به گزارش ایرناپلاس، علی ربیعی سخنگوی دولت چندی پیش در نشست هفتگی با خبرنگاران نکات مهمی درباره برخی نقدها و اظهارنظرها مطرح کرد که قابل تامل است؛ وی گفت «همه دولت‌ها بخشی از تاریخ این انقلاب هستند و فراموش نکردیم در دوره‌ای افرادی برای جلب رای، تمامی دولت‌ها و دستاوردهای دولت‌های پس از انقلاب را تخریب کردند و امروز به تمام دستاوردهای نظام طعنه می‌زنند».
وی همچنین با اشاره به فشار بر مردم و زندگی آنها نکته مهم دیگری را یادآور شد که پیش از این رئیس جمهوری هم به آن اشاره کرده بود: «رسانه‌های برانداز نظام از خارج علیه کلیت نظام و مخالفان دولت در داخل علیه دولت به نحوی در این صحبت‌ها به هم می‌رسیدند».
برای بسط و شرح این سخنان نیازمند مروری گذرا به تاریخ ۸ سال گذشته این کشور هستیم که بسیار درس‌آموز است؛ حکایت دولت تدبیر و امید از سال ۹۲ تا ۱۴۰۰ از جهاتی بسیار خاص و کم سابقه است؛ دولتی که با پشتوانه آرای مردمی سرکار آمد و در مواجهه با معضلات و خرابه‌های به‌جا مانده از مدیریت قبلی و نیز تحریم بی‌سابقه غرب، کنش‌های خاصی را برگزید:
۱. در چهار سال نخست، تلاش دولت مصروف به سرانجام رساندن مذاکرات برجامی و همزمان تمشیت امور با خزانه خالی بود؛ دولت دهم نه تنها اندوخته‌ای برای سال‌های بعد باقی نگذارده بود، بلکه با هزینه‌تراشی‌های هنگفت از یارانه نقدی و پول پاشی تا انحلال سازمان مدیریت و برنامه سازی، اوضاع مدیریتی را گرفتار آشفتگی بی‌مانندی کرده بود.
از سوی دیگر با کاغذپاره خواندن قطعنامه‌های سازمان ملل، کشور را ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل برد و هر آن ممکن بود شاهد تجاوز نظامی دشمنان قسم خورده مردم ایران باشیم؛ در این شرایط دولت روحانی با تدوین یک استراتژی چندوجهی، خود را برای هماوردی در دو جبهه داخلی و خارجی آماده کرد و نتیجه آن پیروزی شگفت‌انگیز در صحنه بین‌الملل در مذاکره با ۶ قدرت جهانی و حصول توافق مهم برجام بود.
۲. در صحنه داخلی نیز اگرچه با بحران‌هایی همچون حمله به سفارت عربستان، کارشکنی‌های اقلیت تندرو و... مواجه بود، تا حدامکان توانست یکبار دیگر چرخ‌های اقتصاد کشور را همراه با چرخیدن سانتریفیوژها به حرکت درآورد و آثار مبارکی در عرصه اجتماعی و اقتصادی موجب شود.
با وجود همه کارشکنی‌های تندورها و هجمه سنگین رسانه‌ای آنها، تورم یک رقمی و گرانی افسارگسیخته مهار شد و امیدهای زیادی در دل میلیون‌ها ایرانی جوانه زد. در این عرصه با کمال شگفتی، برخی رسانه‌های داخلی تلاش گسترده‌ای را هم‌راستا با رسانه‌های معاند و برانداز آغاز کردند و به نقل از سخنگوی دولت، «به هم رسیدند».
۳. چهار سال ۹۲ تا ۹۶ به هر دشواری سپری شد و نوبت به قضاوت و گزینش ملت رسید؛ بخش‌های مهمی از اقشار مختلف مردم که در دوره نخست یا در انتخابات شرکت نکرده بودند یا به گزینه‌ای غیر از روحانی رای داده بودند، با درک شرایط حساس و تاریخی، متحد شدند و این بار با ۲۴ میلیون رای، مهر تائید دوباره و پررنگ‌تری به انتخاب ۴ سال پیش خود زدند و حماسه بزرگی آفریدند؛ چهارسال دوم دولت تدبیر و امید همزمان شد با دو رویداد مهم داخلی و بین‌المللی.
