ماجرای رفتن مزدک میرزایی و پیوستنش به شبکه ماهواره‌ای ایران اینترنشنال در سکوت خبری اتفاق افتاد و به گفته برخی از نزدیکان این مجری و گزارشگر تلویزیون، او درباره پیشنهاد این شبکه هیچ صحبتی با دوستانش نکرده بود. مزدک بعد از خروج از ایران هم پاسخ تماس دوستانش را نداده و تلاش دارد تا در سکوت خبری به کارش ادامه دهد.
شنیده‌ها حکایت از آن دارد که اکنون تمام مراحل حضورش در کشور انگلیس به پایان رسیده و حتی اجازه کار مزدک میرزایی نیز صادر شده است. در حالی که گفته شده مزدک بخش بزرگی از آرشیو صداوسیما را هم با خودش از ایران خارج کرده و قصد دارد با استفاده از این آرشیوها به برنامه‌سازی بپردازد، صداوسیما در این زمینه اظهار نظر نکرده است.
خارج شدن آرشیو
هنوز هیچ‌یک از مسئولان از جمله روابط عمومی صداوسیما نه‌تنها تاکنون درباره رفتن یا بازگرداندن گزارشگر خود، اظهار نظری نکرده‌اند، بلکه خبر می‌دهند: مزدک آرشیوهای ورزشی صداوسیما را با خود برده است. کل آرشیوی که از آن صحبت می‌شود، ارزشی بالغ بر ۱۰۰ میلیون یورو را دارد. اما آیا این سهل‌انگاری است یا اینکه شایعه‌ای برای پاک کردن صورت مسئله؟! چرا هیچ مقام مسئولی در صداوسیما حرفی درباره چرایی رفتن این گزارشگر نمی‌زند؟
ارزشمندترین اسناد
برخی معتقدند دسترسی به آرشیو صداوسیما حتی اگر غیرممکن نباشد، حتی برای کارمندان آن بسیار دشوار است . اگر قصد تهیه برنامه یا تحقیق هم در میان باشد، بعد از بررسی و تصویب شدن مدیران مربوطه و تازه بصورت تقطیع شده کپی فیلم و صداهایی در اختیارشان می گذارند . با این وصف، برخی سخنان آقای ناظمی را با هدف جبران قسمتی از سرخوردگی مدیران در این موضوع ارزیابی نی کنند.
آیا قصد دارند با این خبر، مزدک میرزایی را یک خائن بنامند؟! باور این موضوع قابل هضم نیست، اما اگر واقعیت داشته باشد، این سؤال مطرح است که چگونه به‌راحتی آرشیوهای صداوسیما از این سازمان خارج می‌شود و آیا پیگیری در بازگشت آن وجود دارد؟ این روزها همه از رفتن مزدک می‌گویند، اما هیچ‌کس از ارزش این آرشیوها صحبتی نمی‌کند. واقعیت این است که آرشیوهای تلویزیونی یکی از ارزشمندترین اسناد در هر کشور و تلویزیون ملی آن محسوب می‌شود.
طیف خاص از مدیران
همیشه ورزش، به‌ویژه فوتبال، در تمامی مقاطع از تفکرات سیاسی و جناحی و ورود افراد سفارشی لطمه دیده و انتصاب‌های بدون مطالعه ضربات جبران‌ناپذیری خورده‌ایم. ورود برخی از این افراد در صداوسیما نیز باعث مشکلات عدیده‌ای شده است که از آن جمله می‌توان به حذف برنامه نود و در رأس آن برندی به نام عادل فردوسی‌پور که برای شبکه سه یک منبع درآمدزا محسوب می‌شد، اشاره کرد.
پیگیری بین‌المللی
در پی حذف عادل فردوسی‌پور ناگهان خبر می‌رسد مزدک میرزایی یکی از گزارشگران قوی تلویزیون به شبکه ماهواره‌ای ایران اینترنشنال پیوسته است؛ بعد از انتشار اخباردرباره خروج مزدک میرزایی، باز هم مازیار ناظمی به جای مدیر روابط عمومی صداوسیما ضمن تأیید تلویحی این نکته که مزدک میرزایی بخشی از آرشیو صداوسیما را با خود از ایران خارج کرده، در این باره در توییت خود می‌نویسد: «مزدک میرزایی یک جورایی شاهد مراسم عقد من بیست و چند سال پیش بود. بچه شرق تهران بودیم و کلی خاطره خوب دارم؛ امیدوارم که اول مزدک به کشور برگرده و دوم اون آرشیو منحصراً متعلق به صداوسیماست و پخش آن پیگیری بین‌المللی داره. موضوع کپی رایت بین‌المللی و البته.» ایران به‌دلیل عدم پیوستن به کنوانسیون ۱۸۸۶ برن برای حمایت از آثار ادبی و هنری، عملاً امکان چنین پیگیری‌ای را در محاکم بین‌المللی ندارد و معلوم نیست مازیار ناظمی با توجه به کدام موضوع چنین نکته‌ای را مطرح می‌کند!
