یاسر قزوینی، کارشناس مسائل عراق درباره وضعیت عراق به ایرناپلاس میگوید: بهطور کلی وضعیت عراق پیچیده است. چراکه برای آیندهپژوهی، روندها باید ثابت باشد تا بتوان گامهای بعدی را پیشبینی کرد؛ تازه اگر حوادث غیرمترقبه متعددی رخ ندهد. در عراق وضعیت پیچیده است، بهطوری که دو بار نخستوزیری علاوی و عادل عبدالمهدی پایان یافت.
قزوینی درباره موافقت گروهها و جریانهای سیاسی با مصطفی الکاظمی برای نخستوزیری میگوید: درواقع میان عدنان الزرفی و الکاظمی تفاوت چندانی وجود ندارد و هر دوی آنها در یک تیم توسط آمریکاییها تربیت شدهاند. البته الزرفی مواضع تندتری دارد و صراحتاً به ایران انتقاد میکند، اما الکاظمی به ایران سفر کرده و با مقامات ایرانی هم دیدار داشته است.
او همچنین توضیح میدهد که در دوره برهم صالح نیز، مصطفی الکاظمی جزو گزینههای مطرح شده بود، اما او عذرخواست و نپذیرفت. اما حالا گویا مخالفتی نکرده و دو شرط گذاشته: یکی اینکه تمام روسای جریانهای داخل پارلمان باید امضا کنند که او را تأیید میکنند. دوم هم اینکه دخالتی در تشکیل دولت و کابینه نداشته باشند.
این تحلیلگر مسائل عراق درباره اینکه باتوجه به پیشنهاد شدن الزرفی، برای جایگزین کردن الکاظمی چه راههایی وجود دارد توضیح میدهد: اول اینکه یا خود رئیسجمهور این موضوع را نفی کند، یا خود الزرفی کنارهگیری کند که امکانش وجود ندارد. همچنین امکان دارد یک سری از جریانهای سیاسی یک دعوی در دادگاه بدوی علیه رئیسجمهوری اقامه کنند که اقدام رئیسجمهور برای دعوت از او غیرقانونی بوده. یا اینکه الزرفی به پارلمان برود و در آنجا رأیگیری شود. خود او نیز همین حرف را زده و به نظر میرسد که همچنان امیدوار است و در حال فعالیت.
قزوینی همچنین توضیح داد: عادل عبدالمهدی چهره روشنفکری بود، اما عملگرا نبود. علاوی هم با اینکه دورهای وزیر بود اما به قول معروف، عملگرا نبود. اما در مقابل، عدنان الزرفی کسی است که اساساً از سال ۲۰۰۳ و از همان اول، روی او از طرف آمریکاییها سرمایهگذاری شد و بهعنوان استاندار و حاکم غیرنظامی عراق انتخاب شد.
او درباره نامزدی عدنان الزرفی میافزاید: عدنان الزرفی در صف اول مبارزه با جریان صدر بود، اما بعد توانست با این جریان سازش کند؛ یعنی درواقع الزرفی توان چانهزنی بالایی دارد. او همچنین با مالکی که به ایران نزدیک است، ارتباط خوبی دارد. البته نجف که او سکانداری آن را بر عهده داشت، بسیار پرچالش بود. این عملگرایی الزرفی در نجف، باعث شد امکانات و زیرساختهایی فراهم شود. البته او مخالفانی هم در نجف و اتهامات و درگیریهایی با جریان صدر و حکیم داشت. او حتی از مجلس استانی هم خارج شد و برادرش ربوده و کشته شد و بهطور کلی، نزاعهای عجیب و غریبی اتفاق افتاد.
قزوینی اضافه میکند: علاوی ایدهآلگرا بود و سهمبندی سیاست در عراق را نمیپذیرفت و نمیتوانست در پارلمانی که قانون نانوشتهاش به سهمبندی پایبند است، بسازد. اما الزرفی از قبل اینکه بهصورت جدی بهعنوان نخستوزیر معرفی شود، زبانش با سیاسیون نرمتر شد.
او همچنین درباره مخالفان الزرفی میگوید: باتوجه به سابقه الزرفی و ارتباطش با آمریکاییها، بعضی از گروهها صراحتاً با او مخالفت میکنند. این مسائل برای علاوی و عادل عبدالمهدی مطرح نبود.
این تحلیلگر مسائل عراق درباره احتمال انتخاب قطعی او بهعنوان نخستوزیر توضیح میدهد: در حال حاضر این پروسه انتخاب نخستوزیر طولانی شده است، بنابراین عراق خیلی نمیتواند در این وضعیت بماند.
قزوینی همچنین با بیان اینکه برخی الزرفی را نخستوزیر دوره کرونا معرفی کنند، میافزاید: کرونا میتواند فرصتی باشد تا الزرفی بتواند انتخاب شود. اگر سایتهای عراق را چک کنید، بیشتر خبرهای اصلی درباره کرونا است و خبرهای مربوط به نخستوزیری در مرتبه بعدی قرار دارد و همچنین فرصت خوبی برای الزرفی است که با مقاومت کمتری مواجه شود و اگر دولت تشکیل نشود، امکان دارد وضعیت بدتر شود.
بعد از استعفای عادل عبدالمهدی، نخستوزیر پیشین عراق پس از اعتراضات ماههای قبل عراق، برای دومین بار است که نخستوزیر جدیدی از سمت رئیسجمهور عراق معرفی میشود. عدنان الزرفی، نماینده ۵۴ ساله مجلس عراق یک ماه فرصت دارد تا کابینه خود را برای گرفتن رأی اعتماد به پارلمان معرفی کند. گفتنی است که علاوی، نخستوزیر پیشنهادی پیشین عراق، در فرصت خود نتوانست پارلمان را برای تشکیل دولت راضی کند.
نظر شما