به گزارش ایرناپلاس، چهار تشکل صنفی تهیه‌کنندگی، سرانجام در زیر یک سقف قرار گرفتند و یک صنف واحد تشکیل دادند. این اتحادیه با انتشار اطلاعیه‌ای درباره چرایی و ضرورت این یکپارچگی اعلام کرد: «تصمیم‌سازی‌های سلیقه‌ای و بی‌نصیب از شناخت‌های روزآمد و آینده‌نگر، مشکلات عدیده‌ای را تاکنون برای سینمای ایران پدید آورده که متأسفانه نه تنها به مرور از تعداد و تخریب آنها کاسته نشده، بلکه در روندی افزایشی همچنان در حال تکثیر و تداوم هستند. امروز دیگر نمی‌توان به این واقعیت بی اعتنا بود که برون رفت از شرایط موجود و ایجاد ساختاری نوین و کارآمد که شایسته شأن و اعتبار سینمای ملی ایران باشد، طرحی نو می‌طلبد؛ طرحی نو که به تحکیم، تقویت و حراست از داشته‌ها و مطالبه حقوق نداشته بیانجامد و راه‌های ایجاد اختلال در امنیت سرمایه گذاری و فعالیت‌های تولیدی تهیه کنندگان را مسدود کند.»
این اتفاق مثبت که گام دیگری برای رشد سینمای ایران محسوب می‌شود و می‌تواند بسیاری از مشکلات سینماگران از جمله مقابله با ورود پول‌های مشکوک به این حرفه را برطرف کند، مورد حمایت حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی قرار گرفت و اختیارات ویژه‌ای را به این صنف اعطا کرد.
درباره این رخداد با مسعود اطیابی تهیه‌کننده و کارگردان سینما و یکی از اعضای هیات مدیره اتحادیه صنف تهیه‌کنندگان سینما به گفت‌وگو پرداختیم.
تجربه، نیاز مهم در تهیه‌کنندگی در کنار دانش
اطیابی، با تائید اتفاق اخیر و درباره اختیارات ویژه‌ای که رییس سازمان سینمایی به این صنف اعطا کرده، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: اختیاراتی که از سمت دولت به این اتحادیه داده شده، در واقع همان نقش‌هایی است که پیش از این، تهیه‌کنندگان داشته‌اند و به اعتقاد من باید بیشتر هم شود.
اساسا ورود دولت به برخی از مباحث اجرایی، خود به خود درست نیست و بهتر است که نهادهای صنفی این کار را انجام دهند. در گذشته بین تهیه‌کنندگان انشقاقی به وجود آمده بود. تشکل‌ها تعدادشان زیاد بود و چون دولت نمی‌دانست با چه کسی طرف است، اختیارات مربوط به تهیه‌کنندگان را خود برعهده گرفته بود و از آنجا که تخصص لازم را برای این کار نداشت، اتفاقات خیلی خوب و تاثیرگذاری نمی‌افتاد. به‌ویژه در عرصه ورود به حرفه تهیه‌کنندگی که با حرفه‌های دیگر بسیار متفاوت است. برای مثال یک صدابردار می‌تواند بعد از آموزش، صدابرداری کند و صدابردار خوبی هم شود و برای تایید، نیازی به صنف نداشته باشد، اما در حرفه تهیه‌کنندگی غیر از اینکه دانش لازم است، تجربه نیز بسیار مهم و تعیین‌کننده است.
پیامدهای سنگین عدم یکپارچگی میان تهیه‌کنندگان
این تهیه‌کننده در خصوص بند دوم این اختیارات ویژه مبنی بر سپردن ارزیابی و تایید متقاضیان تهیه‌کنندگی به اتحادیه جدیدالتأسیس، گفت: تهیه‌کنندگی مانند یک واحد فرماندهی بزرگ است که باید تصمیم‌های خاصی بگیرد؛ یک خط تولید است که باید از کل صنعت سینما اطلاعات داشته باشد. یک تهیه‌کننده باید دارای مدیریت و درایتی خاص باشد که این بخش فقط با تجربه به دست می‌آید، نه با تحصیل و چیزهای دیگر. به همین دلیل است که افراد بسیاری به عنوان تهیه‌کننده وارد این عرصه می‌شوند که بعد از مدتی متوجه می‌شویم واقعا تهیه‌کننده نیستند. ممکن است اثری هم تولید کنند اما نتیجه‌ای هم نداشته باشد که بتوان روی آن حساب کرد و در واقع فقط مزاحم صنعت سینما هستند.
