به گزارش ایرناپلاس، در چنین شرایط ویژه‌ای که با اعمال شدیدترین تحریم‌های اقتصادی و به زعم سردمداران کاخ سفید فشار حداکثری علیه ایران، براساس پیش‌بینی‌های کارشناسان بین‌المللی، انتظار می‌رفت ایران در برابر خواست ایالات متحده به زانو درآید، دولت با تدبیر و با کمترین منابع موجود در کشور توانست رویای ترامپ را نقش بر آب کند.
کارزار فشار حداکثری با تحلیل‌های جان بولتون و دیگر اندیشکده‌های جنگ‌طلب ایالات متحده، ادعا داشت تحریم گسترده اقتصاد ایران باعث خواهد شد که جمهوری اسلامی ناچار به گفت‌وگو برای توافق جدید با آمریکا شود، حالا دو سال و نیم مقاومت ایران در سایه مدیریت دشوار داخلی و دیپلماسی هوشمندانه، نتایج را خلاف انتظار کاخ سفید رقم زده است.
اما نکته دیگر در ارتباط با توانایی کشور در عبور از شرایط بحرانی امروز، کارآمدی داخلی و هماهنگی و انسجام نیروها و نهادهای درون کشور برای تحقق هدفی ملی یعنی اعتلای کشور، عزت و سربلندی در دنیا و مهم‌تر از همه آسایش و رفاه مردم است. تردیدی نیست در چنین شرایطی انسجام داخلی کارگزاران نظام، نه تنها می‌تواند دستیابی به اهداف مورد نظر را تسریع کند، بلکه با توجه به وضعیت ویژه اقتصادی و بین‌المللی، چنین انسجامی ضرورتی انکارناپذیر است.
ناگفته پیداست که دولت به عنوان اصلی‌ترین مسئول تحقق اهداف کشور در شرایط امروز کشور، تاکنون با همه بضاعت موجود و با علم به کمبودها و محرومیت‌های بین‌المللی توانسته برنامه‌های شوم کاخ سفید را عقیم بگذارد اما در این مسیر، زمانی که بعضی جریان‌ها، با اهداف جناحی سنگ پیش پای دولت بگذارند نمی‌توان انتظار داشت که در کارزار نابرابر فشار حداکثری، با همه توان به مقابله برخیزد.
حاکمیت جمهوری اسلامی، براساس قانون اساسی در تقسیم وظایفی مشخص، قوای سه‌گانه را با مسئولیت‌هایی تعریف‌شده در جهت تحقق اهداف واحد کشور تعریف کرده است و این مسئولیت‌ها در شرایط ویژه‌ای مانند امروز، از حساسیت‌های دوچندان برخوردار است.
قوه مقننه یکی از همان قوای سه‌گانه‌ای است که در شرایط حساس امروز، نه تنها می‌تواند، بلکه ضرورت دارد بازوی هم‌افزای اقدامات دولت با هدف تامین معیشت مردم و مقابله با تهدیدهای دشمنان کشور باشد. اختیارات و مسئولیت‌هایی که براساس قانون اساسی به مجلس تفویض شده، نه اهرمی برای پیشبرد منافع فردی، جناحی و گروهی، بلکه ابزاری برای تامین منافع ملی همسو با اهداف کلان کشور است.
این موضوع تنها به حیطه قانون‌گذاری محدود نمی‌شود؛ اظهارنظرها، اقدامات، سفرها و تحرکات سیاسی نمایندگان نیز زمانی که در جهت منافع جناحی و سیاسی یک گروه خاص یا مقابله با جناح سیاسی دیگر، به کار گرفته شود، عملا از رسالت اصلی نمایندگی دور می‌شود.
