنید و بعد از آن گیاه را داخل خاک نرم و دارای مواد مغذی قرار دهید. گلدان این گیاه را بهتر است هر چهار یا پنج سال تعویض کرد تا شرایط رشد بهتری داشته باشد. زمان مناسب برای تعویض گلدان فصل بهار است.

یکی از بیمارهایی که امکان دارد این گیاه به آن دچار شود شامل لکه برگ است. بدین صورت که لکه هایی به رنگ قهوه ای و سیاه بر روی برگ های این گیاه ایجاد می شود که باید برگ های لکه دار را از گیاه جدا و برای جلوگیری از شیوع آن از قارچ کش های قوی استفاده کرد.

سانسوریا، گیاهی مقاوم به نور کم

سانسوریا در زمره گیاهان مقاوم به نور کم و بومی آفریقا، ماداگاسکار و جنوب آسیا محسوب می شود که دارای برگ‌هایی راه راه و بلندی است که به پوست مار شباهت دارد، به همین دلیل به آن گیاه ماری هم می گویند. این گیاه بیش از ۷۰ گونه، رنگ‌ ها و ابعاد متنوعی دارد. سانسوریا در خاکِ خشک رشد خوبی دارد و نگهداری از آن در محل سکونت سبب بهبود کیفیت هوای محیط خواهد شد.

این گیاه در دسته گیاهان کم توقع قرار دارد، گیاهی کم آب است و محیط کم نور را به خوبی تحمل می‌کند. اگر بیش از نیاز به این گیاه آب بدهید، به مرور زمان به علت پوسیدگی ریشه‌ها، از بین خواهد رفت. آبیاری سانسوریا، حدود یک بار در هفته برای تابستان و ۲ بار در هفته یک بار برای زمستان کفایت می کند. اگر اطلاعات کمی در زمینه نگهداری از گل و گیاه دارید می توانید برای آغاز با این گیاه شانس خود را در این حوزه امتحان کنید.

سانسوریا از جمله گیاهان موثر در تصفیه هوا به شمار می رود و سم هایی همچون فرمالدئید، زایلن و تولوئن را از محیط جذب می‌کند و به همین دلیل کیفیت هوای محیط را بهبود می بخشد. روش تکثیر سانسوریا به روش های پاجوش(ریزوم) و قلمه زدن برگ است. سانسوریا به خوبی در گلدان های کوچک رشد می کند زیرا در گلدان های کوچک پاجوش ها فشرده و ساقه های زیر زمینی به هم نزدیک تر هستند و به همین دلیل رشد این گیاه سریع تر می شود.

از جمله آفات سانسوریا می توان به پشه های ریز، شپشک آرد آلود، تریپس یا ویروس موزاییک و قارچ ها اشاره کرد. همچنین انواع بیماری های سانسوریا؛ افتادگی برگ ها، خشک شدن برگ ها، تغییر رنگ نوک برگ ها، لوله شدن و پیچ خوردگی برگ ها، زرد شدن برگ ها، باریک شدن برگ ها، قارچی شدن برگ ها، شل و آبدار شدن برگ ها همراه پف کردن، شکستگی، آسیب دیدگی و زدگی، پوسیدگی برگ و ریشه ها و ... به شمار می روند.

آگلونما، گیاهی گرمسیری و همیشه سبز

آگلونما یا همیشه سبز چینی، بومی مرداب های جنوب شرقی آسیا و جنگل های گرمسیری محسوب می شود که به نور زیادی نیاز ندارد و به هوای گرم و رطوبت زیاد علاقه دارد و در این شرایط رشد بسیار خوبی خواهد داشت و مقاومت بالایی در برابر گرما و خشکی دارد. این گیاه نیازمند کوددهی زیادی نیست و در طول سال یک یا ۲ بار برای آن کفایت می کند و خاک سبک با زهکش بالا برای آن مناسب است.

آگلونما آلودگی ها و مواد شیمیایی موجود در هوا را جذب و اکسیژن آزاد می‌کند. این گیاه بیش از ۴۰ گونه مختلف است. بهترین مکان برای این گیاه در پشت پنجره شمالی با نور غیر مستقیم به شمار می رود. آبیاری بیش از حد برگ های آگلونما را خراب و گیاه را دچار بیماری پوسیدگی ریشه می‌کند. این گیاه به سرما بسیار حساس است و سرمای بیش از اندازه سبب از بین رفتن آن خواهد شد.

به منظور تغدیه بهتر و ایجاد فضایی بزرگ‌تر برای رشد ریشه‌های گلونما هر ۱۸ تا ۲۴ ماه گلدان این گیاه را تعویض کنید. این گیاه را می‌توان به روش های تکثیر با قلمه ساقه، تکثیر با بذر، جداسازی پاجوش و تکثیر با استفاده از کشت بافت؛ تکثیر کرد.

لوله شدن برگ آگلونما یا پیچ خوردن برگ‌ها از جمله بیماری‌های شایع این گیاه است که بیشتر به دلیل کمبود رطوبت، کمبود مواد مغذی خاک و دچار آفت شدن و … ایجاد می شود. ایجاد لکه‌های قهوه‌ای دایره شکل روی برگ می تواند به دلیل سوختگی به‌ علت تابش نور آفتاب یا آلودگی‌های محیط باشد.