کارگردان فیلم تگزاس با بیان اینکه در این سال‌ها که یکپارچگی میان تهیه‌کنندگان شکل نگرفته بود، این معضل خود را به صورت نابودکننده‌ای نشان می‌داد، افزود: خوشبختانه تهیه‌کنندگان توانسته‌اند دور هم جمع شوند و یک تصمیم درستی اتخاذ کنند. در واقع قرار یک گروه ۱۴ نفره به عنوان هیات مدیره قرار است نظام‌نامه کاملی طراحی کنند که پایه‌های این اتحادیه محکم و استوار باشد. فکر می‌کنم این اختیارات، حقوقی است که پیش از این بوده اما به خاطر شرایطی که متاسفانه خود تهیه‌کننده‌ها ایجاد کرده بودند، دولت مجبور بود که خود این اقدامات را انجام دهد.
انتظار از سازمان سینمایی
اطیابی با ابراز خوشحالی از برخی اختیارات، مانند قرار گرفتن نمایندگان اتحادیه در شورای پروانه ساخت (سینمایی) و شورای صنفی نمایش بیان کرد: با توجه به اینکه در شورای پروانه ساخت نماینده داشته‌ایم، تاکنون معضل بزرگی در این زمینه وجود نداشته است. در این سال‌ها آقای شاهسواری به عنوان نماینده ما در شورای پروانه ساخت حضور داشت که بسیار خوب گام‌برداشته و در عمل نقص کمتری دیده‌ایم. اما در پروانه نمایش به شدت نقص وجود دارد و نبود یک نماینده از صنف تهیه‌کنندگان موجب این شده رخدادهای بسیار بدی برای برخی از آثار بیفتد.
اگر یک نماینده از اتحادیه آنجا حاضر باشد، به هر حال به موقع اطلاع‌رسانی می‌کند و از حقوق همکارانش دفاع می‌کند. برخی مواقع شاهد اتفاقات عجیبی در شورای پروانه نمایش هستیم؛ به طور مثال، نمایش فیلمی به دلیل یک رای، تا ۵ سال به تعویق افتاده است و چون کسی پاسخگو نیست همه فکر می‌کنند مشکل این اثر سینمایی چه بوده که توقیف شده در حالی که با اکران چنین فیلم‌هایی، بارها شاهد بوده‌ایم که هیچ اتفاق ناخوشایندی نیفتاده است.
این تهیه کننده و کارگردان سینما معتقد است، پیش از این، حقوق تهیه‌کنندگان در نظارت‌ها به صفر رسیده بود و به همین دلیل در برخی مواقع شاهد کم شدن فیلم‌های قوی و پرمحتوا بوده‌ایم.
وی توضیح داد: در واقع این اتفاق را باید به فال نیک بگیریم و امیدواریم اتحادیه تهیه‌کنندگان بتواند از این فرصت به خوبی استفاده کند و نماینده‌های خوبی را به جاهای مختلف بفرستد و اختیاراتی که سازمان سینمایی به تهیه‌کنندگان برگردانده، بیشتر شود.
به طور قطع سازمان سینمایی نیز در حال محاسبه کردن است که باید حقوق اصلی را برگرداند. به اعتقاد من، کل کار نظارت بر سینما باید برعهده خود اهالی سینما باشد و کارها را خود اصناف اصلی مانند تهیه‌کنندگان، سالن‌داران، کارگردان‌ها، فیلمنامه‌نویس‌ها انجام دهند و اداره آنها باید برعهده خودشان باشد و پاسخگو باشند. ما با سینمایی مواجه‌ایم که مورد حمله قرار می‌گیرد، در حالی که نه سینما مقصر است و نه دولت؛ اکنون با این اختیارات امیدواریم بسیاری از مسائل حل شود.
نظر شما