اگرچه از این بازی استقبال چندانی هم نشده بود، اما همان اندک هواداران پرسپولیس در واکنش به شکست تیمشان، خواهان برکناری گابریل کالدرون بودند و از طرفی برانکو را نیز تشویق کردند تا عملاً نارضایتی خود را از عملکرد این مربی آرژانتینی نشان دهند. نکته قابل توجه این است که به هنگام شکست، زمین و زمان مقصر هستند، الا بازیکنان و کادر فنی! محمدحسن انصاری‌فرد، مدیرعامل پرسپولیس گفت که الان وقت مناسبی برای مصاحبه نیست و سیدجلال حسینی هم داور را مسبب شکست پرسپولیس دانست.
کپی‌برداری از ویلموتس
چیزی که ما از این بازی دیدیم آن بود که گابریل کالدرون از دست مارک ویلموتس کپی‌برداری کرده و حریف خود را نه‌تنها آنالیز نکرده بود، بلکه هیچ پلنی هم برای رسیدن به گل نداشت. ظاهراً این مربی آرژانتینی فراموش کرده که پرسپولیس تحت نظر او، بازیکنان بهتری نسبت به زمان برانکو در اختیار دارد و بدتر از همه اینکه در هیچ‌کدام از دیدارهایی که پرسپولیس در این فصل برگزار کرده، طراوت و شادابی دیده نشده است. در واقع بزرگ‌ترین ضعف او مثل مارک ویلموتس در کوچینگ است.
ضعف بزرگ کالدرون
شاید به‌جرئت بتوان گفت که تاکتیک‌های پرسپولیس برای حریفان رو شده و این تیم برنامه مشخصی برای رهایی از بن‌بست تاکتیکی‌اش برابر حریفان ندارد. یکی از ضعف‌های بزرگ کالدرون آنالیز نکردن حریفان است و اگر آنالیزی هم کرده باشد، پلن‌های جدیدی برای فرار از شکست ندارد و این مشکل در تمامی بازی‌های پرسپولیس در این فصل دیده شده است. گفته شده که نفتی‌ها با نفرات زیاد دفاع می‌کردند، یک مربی در سطح کالدرون که مدعی است همبازی مارادونا بوده، نمی‌داند برای این ترفند حریف چه تدابیری بیندیشد؟!
استفاده از پاس‌های کوتاه
دفاع کردن و خوب دفاع کردن یک تاکتیک است، مگر حریفان بارسلونا با نفرات بیشتری از دروازه خود مقابل این تیم به دفاع نمی‌پردازند؟ آیا بارسایی‌ها بدون برنامه به مصاف آنها می‌روند؟ وقتی حریف با نفرات زیاد دفاع می‌کند، شما باید بدانید که نباید از پاس‌های عمقی استفاده کنید تا مدافعان حریف به‌راحتی توپ را دفع کنند. بلکه با پاس‌های کوتاه و متوالی بازیکنان حریف را خسته کرده و در نهایت ضربه نهایی را وارد کنید. مانند آنچه بازیکنان بارسلونا در برابر حریفان خود به نمایش می‌گذارند.
ضعف تاکتیکی
از سیدجلال حسینی هم بعید است ضعف تاکتیکی تیم خود را بر گردن داور بگذارد. وقتی تیم می‌بازد، داوری‌ها به ضرر پرسپولیس است و کادر فنی و بازیکنان هیچ‌کدام نقشی در این ناکامی ندارند. وقتی مهاجم پرسپولیس، از یک‌قدمی، توپ را به بیرون می‌زند، به داور چه ربطی دارد؟ وقتی بازیکن پرسپولیس نمی‌تواند از درون 6 قدم ضربه نهایی را بزند، چه ربطی به داوری دارد؟ اگر مدیران قبلی مشکلاتی را برای تیم ایجاد کرده‌اند، چرا باید داور یا دیگران را قربانی کرد؟ مقصر اصلی ناکامی پرسپولیس کالدرون است، نه داور و دیگران.
نگرش تازه
یک مربی در قبال تیم و بازیکنان خود مسوولیت دارد. خط دفاعی پرسپولیس مقابل نفت مسجدسلیمان ناهماهنگ بود و چند فرصت را در اختیار بازیکنان این تیم قرار داد و اگر آنها کمی باتجربه عمل می‌کردند پرسپولیس با شکست سنگین از زمین خارج می‌شد. خط هافبک پرسپولیس هم در این دیدار عملکرد خوبی نشان نداد و فاصله زیادی با خط دفاعی داشت و این فاصله موجب گردید تا فضای پشت مدافعان این تیم خالی بماند. کالدرون باید نگرش تازه‌ای در تاکتیک‌های خود ایجاد کند.
بدترین گل‌ها
وضعیت خط حمله این تیم هم مشخص است. پرسپولیس دیگر در خط حمله خطرناک نیست و دلیل آن کاملاً فنی است. کالدرون باید چند پلن را در زمین به نمایش بگذارد که متأسفانه چنین چیزی تاکنون دیده نشده است. پرسپولیس زمان برانکو به بهترین شکل ممکن از ضربات ایستگاهی استفاده می‌کرد و هرگز به‌راحتی گل نمی‌خورد. علیرضا بیرانوند تاکنون ۶ گل دریافت کرده که با بررسی این گل‌ها می‌توان گفت بدترین گل‌های ممکن را او در این فصل خورده است.
نوع بازی تیم تحت نظر گابریل کالدرون مثل نوع بازی تیم ملی تحت نظر مارک ویلموتس است، بدون برنامه و تنها با یک پلن! به‌جرئت می‌توان گفت هر دو مربی یادشده در مهره‌چینی مشکل دارند و هنوز نتوانسته‌اند مانند آندره‌آ استراماچونی همتای ایتالیایی خود به بلوغ تاکتیکی برسند. استقلال پلن‌های مختلفی را در بازی‌های خود به نمایش می‌گذارد، اما هم پرسپولیس و هم تیم ملی فاقد این فاکتور هستند.
نظر شما