خط دفاعی پرسپولیس از «داربی» به بعد در هر بازی ۲ گل دریافت کرده که عملکرد ضعیف و کم‌سابقه‌ای در سال‌های اخیر محسوب می‌شود. برای به یاد آوردن وضعیت مشابه آن باید یک فلاش‌بک به ماه‌های ابتدایی حضور برانکو در این تیم بزنیم. پرسپولیس در چهار بازی ابتدایی لیگ پانزدهم ۱۰ گل خورد و به قعر جدول رفت. آنها طی ۲۰ روز ابتدا با پدیده به تساوی ۲ بر ۲ رسیدند و در سه بازی متوالی به تیم‌های استقلال خوزستان ۲ بر یک، سپاهان ۴ بر ۲ و ذوب‌آهن ۲ بر یک باختند.
شرایط نگران‌کننده خط دفاعی
شرایط نگران‌کننده برای یحیی گل‌محمدی این است که در سه بازی گذشته او هر سه حالت ممکن زوج‌های خط دفاعی‌اش با حضور سیدجلال حسینی، شجاع خلیل‌زاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان را آزموده و هر بار خروجی یک چیز بوده و آن هم؛ اشتباه فردی مدافعان و دروازه‌بان! شاید مهم‌ترین اتفاق علاوه بر ضعف مدافعان باید در نداشتن تمرکز علیرضا بیرانوند دانست. او بعد از بسته شدن قراردادش با باشگاه خنت بلژیک دیگر آن بیرانوند سابق نیست و «یحیی» باید به این مهم جدی نگاه کند!
«بیرو» تمرکز ندارد
یکی از بزرگ‌ترین اشتباه باشگاه پرسپولیس بخاطر دریافت پول رضایت‌نامه علیرضا بیرانوند توافق این باشگاه را علنی کرد و اکنون می‌بینیم که «بیرو» بعد از آن ماجرا دیگر تمرکز ندارد و گل‌های راحتی را دریافت می‌کند که پیش از این براحتی نمی‌خورد! گل‌محمدی چرا برای نجات بیرانوند از این وضعیت از بوژیدار رادوشویچ و حتی امیرحسین بیات که آینده‌دار هم هست، استفاده نمی‌کند؟ «یحیی» یک اشتباه دیگر هم مرتکب شد و آن هم استفاده از محمد انصاری ناآماده و نادیده گرفتن محمد نادری باانگیزه.
کار تیمی و پاس‌های متوالی
با همه اینها این ایرادها نباید فراموش کرد که گل دوم پرسپولیس حاصل یک کار تیمی و همچنین پاس‌های متوالی بازیکنان بود که با ضربه دیدنی علی علیپور درست دو دقیقه بعد از دریافت گل تساوی به ثمر رسید. گل دوم پرسپولیس به الشارجه حاصل بیش از ۱۰ پاس متوالی بود و حداقل ۷ بازیکن این تیم در آن نقش داشتند که تنها ۱۰ پاس آخر آن در تصاویر تلویزیونی دیده شد. پاس‌های دقیق و حمله‌های باحوصله امضای فوتبالی گل‌محمدی در تیم‌های قبلی‌اش بوده که حالا پای گل‌های پرسپولیس هم دیده می‌شود.
برتری بی حاصل
پرسپولیس در بازی با الدحیل با سیستم ۱-۲-۳-۴ در برابر ۲-۴-۴ آنها بازی کرد و در زمینه بازی مالکانه و تعداد پاس‌ها تیم برتر بود، اما باخت و در جدال با الشارجه گل‌محمدی پرسپولیس را روش ۲-۴-۴ مقابل شیوه ۱-۴-۵ آنها انتخاب کرد و در زمینه بازی مالکانه و تعداد پاس‌ها تیم برتر بود، اما به تساوی رضایت داد. در بازی اول شاگردان «یحیی» ۶۱۵ پاس دادند و حریف‌شان ۳۶۶ پاس. دقت پاس این تیم ۸۷ درصد بود و الدحیل ۷۲ درصد. برتری بی حاصل برای این تیم بود.
