در واقع این موضوع برمی‌گردد به همان مدیریت ضعیف باشگاه‌ها. مشکل اصلی این است که در فوتبال ما مدیران باشگاه‌ها ابتدا با بازیکن مذاکره و سپس با سرمربی قرارداد امضا می‌کنند! اگر شایان مصلح و سروش رفیعی خوب نبودند، چرا قبل از سفر ترکیه، تکلیف آنها را مشخص نکردید؟!
اثبات وفاداری
شاید اگر از گابریل کالدرون سؤال می‌شد که فقط سروش و شایان اضافه بودند، او بلافاصله پاسخ می‌داد: خیلی‌های دیگر هم بودند که او به آنها اعتقاد نداشت، اما چون زمان محدود بود، به ناچار این دو را از گردونه خارج کرد. در باره این دو بازیکن باید گفت شایان مصلح از آن دست بازیکنانی است که می‌تواند نقش آچار فرانسه را برای تیم ایفا کند. سروش رفیعی هم بازیکن کوچکی نیست و این دو، زمانی که پرسپولیس در تنگنا قرار داشت، همراه تیم بودند؛ از همه مهم‌تر اینکه قبل از آمدن کالدرون، آنها با پرسپولیس بودند و به تمدید قرارداد هم تن دادند. این یعنی وفاداری خود را به اثبات رسانده‌اند.
سکوت مدیران
نمی‌توان از کالدرون ایراد گرفت، زیرا او نفراتی را می‌خواهد که به تفکرات تاکتیکی‌اش نزدیک باشند، اما به‌نوعی باید از تشکیلات باشگاه خرده گرفت؛ بازیکنانی که با هزار امید در تیم خود ماندگار شده‌اند، نباید در واپسین روزهای نقل و انتقالات آنها را از گردونه خارج کرد. سکوت مدیران باشگاه پرسپولیس در این باره نیز سؤال‌برانگیز است. آنها باید با سرمربی تیم حرف بزنند و او را در جریان امر قرار دهند. این مربی آرژانتینی با تفکرات خود به دنبال جمع‌آوری یک تیم قدرتمند است. این نکته نمی‌تواند تمام واقعیت فوتبال ما را شکل دهد، چرا که از همین ابتدا بنا را کج نهاده‌ایم و سرمایه‌های خود را بی‌جهت از دست می‌دهیم.
سرمایه‌های باشگاه
نه سروش و نه شایان از ته قلب دوست ندارند پرسپولیس را ترک کنند و حتی مصلح به دنبال تیمی می‌گردد که او را قرضی به خدمت بگیرد و رفیعی از بازگشت در آینده‌ای نزدیک خبر می‌دهد. مدیران باشگاه زمانی‌که موقعیتشان به خطر افتاده بود، با هر ترفندی که می‌شد با بازیکنانی نظیر شایان مصلح و سروش رفیعی قرارداد بستند و اکنون پس از کنار گذاشته شدن آنها، خود را پنهان ساخته‌اند و حرفی برای گفتن ندارند. لازم است به کالدرون توضیحاتی داده شود تا این سرمایه‌های باشگاه بی‌جهت از دست نروند. قطعاً باید جای این دو، نفراتی به تیم اضافه شود و مهم‌تر از همه اینکه با کدام پول می‌توانید جای خالی آنها را پر کنید؟!
بی‌تدبیری
سروش و شایان وزنه به حساب می‌آیند، این دو بازیکن کوچکی نیستند که بر اساس بی‌تدبیری آنها را از دست داد. در روزهایی که پرسپولیس هنوز در شوک از دست دادن برانکو ایوانکوویچ قرار دارد، شوک دوم توسط جانشین برانکو بر پیکره باشگاه وارد شده و به‌درستی مشخص نیست در باشگاه بزرگی مانند پرسپولیس چه می‌گذرد؟ بی‌تدبیری برای پراندن سرمایه‌های تیم به اوج خود رسیده و متأسفانه مدیران برای بقا و حفظ میز مدیریت خود، پشت ستون‌های باشگاه پنهان شده‌اند تا اگر قرار باشد کسی قربانی شود، آن فرد موردنظر گابریل کالدرون باشد که هنوز با شرایط فوتبال ما کاملاً آشنا نیست!
نباید این تفکر غلط در باشگاهی مانند پرسپولیس تبدیل به جایگاهی شود، چون پرسپولیس تیم کوچکی نیست، باید گابریل کالدرون را به مسیر هدایت کرد. مدیران باشگاه پرسپولیس باید بدانند که با پنهان کاری، پرسپولیس، پرسپولیس نمی‌شود.
یادداشت از مجید روان‌ستان