عباس حیدری ۵۱ ساله است. او از هشت‌سالگی تعزیه‌خوانی را تحت نظر پدرش، رضا حیدری که از اساتید و پیشکسوتان تعزیه است، شروع کرده و تا ۲۲ سالگی نقش‌های مختلفی را در تعزیه بر عهده داشته است.
حیدری بعد از مدتی به نوازندگی ترومپت در مجالس تعزیه روی آورد و این هنر را نزد اساتید بزرگ و نوازندگان پیشکسوت فرا گرفت. وی از سال ۶۸ تاکنون در مجالس تعزیه و دسته‌های عزاداری امام حسین (ع) ترومپت می‌نوازد.
حیدری در گفت‌وگو با خبرنگار ایرناپلاس درباره وضعیت موسیقی تعزیه در سال‌های اخیر گفت: کسانی که به‌اصطلاح در تعزیه بچه‌خوانی کرده‌اند، کاملاً با الحان و موسیقی تعزیه آشنا هستند و همه ملودی‌ها را می‌شناسند. من همان ملودی‌های سنتی تعزیه را می‌زنم و از آنها خارج نمی‌شوم. این موسیقی از زمان صفویه به بعد تکرار شده و سینه به سینه به ما رسیده است.
این نوازنده در ادامه با اشاره به برخی نغمه‌ها و آهنگ‌های جدیدی که در تعزیه‌ها اجرا می‌شود، گفت: ملودی‌ها و موسیقی تعزیه دقیقاً بر اساس دستگاه‌های موسیقی ایرانی است و اصالت دارند. اساتید ما به ما یاد داده‌اند که باید در چارچوبی مشخص اجرا کنیم، ولی الان برخی از نوازنده‌ها، موسیقی‌های جدیدی را در تعزیه به کار می‌برند که در شأن مجلس امام حسین (ع) نیست.
وی در پاسخ به این سؤال که جوان‌ها، ملودی‌های جدید و متنوع دوست دارند و نمی‌شود تا ابد همان آهنگ‌های قدیم را به کار برد، گفت: من نمی‌گویم که ابداع و نوآوری در موسیقی تعزیه نباشد، حرف من این است که این ابداعات از چارچوب کلی تعزیه و سنت‌های تعزیه خارج نشود. چارچوب مشخص است. موسیقی سنتی ایرانی گوشه‌ها و ملودی‌هایی دارد که قابل استفاده هستند و البته شأن مجلس تعزیه در آنها رعایت می‌شود.
حیدری انتقادهایش به برخی آهنگ‌های جدید در تعزیه را شفاف‌تر توضیح داد و این‌گونه گفت: گاهی ملودی‌هایی در تعزیه استفاده می‌شود که قبلاً خواننده‌های لس‌آنجلسی با آنها خوانده‌اند و مخاطب تعزیه با شنیدن این موزیک یاد فلان خانم خواننده می‌افتد. این خوب نیست. اینجا عزای امام حسین است و نباید خارج از عرف، آهنگی اجرا شود.
وی که مشکل را نه‌فقط در موسیقی، بلکه در برخی اشعار هم می‌داند در پایان اشاره کرد: غیر از موسیقی، گاهی در تعزیه‌ها از شعرهای نامناسب هم استفاده می‌شود. این دوستان شاید حواسشان نیست، ولی برای جذب بیشتر مردم، تیشه به ریشه تعزیه می‌زنند.