۳۱ مرداد ۱۳۹۸، ۱۵:۰۰
کد خبرنگار: 1911
کد خبر: 83427011
T T
۱۱ نفر
شاگرد شجریان: دلم می‌خواهد در ایران کار کنم

تهران- ایرناپلاس- حضور بانوان در حوزه موسیقی در سال‌های اخیر پررنگ‌تر و مؤثرتر شده است. البته اجرای موسیقی توسط زنان همواره ضوابط و شرایط خاصی دارد که با همه ظرافت‌ها و سختی‌هایش باید رعایت شود.

در سال‌های اخیر گرایش جوانان به موسیقی سنتی بیشتر از گذشته شده است و خوانندگان و نوازندگان خوبی نیز در بین این نسل دیده می‌شوند. البته خوانندگی بانوان در اسلام ضوابط شرعی خود را دارد و این ملاحظات باید مورد توجه قرار گیرند و به همین دلیل، کنسرت‌هایی که خواننده زن دارند، به‌طور ویژه و اختصاصی برای بانوان برنامه اجرا می‌کنند.

 سولماز بدری از خوانندگان جوان موسیقی ایرانی است. او متولد ۱۳۵۹ در تهران است و کارشناسی ارشد موسیقی ایرانی را در دانشگاه هنر تهران گذرانده است. وی فراگیری موسیقی را از سال ۱۳۷۰ تحت تعلیم فرخ زرّین‌کفش آغاز کرد و پس از آن نزد غلامرضا مشایخی و محمدرضا فیاض به فراگیری سنتور پرداخت. دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد نوازندگی موسیقی ایرانی را نیز در دانشگاه هنر به پایان رساند و در طول این دوره، از تعلیمات اساتیدی چون شریف لطفی، رضا شفیعیان، مسعود شناسا و پشنگ کامکار بهره برده ‌است.

 وی همچنین نزد عاصمه فندرسکی و مظفر شفیعی آواز را فراگرفته و این شانس را داشته تا در کارگاه آواز استاد محمدرضا شجریان شرکت داشته باشد و از راهنمایی‌های این اسطوره آواز ایرانی بهره ببرد.

در کارگاه استاد شجریان

سولماز بدری در گفت‌وگو با ایرناپلاس می‌گوید: آواز را با خانم فندرسکی حدوداً در سال ۷۹ آغاز کردم و بعد از آن حدود پنج تا شش سال نزد آقای مظفر شفیعی کار را ادامه دادم. از ابتدای سال ۸۷ تا آخر سال ۹۲ که کارگاه‌های آواز استاد شجریان تشکیل شد، در آن شرکت کردم و تا به حال کنسرت‌های متفاوتی را در داخل ایران و در تالارهای رودکی، وحدت، تئاتر شهر، فرهنگسرای ارسباران، فرهنگسرای نیاوران و جاهای دیگر داشته‌ام و با گروه‌های مختلفی مثل مهتاب، آوای رود، مهربانی و پالیز همکاری کرده‌ام. کنسرت‌های دیگری در خارج از کشور از جمله فرانسه، آلمان، سوییس و امارات هم داشته‌ام. البته من در چند کنسرت، نوازنده سنتور بوده‌ام، اما در بیشتر موارد که در داخل کشور برگزار شده‌اند، همخوان آواز بوده‌ام.

همخوانی و برخی مشکلات

بدری درباره مشکلات همخوانی بانوان این‌طور می‌گوید: در نقش همخوان و به خاطر قوانینی که در کشور حاکم است، صدای خانم نباید خیلی بلند شنیده شود. حتی گاهی مواقع شده در حالی که من آوازی را اجرا می‌کردم، صدا را کم کرده‌اند و حتی بسته‌اند و این باعث شده زحمات گروه و این همه تمرین از بین برود که این بزرگ‌ترین مشکل است. به نظرم باید روال مشخصی وجود داشته باشد تا ما هم بدانیم که دقیقاً باید چگونه اجرا کنیم.

آرزوی رفع موانع

این خواننده جوان اضافه می‌کند: در حال حاضر با گروه پالیز همکاری و فعالیت می‌کنم و عضو این گروه هستم. چون اعضای نوازنده این گروه را آقایان تشکیل می‌دهند، من نمی‌توانم با آنها کنسرت بانوان برگزار کنم. خود ما در حال جمع‌کردن یک آلبوم هستیم. برخی موانع برای موزیسین‌های ایرانی، گاهی اوقات ممکن است نوعی سوءتفاهم باشد، چون موسیقی که ما کار می‌کنیم موسیقی ایرانی کلاسیک است و هیچ مشکل اخلاقی ندارد. ما دوست داریم در کشور خودمان باشیم و اینجا به کار هنری ادامه بدهیم. این تنها نظر من نیست، بلکه همه موزیسین‌های ایرانی همین‌طور فکر می‌کند. هر کسی دوست دارد در کشور خودش فعالیت کند، نه اینکه از کشورهای دیگر کمک بگیرد و آنجا  آلبوم بدهد یا کنسرت برگزار کند.

گفت‌وگو از هنگامه ملکی

۱۱ نفر

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.