پوتوس، گیاهی رونده و محبوب

پوتوس گیاهی مقاوم و رونده محسوب می شود که بومی جنگل‌های جنوب‌شرقی آسیا و جزایر غربی اقیانوس آرام است. این گیاه از خانواده گل شیپوریان به شمار می رود و در مکان هایی که دارای سایه کامل است، رشد می کند و به تاریکی علاقه دارد و در سخت ترین و بدترین شرایط به رشد خود ادامه می‌دهد. پتوس در فهرست گیاهان سمی برای کودکان و حیوانات خانگی قرار دارد زیرا به علت اینکه اگزالت کلسیم دارد، ممکن است سبب تحریک و استفراغ شود.

پوتوس نقش مهمی در اکسیژن سازی و پاکسازی هوا از سموم و انرژی های منفی بر عهده دارد. گیاه پتوس خاصیت روندگی دارد و حتی بدون وجود خاک نیز در آب به سرعت رشد می کند. این گیاه به طور طبیعی در فصل بهار گل می‌دهد. در صورتی که شرایط رشد گیاه مناسب باشد، پتوس گل خواهد داد. بهترین زمان تعویض گلدان، بهار و تابستان است چون این مواقع زمان رشد گیاه به شمار می رود.

آن چه باید با آن توجه کرد این است که پتوس در فهرست گیاهان سمی برای کودکان و حیوانات خانگی قرار دارد زیرا به علت اینکه اگزالت کلسیم دارد، ممکن است سبب تحریک و استفراغ شود. همچنین شیره سمی این گیاه می تواند در افرادِ بسیار حساس التهاب ایجاد کند. این گیاه را باید زمانی آبیاری کرد که روی خاک گلدان به طور کامل خشک شده باشد. آن را بیش از اندازه نباید آبیاری کرد زیرا رشد گیاه متوقف می شود و خطر پوسیدگی ریشه های پوتوس وجود دارد.

تکثیر پوتوس به سه روش قلمه زدن پوتوس در خاک، تکثیر پوتوس با تقسیم بوته و قلمه پتوس در آب صورت می گیرد. بهترین خاک برای این گیاه، کمپوست یا خاک و کود آماده است. پوسیدگی ریشه و پژمردگی باکتریایی از جمله بیماری های شایع پوتوس است. پوسیدگی ریشه به وسیله گونه های مختلف قارچ ایجاد می شود و در پژمردگی باکتریایی، برگ ها شروع به زرد شدن می کنند و سپس در ساقه ها قهوه ای و رگبرگ های برگ ها سیاه می شوند.

زاموفیلیا، گیاهی سایه دوست و جذاب

زاموفیلیا با برگ های براق چرمی مانند از گیاهان محبوب و لوکس‌ آپارتمانی محسوب می شود که بومی مناطق گرمسیری شرق آفریقا و شمال شرقی آفریقای جنوبی است. این گیاه با اسم های دیگری چون نخل اروید، گیاه جاودانگی، گیاه همیشگی و گیاه پولادی شناخته می شود. زاموفیلیا از مقاومت بالایی برخوردار است و رشد کندی دارد و به نور متوسط و غیرمستقیم احتیاج دارد. این گیاه را بایستی با فاصله از پنجره قرار داد زیرا تابش نور مستقیم خورشید باعث سوختگی برگ های زاموفیلیا می شود.

گیاه زاموفیلیا در دسته گیاهان با سمی متوسط قرار دارد و در هنگام هرس و تکثیر آن، باید مراقب بود تا پوست با شیرابه موجود در آن تماس نداشته باشد. علت سمی بودن زاموفیلیا وجود نمک اگزالات کلسیم است که باعث التهابات شدید پوستی می‌شود.

این گیاه قابلیت تولید اکسیژن و جذب بالای سموم محیط دارد و به همین علت از قوی ترین گیاهان اکسیژن ساز شناخته می شود. آبیاری این گیاه در تابستان به طور معمول هفته ای یک بار و در زمستان ۲ هفته یک بار است. برای آبیاری از آب جوشیده سرد یا آبی که کلر آن از بین رفته است، استفاده کنید. برای تعویض گلدان زاموفیلیا بایستی در بهار اقدام شود و بهترین زمان برای تعویض، هنگامی است که ریشه های گیاه از خاک خارج شده باشد. زاموفیلیا نسبت به کوددهی زیاد حساسیت نشان می‌دهد و می تواند سبب آسیب آن شود و زمان مناسب برای این کار تابستان است.

تکثیر زاموفیلیا طولانی و زمان‌بر به شمار می رود و دارای روش های گوناگونی همچون تکثیر از طریق ریشه یا ریزوم، تکثیر به وسیله ساقه، تکثیر با برگ، تکثیر از طریق بذر و تکثیر از به وسیله پاجوش است. بیماری های گیاه زاموفیلیا شامل زرد شدن برگ، قهوه ای شدن نوک برگ ها، شپشک آرد آلود بر روی برگ ها، شته بر روی برگ، کمرنگ و نازک شدن برگ ها، خم شدن ساقه و کنه عنکبوتی بر روی برگ می شود.