اصل هشتاد و چهارم قانون اساسی تصریح دارد که هر نماینده در برابر همه ملت مسئول است. چنین مسئولیتی اگر دچار فراموشی شود، به ماهیت نمایندگی خدشه وارد می‌کند زیرا بنای خود بر قانون اساسی را زیر پا گذاشته و عملا نمی‌توان اقداماتی مغایر با قانون اساسی را در مسیر منافع ملی دانست.
نمایندگان مجلس می‌دانند که براساس قانون اساسی در برابر ملت مسئول هستند، بنابراین حفظ منافع ملی و بهبود وضعیت مردم را نه در مقام اظهارنظرها و شعارها بلکه در حیطه عمل به نمایش بگذارند؛ بر کسی پوشیده نیست که اصلی‌ترین محمل تحقق چنین عملی، قانون‌گذاری در راستای نیازهای امروز کشور و با هدف رفع مشکلات و بهبود زیست مردم است.
مجلسی که عنوان انقلابی را با خود یدک می‌کشد، بیش از پیش باید بار چنین مسئولیتی را بر دوش خود احساس کند و بی‌آنکه نیازی به نقدهای رسانه‌ای باشد، در فرایندی خودانتقادی باید به تشریح عملکرد ۵ ماهه خود بنشیند که کدام قوانین را در راستای حل مشکلات مردم به تصویب رسانده است. در این راستا افکار عمومی انتظار دارد تا نمایندگان گزارشی از قوانین مصوب خود برای حل مشکلات مردم در نزدیک به ۱۵۰ روز از عمر مجلس یازدهم ارائه دهند.
مردم از حکومت و به طور خاص از صاحبان کرسی‌های انتخابی انتظار دارند تا نیازهای آنها را با عملکرد درست و نه فقط در مقام شعار برآورده کنند؛ جامعه امروز به اندازه کافی به آگاهی رسیده است و می‌داند در کنار مردم بودن، به معنی عکس‌های یادگاری و فیلم‌های تبلیغاتی در حضور مردم نیست، در کنار مردم بودن یعنی از درد مردم آگاه بودن و برای آن اقدام عملی کردن است، در غیر این صورت عکس‌ها و فیلم‌های تبلیغاتی چیزی جز مصرف انتخاباتی برای جناح‌ها و گروه‌های خاص نداشته و ندارد.
از سوی دیگر شرایط خاص بیماری کرونا نیز بیش از حضورهای مغایر با پروتکل‌های بهداشتی، نیازمند تصمیم‌های کارشناسی، عقلانی و رفع‌کننده مشکلات مردم است، در غیر این صورت مسئولیت داشتن به معنی زیر پا گذاشتن این پروتکل‌ها نیست و نمی‌توان آن را به نام با مردم بودن تعبیر کرد.
بدون شک، چنین مسئولانی نیازمند آن هستند که فارغ از بعضی رویکردهای شعاری، با الگو گیری از رهبر معظم انقلاب که از نخستین روزهای اعلام پروتکل‌های بهداشتی از سوی ستاد ملی مقابله با کرونا، پایبندی به آنها را به عنوان نماد اصلی عقلانیت به نمایش گذاشتند، پیروی کنند. البته پایبندی به این اصول، هرگز به معنای فراموش کردن پیگیری رفع مشکلات مردم و مطالبات آنها نبوده و نیست.
انتظار از نهاد قانونگذار که این روزها خواسته یا ناخواسته با فاصله گرفتن از مسئولیت اصلی خود در قانون‌گذاری و تصویب لوایح و طرح‌های اولویت‌دار، به تریبونی برای ایجاد اختلاف‌افکنی تبدیل شده، این است که اگر فشار حداکثری ایالات متحده نتوانست آرزوهای کاخ سفید در مورد ایران را محقق کند، نگذارند اختلاف‌افکنی‌ها در جهت تحقق رویای دشمنان به اسب تروای آنها بدل شود؛ در واقع، در این شرایطی، تلاش برای حفظ انسجام ملی و دوری از پیشبرد منافع جناحی و گروهی، یک وظیفه همگانی است.