۴. هنوز چند ماهی از آغاز به کار دولت دوازدهم نگذشته بود که در عرصه داخلی، دست‌های پشت پرده، شروع اعتراضی به ظاهر مردمی را در مشهد زدند و غافل از عواقب سنگین آن، رویدادهای تاسف‌بار دی‌ماه ۹۶ را موجب شدند؛ در عرصه خارجی دولت نامتعادل ترامپ بر سر کار آمد و با یک اشتباه محاسباتی بزرگ، مدعی فروپاشی نظام جمهوری اسلامی در اندک زمانی پس از خروج از برجام شد.
۵. دولت ترامپ با تدوین یک برنامه شیطانی، کارزار گسترده فشار حداکثری و تحریم اقتصادی را بنیان نهاد و به تعبیر رئیس جمهوری «جنگ و تروریسم اقتصادی» شکل گرفت؛ به اعتراف دوست و دشمن، دولت دوازدهم تحت شدیدترین و بی‌سابقه‌ترین تحریم‌های آمریکا علیه یک کشور قرار گرفت و در ادامه، گرفتار همه‌گیری ویروس منحوس کرونا شد.
۶. در این گیرودار، هرچه در صحنه جهانی فشار و مضیقه بود، دولت با تدبیر و دیپلماسی دقیق وارد شد و پیروزی‌های مهمی در دادگاه‌های بین‌المللی و شورای امنیت بدست آورد؛ آمریکا در شرایطی بی‌سابقه، حتی از سوی هم‌پیمانانش حمایت نشد و بارها در مجامع جهانی شکست خورد؛ اما دولت تدبیر و امید همزمان با جبهه داخلی توانمندی روبرو بود.
۷. هر چه دولت تلاش می‌کرد آثار و پیامدهای دشمنی‌های آمریکا و ایادی منطقه‌ای و رژیم صهیونیستی را خنثی یا کم اثر کند، مخالفان داخلی عرصه را تنگ‌تر کرده و در تلاشی هم‌راستا با صهیونیست‌ها و تیم کاخ سفید، به دستاوردهای جهانی دولت می‌تاختند و به تعبیر روحانی، دشمنان خارجی را تبرئه می‌کردند؛ این طیف افراطی هرآنچه دشواری و گرفتاری بود، به دولت نسبت داده و بدون اشاره به فاکتور تحریم و کرونا، دائما دولت را به بی‌تدبیری، بی‌عملی، بی‌تجربگی، بی‌برنامگی، بی‌علاقگی، بی‌خیالی و بی‌فکری متهم می‌کردند!
۸. کار به جایی رسید که سخنان مخالفان دولت، از دایره نقد و اعتراض فراتر رفت و به وادی اتهام و دشنام رسید؛ اصولگرایان که اکنون اکثریت مجلس را نیز در اختیار دارند، درشت‌گویی و زشت‌گویی را به صحن علنی مجلس کشاندند و اگر نبود عتاب تند رهبری، معلوم نبود دامنه هتک و تخریب و تهمت به کجا می‌رسید؛ این درحالی بود که دولت مستقر، بخشی از نظام جمهوری اسلامی است و نه اپوزیسیون داخلی!
۹. به تعبیر سخنگوی دولت، همه دولت‌ها بخشی از تاریخ انقلاب هستند و خوب و بد آنها پای نظام جمهوری اسلامی نوشته خواهد شد؛ آنانکه تلاش دارند به هر نحوی دولت را ناکارآمد نشان دهند و از این رهگذر برای منافع حقیر جناحی خود، توشه‌ای برگیرند، حواس‌شان نیست در گستره چند دهه انقلاب، هیچ دولتی منفردا و مجزا از چارچوب نظام سیاسی، سنجیده و ارزیابی نمی‌شود؛ اکنون اگر هرگونه دستاوردی در ۴۲ سال گذشته حاصل شده است، یا هر نامدیریتی شکل گرفته، کسی به تاریخ و جناح حاکم بر یک دوره تاریخی خاص توجه نمی‌کند و همه به پای نظام جمهوری اسلامی نوشته می‌شود.
۱۰. دولت تدبیر و امید نیز بار سنگین اداره کشور را در شرایط دشوار تحریم و کرونا، چند هفته دیگر به زمین می‌گذارد و سنگینی آن بر دوش دولت سیزدهم خواهد بود؛ آنانکه در این ۸ سال تا توانستند علیه دولت قانونی کشور، دوختند و تاختند، باید پاسخگوی تاریخ و مردمی باشند که به سختی روزگار گذراندند و هرگز روزگار سخت تحریم و کرونا را فراموش نخواهند کرد.
نظر شما