به گزارش ایرناپلاس، نمایندگان مجلس یازدهم که از آغاز کار خود در بهارستان، بارها توهین به دولت را در تریبونهایشان دنبال کرده بودند و چندین بار نیز با توصیههای رهبر انقلاب مواجه شدند، همچنان در را بر همان پاشنه میچرخانند و بیتوجه به نصایح رهبری، و بیملاحظه نسبت به منافع ملی بر آتش اختلافافکنی میدمند.
حالا یک عضو هیأت رئیسه مجلس یازدهم، در تازهترین موضعگیری توهینآمیز، رئیس دفتر رئیس جمهوری را مورد حملات خود قرار داده و تهمتهایی با رنگ و بوی انتخاباتی را روانه رسانهها کرده است تا دوباره تشویش افکار عمومی را شاهد باشد.
وی با خطاب قرار دادن آقای واعظی که برای افتتاح چندین پروژه عمرانی و صنعتی در اصفهان، جمعه (۹ اسفندماه) به این شهر سفر کرده بود، او را متهم بههم ریختگی بازار ارز، بیتوجهی به زایندهرود و سیاسیکاری برای تامین هزینه تبلیغات انتخابات ۱۴۰۰ از جیب سهامداران فولاد مبارکه کرده است!
تهمتهایی که بیهیچ سند و علمی از یک سو، تنها خوراکی برای دشمنان فراهم میکند و از سوی دیگر خشتی میگذارد بر دریچههای امید مردم تا آنها را نسبت به انتخابات کشور بدبین کند و از مشارکت باز دارد و این دو، چیزی نیست که در نسبت با شعارها و ادعاهای نمایندگان خودانقلابیخوانده قابل توجیه باشد.
این تهمتزنی در حال همچنان علیه رئیسدفتر رئیسجمهوری ادامه دارد که دفتر آقای واعظی انتشار نقل قول بیپایه و اساس مبنی بر نقش دولت در ایجاد نوسانهای ارزی را به شدت تکذیب کرد و اصرار مخالفان دولت بر تکرار این دروغ و حتی تحلیل پیرامون آن را تداوم حمله به دولت و تحت تاثیر قراردادن آرامش نسبی بازار دانست.
رئیسدفتر رئیسجمهوری بارها به صراحت در مصاحبهها و سخنرانیها، مطالب منتشر شده به نقل از وی در این زمینه را تکذیب کرده بود اما هر بار، برخی تندروها که چیزی جز منافع جناحی برای آنها اهمیت ندارد، به تکرار آن میپردازند.
اقدامات دولت در مدیریت بازار ارز و احیای زایندهرود
با در نظر گرفتن کلیدواژههای سازنده در صحبتها و توصیههای رهبری، مبنی بر تفاوتهای انتقاد و تخریب در رویکرد نمایندگان میتوان ادعاهای مطرحشده در مواضع اخیر عضو هیأت رییسه مجلس و تهمتهایی که درباره بازار ارز و زایندهرود مطرح کرد، مورد بررسی قرار داد تا نسبت آنها را با بیانات رهبری سنجید.
اول آنکه در مورد بازار ارز، نمیتوان و نباید تحریمهای آمریکا را نادیده گرفت و کسانی که تلاش دارند واقعیت پیامد تحریمهای بیسابقه و ظالمانه آمریکا علیه ملت ایران را انکار کنند، بیتردید در گفتار خود صادق نیستند.
با علم به چنین موضوعی باید یادآوری کرد در سه سال اخیر درآمدهای ارزی کشور بر اثر تحریمهای نفتی با کاهش چشمگیری مواجه شده بود، ضمن آنکه برخی اقدامات خودتحریمی داخلی از سوی جریانهای مخالف دولت را نیز باید بر آن افزود که منجر به محدودیتهای تبادلات مالی با دیگر کشورها و در نتیجه بلوکه شدن پولهای ایران در برخی کشور شد.
با این حال و با وجود همه محدودیتها و واقعیتهای دشوار موجود، برنامههای دولت برای برقراری ثبات در بازار ارز و کالا و کنترل گرانی شامل اولویتبندی واردات متناسب با جریان درآمدی ارزی و اتخاذ تدابیر ویژه در خصوص ارز حاصل از صادرات برای نیازهای تولیدی و وارداتی کشور بود به طوری که باوجود مشکل مضاعف و بزرگی همچون کرونا، هیچگاه کشور با کمبود کالاهای اساسی مواجه نشد.
این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که پس از همهگیری کرونا در جهان، بسیاری از کشورهایی که با تحریمها و جنگ اقتصادی هم مواجه نبودند با کمبود بعضی کالاهای اساسی روبرو شدند اما در ایران با تدبیر دولت چنین مشکلی دیده نشد اما مخالفان دولت، عامدانه آن را نادیده میگیرند.
اما موضوع دیگری که از سوی این عضو هیأت رئیسه مجلس، دستمایه تخریبها و تهمتها علیه دولت شده بود، مساله احیای زایندهرود است که در این باره نیز ابتدا باید یک نکته را یادآوری کرد که مسئولیت دولت در قبال احیای تالابها، رودخانهها و دریاچه، مسئولیتی ملی است و نه فقط بر اساس دغدغههای یک منطقه خاص؛ اگر چه در نگاه کلان دغدغههای بلندمدت همه مناطق دور و نزدیک نیز مورد توجه قرار میگیرد.