افت تعداد پاس‌ها
پرسپولیس ۱۱ شوت زد که تنها ۴ شوت در چارچوب بود و الدحیل ۷ شوت زد و ۳ شوتش در چارچوب که ۲ گل در پی داشت. مالکیت بازی ۶۴ درصد از آن پرسپولیس بود، نکته اینجاست در دیدار با الشارجه تعداد پاس‌ها به ۵۳۲ کاهش پیدا کرد و در عوض حریفش ۳۷۱ پاس داد، اما دقت پاس‌ها ۸۸ درصد برای سرخ‌ها و ۸۷ برای الشارجه بود. شاگردان گل‌محمدی ۱۶ شوت زدند که تنها سه شوت آنها در داخل چارچوب بود و دو گل در پی داشت، اما حریف با ۱۴ شوت که ۲ تای آن در چارچوب بود و به گل تبدیل شد.
ضعف از جناحین
ضعف بزرگ پرسپولیس در این دو دیدار از جناحین همچنان پا بر جا ماند! در بازی با الدحیل ۴۱ درصد حملات این تیم از جناح چپ و ۳۷ درصد از راست پرسپولیس بود. در جدال با الشارجه حملات این تیم ۳۵ درصد از سمت راست و ۳۳ درصد از سمت چپ پرسپولیس رخ داد و آنها ۳۲ درصد حمله‌های خود را نیز به مرکز دفاعی سرخ‌ها انجام دادند و این عملکرد بیانگر آن است که «یحیی» و کادر همراه او نتوانسته‌اند راهکاری برای مانع نفوذ از جناحین خود پیدا کنند.
بازگشت به اوج ترابی
افت مهدی ترابی ستاره بی‌چون و چرای پرسپولیس با ورود کادر فنی جدید نگرانی هواداران این تیم را به همراه داشت. تا پیش از بازی با الشارجه، او در ۴ دیداری که زیر نظر گل‌محمدی به میدان رفته بود، نه گلی زده و نه پاس گلی داده بود. تاثیرگذارترین بازیکن پرسپولیس در این مسابقه به روند قبلی‌اش بازگشت و موتور موقعیت‌سازی‌اش را دوباره روشن ساخت. شاهکار او روی گل اول بود که با یک پاس از بین مدافعان علیپور را در محوطه شش‌قدم در موقعیت تک به تک با دروازبان قرار داد.
استفاده بهتر از دو مهاجم خارجی
علی علیپور که فصل را خوب آغاز نکرده بود، اما اکنون به امید اصلی گل‌زنی پرسپولیس تبدیل شده است. مهاجم هدف «یحیی» در این بازی پاس فوق‌العاده مهدی ترابی را با فرار سریع از بیرون باکس به روی خط محوطه شش قدم به گل تبدیل کرد و گل دوم هم با ضربه‌ای از مقابل سه مدافع اماراتی راهی دروازه کرد. اما مهم‌تر از این، زمان‌بندی گل‌محمدی برای بازی دادن به آنتونی استوکس و کریستین اوساگونا است که می‌توانست بهتر از این باشد.
بازی‌خوانی اشتباه «یحیی»
به نوعی باید گفت بازی‌خوانی اشتباه یا پیش‌نرفتن بازی مطابق پیش‌بینی یحیی گل‌محمدی، هر کدام که بود، باعث گردید تا سرمربی سرخ‌ها در زمان استفاده از دو مهاجم خارجی‌اش دچار اشتباه شود. در ابتدا اینگونه به نظر رسید که «یحیی» با توقع گل‌زنی زودهنگام و بازی پرگل، پرسپولیس را به زمین فرستاد و با این انتظار، بدون تردید باید آنتونی استوکس از ابتدا در ترکیب قرار می‌گرفت تا با حضورش در زمین حریف، ریسک جلو کشیدن بی‌محابا پس از خوردن گل را برای الشارجه بالا ببرد.
این ایرلندی ذاتا مهاجمی است که نیاز به فضا دارد و با جلو افتادن پرسپولیس از حریف می‌توانست در ضد حمله‌ها نیز مثمرثمر واقع شود. گل‌محمدی در نیمه دوم استوکس را به جای اوساگونا به زمین فرستاد. درست در زمانی که مهاجم فیزیکی برای تحت فشار قرار دادن در دقایق پایانی به روند هجومی پرسپولیس بیشتر کمک می‌کرد تا ...
نظر شما