نباید تهمت بزنیم!
در عین حال نباید بدون سند چنین تهمتی بزنیم؛ در حال حاضر هزاران گیگابایت در آرشیوهای شخصی دستیاران و تهیه کنندگان قرار دارد! پیش از این نیز در زمان ریاست عزت‌الله ضرغامی و سپس محمد سرافراز در رسانه ملی موضوع بیرون رفتن آرشیو صداوسیما مورد بحث بود. آیا آن آرشیوها برگردانده شد؟! چرا با رفتن مزدک که در سال ۱۳۸۴ موفق شد جایزه بهترین گزارشگر صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران را دریافت نماید، موضوع خارج شدن آرشیوهای ورزشی به میان می‌آید؟!
سیاست‌های جدید سازمان
درباره جدایی مزدک میرزایی هم دلایل مختلفی ذکر شده که یکی از آنها به سیاست‌های جدید سازمان و خصوصاً شبکه سه بازمی‌گردد. پس از حذف برنامه نود و عادل فردوسی‌پور، گزارش‌های بسیار کمی به مزدک رسید و او کاملاً زیر سایه چهره‌هایی مثل جواد خیابانی، محمدحسین میثاقی، علیرضا علیفر، محمدرضا احمدی و حتی محمد سیانکی قرار گرفته بود. چهره‌هایی که بسیاری از آنها هم سابقه کمتری نسبت به مزدک داشتند و هم کیفیت گزارش‌هایی که ارائه می‌کردند بسیار نازل‌تر از او بود.
محصول نگاه جدید
اکنون از حلقه دوستانه عادل فردوسی‌پور، پیمان یوسفی، مزدک میرزایی که تا پیش از آغاز سال جاری پیشقراول برنامه‌های ورزشی شبکه سه بودند، هیچ‌یک در این شبکه سابقاً پرمخاطب نمانده‌اند. عادل و برنامه‌اش حذف شدند، پیمان یوسفی به شبکه یک رفت و آخرین نفر هم راهی آن سوی مرزها شد. تمامی این اتفاقات در شرایطی رخ می‌دهد که شبکه‌های فارسی زبان خارج از کشور در حال تکمیل تیم رسانه‌ای خود هستند، اما ما یکی یکی کنار می‌گذاریم!
تصمیم شخصی
فارغ از واکنش‌های هیجانی شبکه‌های اجتماعی و حتی برخی رسانه‌های رسمی، رفتن مزدک میرزایی یک تصمیم شخصی است. چند وقت پیش حتی بعد از اینکه پیمان یوسفی به دلیل یک اشتباه، یک ماه محروم شد، چنین شایعاتی در خصوص او نیز شنیده می‌شد. البته بعدها در جریان یکی از برنامه‌های تلویزیونی، ناچار با یوسفی ارتباط زنده برقرار کردند تا کذب بودن خبر پناهنده شدن او به یکی از شبکه‌های خارجی اثبات شود.
کوچ کرده‌ها
با همه تفاسیر باید گفت که مزدک میرزایی، اولین مجری نیست که از سازمان صداوسیما به‌سوی شبکه‌های مخالف کوچ می‌کند. سابقه این رفتن‌ها به گذشته‌های دور برمی‌گردد و تا به امروز هم ادامه پیدا کرده است. مجریان و استعدادهای زیادی در سازمان صداوسیما پرورش یافته و تبدل به چهره‌های مردمی شدند و بعد که با سیاست‌های سازمان به مشکل برخورد کردند، از این سازمان جدا و به خارج از کشور کوچ کردند. حبیب روشن‌زاده، مجید وارث، مانوک خدابخشیان، مهدی رستم پور، شینا شیرانی، سیدمحمد حسینی و ...
صداوسیما پاسخگو نیست
هر چند صداوسیما از ابتدا الزام به پاسخگویی نداشته و برای خود چنین وظیفه‌ای را احساس نکرده، در حالی‌که به‌عنوان مثال در قانون مطبوعات الزام داریم که اگر کسی در مورد موضوعی اعتراض داشت طبق قانون می‌تواند پاسخ دهد و این حق برایش در نظر گرفته شده است. باز هم اعتقاد داریم در مورد تشکیلات صداوسیما باید ضوابطی باشد که این سازمان به ابهامات پاسخ دهد و برای این امر الزام داشته باشد، اما هیچ‌وقت چنین الزامی را ندیده‌ایم که به نواقص قانونی ما باز می‌گردد.
باید توجه داشت که اکنون در عصر شبکه‌های اجتماعی هر چقدر هم تعلل کنیم، دیگران فرصت خواهند داشت مسائل را مطرح کنند و ممکن است سوءبرداشت هم بشود و عواقب بدتری همراه داشته باشد. اما اگر صداوسیما به‌عنوان یک سازمان رسمی به مخاطب پاسخگو باشد، از کانال مشخصی اطلاعات درست و صحیح در سطح جامعه پخش می‌شود.