احمد بخشایش اردستانی، تحلیلگر روابط بین‌الملل درباره آتش‌بس جنگ تجاری میان چین و ایالات متحده و تأثیر آن بر روابط خارجی ایران، به ایرناپلاس می‌گوید: سیستم فکری آقای ترامپ به این ترتیب است که معمولاً به یک قرارداد حمله می‌کند و نهایتاً آن را به نفع خود تفسیر می‌کند، اگرچه گاهی موفق نمی‌شود. از آغاز ریاست جمهوری قراردادها و پیمان‌هایی چون پاریس، برجام، قانون معافیت مالیاتی میان چین و آمریکا یا اروپا و آمریکا را نقد کرده تا به شکل منفعت‌طلبانه یا سودجویانه‌ای از آنها بهره‌برداری کند.
وی با بیان اینکه نقد ترامپ به اینکه صادرات چین به ایالات‌متحده بیش از این کشور به چین بوده است، تصریح می‌کند: مخصوصاً اینکه آمریکایی‌ها سویا به این کشور صادر می‌کردند، اما چین محصولات فولادی و ... به این کشور صادر می‌کرد؛ ازاین‌رو آمریکایی‌ها علاقه‌مند بودند این توازن را به نفع خود برهم زنند و تعرفه واردات کالاهای چینی را افزایش دهند. به این معنا که قیمت نهایی کالاهای چینی در آمریکا افزایش پیدا کند و آمریکایی‌ها از خرید آن صرف‌نظر کنند؛ این موضوعی بود که چینی‌ها را ناخرسند کرده بود.
این تحلیلگر مسائل بین‌المللی با اشاره به اینکه این دو کشور در زمان جنگ اقتصادی به شکل عرفی عمل می‌کردند، می‌گوید: هر زمان آمریکایی‌ها تعرفه واردات کالایی را افزایش می‌دادند، چینی‌ها نیز متقابلاً تعرفه کالایی را افزایش می‌دادند.
وی در ادامه تأکید می‌کند: در حال حاضر رابطه اقتصادی این دو کشور به تعادل رسیده، اما به این معنا نیست که تأثیری بر روابط ایران و چین خواهد داشت، چراکه روابط میان ما با چین و روسیه گسترده است. یک‌سوم روابط اقتصادی ما با چین درآمیخته است.
بخشایش اردستانی درباره تأثیر این موضوع بر روابط میان ایران و چین می‌گوید: ممکن است چینی‌ها در بزنگاه‌هایی چون شورای امنیت به شکل تلافی‌جویانه عمل کنند. به این معنی که ما در ایام تحریم‌ها از بانک‌های چینی استفاده می‌کردیم، اما در آینده چینی‌ها به نشانه گلایه، زمینه انجام این کار را فراهم نکنند.
وی در پاسخ به اینکه با توجه به تشدید تحریم‌ها، به کار افتادن مکانیسم حل اختلاف در برجام و مکانیسم ماشه، احتمال دارد مراحل بعدی این پیمان چین و ایالات متحده برای ایران مخاطره‌آمیز باشد یا نه، تصریح می‌کند: به‌زعم من تحریم‌ها بیش از این، تشدید نخواهد شد. از سوی دیگر، توجه ایرانی‌ها، چینی‌ها و روسی‌ها به انتخابات پیش روی ریاست جمهوری در ایالات متحده است. البته با سیلی محکمی که ما در عین‌الاسد زدیم، فضا تا حدی به نفع ما تغییر کرد.
این تحلیلگر سیاسی ادامه می‌دهد: آمریکا تاکنون انواع تحریم‌های ثانویه را علیه ایران به کار بسته است. ازاین‌رو، اقدامات ایالات متحده در این زمینه، در واقع نوعی جنگ روانی است. به نظر می‌رسید مقدمات مکانیسم ماشه هم تا زمان انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده تکرار شود تا شرایط تغییر کند.
بخشایش اردستانی درباره اینکه چین در اعمال تحریم‌ها علیه ایران مشارکت خواهد کرد یا نه، می‌گوید: بعید است چنین اتفاقی بیفتد، البته اگر ایران نیز در زمینه فروش نفت مانند ونزوئلا عمل می‌کرد، یعنی نفت خود را پیش‌فروش می‌کرد، اطمینان بیشتری از فروش نفت خود داشت. البته باز هم بعید است که چینی‌ها خرید نفت خود از ایران را متوقف کنند، چراکه عموماً به‌صورت سوآپ از ما خرید می‌کردند.
طی روزهای اخیر، ایالات‌متحده و چین توافقنامه‌ای با هدف کاهش جنگ تجاری بین خود منعقد کردند. به‌این‌ترتیب، چین پذیرفته واردات خود از آمریکا را حداقل ۲۰۰ میلیارد دلار نسبت به میزان واردات در سال ۲۰۱۷ افزایش دهد، اقدامات بیشتری برای مبارزه با محصولات تقلبی انجام دهد و پیگرد قانونی علیه سرقت اسرار تجاری را تسهیل کند. در مقابل، آمریکا نیز متعهد شده حداکثر ۲۵ درصد تعرفه‌ها بر کالاهای چینی، حدوداً معادل ۳۶۰ میلیارد دلار کالاهای چینی را حفظ کند.