در این زمینه کار بزرگ و ارزشمند دولت تدبیر و امید در احیای دریاچه ارومیه که تا پیش از آن، بسیاری از کارشناسان مرگ قریبالوقوع آن را پیشبینی کرده بودند، نه فقط اقدامی منطقهای که دستاوردی ملی محسوب میشود اما نباید فراموش کرد که در جریان احیای دریاچه ارومیه نیز برخی نمایندگان مجلس با دغدغههای منطقهای و حوزه انتخابیه خود، نسبت به کاهش حقآبه حوزه انتخابیهشان و تخصیص آن به دریاچه ارومیه ابراز نگرانی میکردند اما در سطح کلان، اقدامات احیاگرانه برای دریاچه ارومیه به نفع همه مناطق حوضه آبریز این دریاچه و کل کشور تمام شد.
پروژهها و اقدامات اجرایی که در کوتاهمدت مناقشات اجتماعی را کاهش دهد و فقط موجب افزایش سرمایه اجتماعی دولت برای یک دوره خاص شود، عملا اقدامی پوپولیستی است که در گذشته شاید از سوی بعضی دولتها دنبال میشد در حالی که این اقدامات عملا راه به جایی نمیبرد و نتیجه آن وضعیتی است که بر این حوضه آبریز تحمیل شد.
آنچه برای دولت تدبیر و امید در زمینه زایندهرود اهمیت داشته، بهبود وضعیت پایداری حوضه در زمینه منابع آب است و با چنین رویکردی نباید بعضی واقعیتها را نیز نادیده گرفت به طوری که بر اثر خشکسالیهای دهه ۹۰ میزان کاهش آب ذخیره شده در سد زاینده رود در سالهای اخیر بیسابقه بوده و نسبت به میانگین بلندمدت در مقاطعی از سال ۸۰ درصد و حتی بیشتر کاهش داشته و حتی در روزهایی، میزان آب ذخیره شده در سد به یک دهم ظرفیت کلی آن رسیده و چالشهای بسیاری را در بخشهای مختلف از جمله آب آشامیدنی برای این خطه به وجود آورده است.
طرح ۹ مادهای احیای حوضه آبریز زاینده رود که در سال ۹۳ با هدف هماهنگی و اعمال مدیریت واحد بر این حوضه آبریز در موضوعات منابع، مصارف و حقابه ها به تصویب شورای آب کشور رسید، برنامههای بلندمدتی را برای احیای زایندهرود در نظر گرفت.
بهرهبرداری از سامانه جمعآوری ضایعات و شناسایی سموم زایندهرود که در دولت تدبیر و امید انجام شد، یکی از اقداماتی است که پیامدهای بلندمدت آن در وضعیت این رودخانه غیرقابل چشمپوشی است با این حال در زمینه تامین آب و سامانه دوم آبرسانی اصفهان نیز اقدامات قابل تاملی انجام شده است.
تابستان امسال مدیرعامل شرکت آب منطقهای اصفهان، پیشبینی کرد خط اضطراری سامانه دوم آبرسانی اصفهان بزرگ با ظرفیت آبدهی ۳.۲ مترمکعب بر ثانیه تا تابستان سال آینده وارد مدار می شود و کل این طرح در یک برنامه زمانبندی چهارساله به پایان میرسد.
ضمن آنکه در حال حاضر سد تونل سوم کوهرنگ پیشرفت فیزیکی قابل توجهی دارد و ابراز امیدواری میشود تا ۲ سال آینده شاهد آبگیری سامانه تونل سوم کوهرنگ باشیم.
افکار عمومی قضاوت میکند
حالا افکار عمومی با این پرسش مواجه است که وقتی مجلس یازدهم بارها ادعای انقلابیگری و ولایتمداری کرده و پس از آنکه رهبر معظم انقلاب بارها درباره توهین و تهمت نمایندگان به دولتمردان تذکر داده است، چرا دوباره یک عضو هیأت رئیسه مجلس درست مخالف توصیههای رهبری عمل میکند؟
رهبر معظم انقلاب از نخستین دیدار ویدئویی با نمایندگان این دوره از مجلس تا سخنرانیهای متعدد در چند ماه اخیر، بارها تاکید کردهاند که روابط با دولتمردان باید با قانون و شرع منطبق باشد.
آیا این بیانات رهبری خطاب به نمایندگان مجلس یازدهم فراموش شده که «توهین نه، دشنام نه، نسبتِ بدون علم نه؛ اینها حقّ شما نیست و بعضیاش حرام شرعی هم هست و جایز نیست؛ انسان به وزیر مثلاً توهین کند یا دشنام بدهد یا تهمتی بزند، این مطلقاً جایز نیست. بنابراین، تفکیک کنید بین آنچه وظیفهی شما است و آنچه ممنوع است برای شما.»
آیا نمایندگان، توصیههای رهبری یعنی «نیت الهی و خالص»، «کار برای مردم» و «پرهیز از جو زدگی» را به این زودی فراموش کردهاند و دوباره به دور از این توصیهها راه مخالفت با دولت را با اهرم توهین و تهمت دنبال میکنند؟
آیا این صحبتهای رهبری را خطاب به مجلس یازدهم از یاد بردهاند که «مردم توقّع ندارند با هم مجادله کنید و گریبان یکدیگر را بگیرید؛ این را مردم هیچ دوست نمیدارند و تشنّج در رئوس دستگاهها بخصوص، مردم را اذیّت میکند، ناراحت میکند، روی افکار عمومی تأثیر منفی میگذارد.»
افکار عمومی بیتردید با این پرسش روبروست که این مخالفت با توصیههای مدبرانه رهبری، از سوی برخی نمایندگان از سر ناآگاهی است یا بعضی اهداف دیگر پشت پرده در جهت تضعیف جایگاه مقامهای جمهوری اسلامی دنبال میشود؟
این موضوع این روزها بیش از پیش در جامعه مطرح خواهد شد و نمایندگانی که ادعای انقلابیگری دارند ناگزیر خواهند بود در عمل مرزبندی خود را با چنین رویکردی نشان دهند.
نظر شما