به گزارش ایرناپلاس، بعد از این اتفاق، علی دایی مطلبی را در اینستاگرام منتشر کرد و با تبریک به رونالدو برای شکستن این رکورد، او را انسانی الهام‌بخش دانست. «بهت تبریک می‌گم کریس، به چیزی که لیاقتش را داشتی رسیدی، نماد واقعی پشتکار و حرفه‌ای بودن هستی و باز هم به دنیا ثابت کردی که بهترینی.»
رونالدو ساعاتی بعد از این موضوع، در استوری اینستاگرامی خود در واکنش به اظهارات علی دایی نوشت: «قهرمانان واقعی برای همیشه قهرمان می‌مانند. من خیلی مفتخرم که چنین سخنان مهربانه‌ای از طرف یک الگوی بزرگ مثل شما (در مورد خودم) خواندم. ممنون علی دایی»
زیبایی‌های فوتبال
این‌ها زیبایی‌های فوتبال است؛ دنیای با عظمت فوتبال چه کسی برای چه کسی مطلب نوشته است هم علی دایی و هم کریستیانو رونالدو هر دو به‌واسطه پشتکارشان به این‌جا رسیده‌اند.
دنیای قهرمانان، دنیای پهلوانان، دنیای زیبای فوتبال. چقدر علی دایی برای رسیدن به‌عنوان آقای گلی جهان زحمت کشید؛ از دسفروشی شروع کرد به دانشگاهی رفت که بهترین دانشگاه بود. درس خواند، زحمت کشید حتی با طحال پاره برای تیم ملی ایران بازی کرد که بشود آقای گل!
نمونه بارز جوان ایرانی
واقعیت اینکه علی دایی یک نمونه بارز جوان ایرانی محسوب می‌شود که فعل خواستن را محقق ساخت. چقدر جالب است وقتی کریستیانو رونالدو به رکورد او می‌رسد بلافاصله با ارسال پیام به این مهاجم پرتغالی تبریک می‌گوید و چه زیباتر، رونالدو پاسخ او را می‌دهد. دایی به همه جوان‌های ایرانی یاد داد، می‌شود یک فوتبالیست بزرگ و یک گلزن بزرگ شد.
پیش افتادن از مسی
از سر آلکس فرگوسن پرسیدند اگر این فرصت را داشته باشی از یک بهترین دروازه‌بان، یا مدافع، یا هافبک و یا مهاجم یک انتخاب داشته باشی کدام یک را انتخاب می‌کنی؟ پاسخ داد: مهاجم را. چون همیشه سرنوشت بازی‌ها را این بازیکن‌های بزرگ رقم می‌زنند. امروز رونالدو با تمرینات بدنی خود و علی دایی با تمرین‌های غیرتی و بدنی خود به همه فوتبالیست‌ها نشان دادند می‌شود در سایه پشتکار و ابتکار و خلاقیت و ... از لیونل مسی هم جلو زد!
روح بزرگ دایی
مسی ذاتاً فوتبالیست است اما به لحاظ آمار و رکورد فعلا رونالدو بهترین محسوب می‌شود. حرکت این دو نابغه فوتبال (دایی و رونالدو) الگوی بسیار خوبی است تا جوان‌ها بیدار و شاداب شوند و امیدوار باشند. علی دایی در روح بزرگ خود، این بزرگی را می‌دید که به آن رسید. دایی نشان داد که بسیاری از جوان‌های ما لیاقت علی دایی شدن را دارند.
فوتبال یک موهبت الهی
فوتبال یک ورزشی است که تعریف ندارد اما زیباترین تعریف؛ فوتبال یک موهبت الهی است. این موهبت الهی را آن‌هایی که الهی‌وار دنبالش می‌روند، پیدا می‌کنند. آن‌هایی که توکل‌شان به آن نیرویی مافوق نیروهایی که در عالم هستی و کائنات وجود دارد؛ آن نیرو را حس می‌کنند و از آن انرژی می‌گیرند. علی دایی آن را حس کرد که اگر همه وجودش را بگذارد برای این کار با توکل به خدا دستاوردهایش را خواهد دید.
تمبر بزرگداشت
نه فوتبال ما و نه مدیران فوتبال ما قدر چنین نابغه‌ای را ندانستند و او را از عشق واقعی‌اش یعنی فوتبال دور کردند و حالا که رونالدو در پاسخ تبریک علی دایی، او را قهرمان واقعی می‌خواند برایش تمبر بزرگداشت در شورای عالی تمبر، تصویب می‌کنند تا به زودی به گنجینه تمبرهای ایران اضافه شود. چرا مدیران فوتبال ما با علی دایی سر ناسازگاری دارند و او را از فوتبال دور ساخته‌اند؟
چشم دیدن دایی را ندارند
واقعیت این است، علی دایی با اخلاقی که دارد نمی‌تواند با این مدیران سر کند و این مدیران نیز او را نمی‌خواهند. آن‌ها اصلاً اسطوره نمی‌خواهند و دنبال این نیستند که کسی از این که هست، بزرگتر شود. همه مدیران کنار علی دایی در ورزشگاه‌ها می‌ایستند؛ در حالی که او بزرگتر از این مدیرهاست اما از وی واهمه دارند.
دایی برای خود ارزش قائل است
دایی با این عنوانی که دارد حتی بزرگتر از فوتبال ما بود. او شناسنامه بین‌المللی فوتبال ماست. هر جا صحبت از فوتبال ایران می‌شد بلافاصله نام علی دایی را می‌آوردند که بهترین گلزن است. الان دیگر هیچ‌کس فوتبال ما را می‌شناسد! دایی برای خود ارزش زیادی قائل است. با هر کسی نمی‌نشیند و قدر خود را می‌داند.
نظر شما