۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰، ۹:۱۴
کد خبرنگار: 1912
کد خبر: 84313722
T T
۱ نفر

برچسب‌ها

پاسخ به مطالبات کارگری؛ تشکل‌های صنفی به دولت پیشنهاد اجرایی دهند

تهران- ایرناپلاس- در حالی که در برخی از کشورها هفته‌های کاری به کمتر از ۶ روز و روزهای کاری به کمتر از ۸ ساعت تبدیل می‌شوند، یک می/۱۱ اردیبهشت به‌عنوان تاریخی که در آن روزهای کاری هشت ساعته به قانونی برای کارگران تبدیل شد، جشن گرفته می‌شود؛ روز جهانی کارگر.

به گزارش ایرناپلاس، روز جهانی کارگر یادآور تلاشی است که بیش از ۱۰۰ سال پیش برای کسب درآمد منصفانه و بهبود شرایط کاری کارگران در ایالات متحده آمریکا آغاز شد. ۱۳۵ سال پیش در چنین روزی ۴۰۰ هزار کارگر در بخش‌های مختلف آمریکا دست به اعتصاب زدند و خواستار کاهش روز کاری به هشت ساعت شدند. این اعتصاب که در ابتدا با آرامش شروع شد، در روز سوم در شیکاگو به خشونت کشید. پلیس با حمله به کارگران غیرمسلح و شلیک به آن‌ها موجب کشته شدن چندین نفر از کارگران معترض شد.

همین موضوع موجب شد اعتراض‌های کارگری با شدت و خشونت بیشتری در روزهای بعد ادامه پیدا کند. یک بمب‌گذاری که هرگز عامل آن شناخته نشد، منجر به مرگ چند پلیس و کارگر شد و در نهایت اعتراض‌های کارگری با دستگیری هشت کارگر به پایان رسید. هفت نفر از آنها به جرم اغتشاش اعدام شدند و یک نفر نیز به ۱۵ سال زندان محکوم شد.

این اعتراض‌ها موجب اتحاد بیشتر طبقه کارگر شد. به‌ویژه اینکه مردم، کارگران دستگیر شده را گناهکار نمی‌دانستند و انتقادهایی نسبت به ناعادلانه بوددن دادگاه برگزار شده وجود داشت. این موضوع موجب شد یک می/ ۱۱ اردیبهشت به عنوان نماد مبارزه برای حقوق طبقه کارگر شناخته و تلاش‌هایی از طرف اتحادیه‌های کارگری برای تعیین حداقل مزد منصفانه و کاهش طول روزهای کاری به هشت ساعت در روز به‌صورت جدی‌تری آغاز شود.

در نهایت نیز در سال ۱۸۹۲ / ۱۲۷۱ (همزمان با آخرین سال‌های حکومت ناصرالدین شاه در ایران) روزهای کاری هشت ساعته در ایالات متحده به عنوان بخشی از قانون کار مورد پذرش قرار گرفت و در سایر کشورها نیز روز کاری هشت ساعته به عنوان روز کاری استاندارد، شناخته شد.

با این حال، تلاش‌های طبقه کارگر برای احقاق حقوق خود پایان نیافت و با وجود گذشت بیش از یک قرن از اعتراض‌های کارگری، این روز در بسیاری از کشورهای جهان گرامی داشته می‌شود.

حمایت دولت از مطالبات کارگری

مطالبات کارگری پس از گذشت سال‌ها همچنان به شکل‌های گوناگونی ادامه دارند. یکی از مهم‌ترین مطالبات این قشر در ایران، موضوع حداقل دستمزد است که در پایان هر سال، با توجه به تورم سال گذشته و برای سال آینده، تعیین می‌شود؛ موضوعی که قدرت خرید کارگران را در مبازره با تورم، شکست می‌دهد.

شورای عالی کار هر سال میزان حداقل مزد کارگران را با توجه به میزان تورمی که از طرف بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌شود، تعیین می‌کند. به‌عنوان نمونه حداقل حقوق ماهانه قانون کار در سال ۱۴۰۰ برای سرپرست یک خانوار سه نفره برابر با چهار میلیون و ۴۰۰ هزار تومان است.

رئیس جمهوری هفته گذشته و در آستانه روز کارگر مطالبات جامعه کارگری را به حق و درست خواند و تأکید کرد: این مطالبات باید مورد توجه جدی قرار گیرد و این وظیفه دولت و همه دستگاه‌های ذی‌ربط است که نسبت به همه دغدغه‌ها و انتظارات به حق کارگران پاسخگو باشند.

روحانی در ادامه به اهمیت نقش تشکل‌های کارگری اشاره و خاطرنشان کرد: اهمیت تنظیم رابطه میان کارگر و کارفرما ایجاب می‌کند به تشکل‌های کارگری و کارفرمایی میدان داده شود تا با مطالعه، مشکلات صنف متبوع را اولویت‌بندی کرده و پیشنهادهای اجرایی خوبی را برای رفع مشکلات به دولت ارائه دهند.

روحانی: اهمیت تنظیم رابطه میان کارگر و کارفرما ایجاب می‌کند به تشکل‌های کارگری و کارفرمایی میدان داده شود تا با مطالعه، مشکلات صنف متبوع را اولویت‌بندی کرده و پیشنهادهای اجرایی خوبی را برای رفع مشکلات به دولت ارائه دهند.طبقه کارگر در ایران

برای مطالعه جمعیت کارگر می‌توان از طبقه‌بندی استاندارد بین‌المللی مشاغل (ISCO) استفاده کرد که توسط سازمان بین‌المللی کار (ILO) تدوین شده و مرکز آمار ایران نیز برای طبقه‌بندی مشاغل، از آن استفاده می‌کند.

بر این اساس همه مشاغل در ۱۰ گروه اصلی قابل طبقه‌بندی هستند. «مدیران»، «متخصصان»، «تکنسین‌ها و کمک‌متخصصان»، «کارکنان پشتیبانی دفتری»، «کارکنان ارائه خدمات و کارکنان فروش»، «کارکنان ماهر کشاورزی، جنگل‌داری و ماهی‌گیری»، «صنعت‌گران و کارکنان حرفه‌های مرتبط»، «متصدیان ماشین‌آلات و دستگاه‌ها و مونتاژکاران»، «کارکنان مشاغل ساده» و «مشاغل نیروهای مسلح»  این ۱۰ طبقه اصلی را تشکیل می‌دهند.

کارگران در گروه «کارکنان مشاغل ساده» قرار می‌گیرند؛ به این معنا که شاغلان این طبقه اغلب از ابزارهای دستی و نیروی جسمی فراوان برای انجام وظایف محوله استفاده می‌کنند.

اگر کارکنان مشاغل مزد و حقوق‌بگیری را در نظر بگیریم و گروه شغلی کارگران را مورد بررسی قرار دهیم، می‌توانیم اطلاعاتی را درباره جمعیت کارگر کشور به‌ دست آوریم.

بر اساس داده‌های هزینه و درآمد خانوار سال ۱۳۹۸، بیش از ۵۵ درصد کارکنان مشاغل مزد و حقوق‌بگیری در مناطق روستایی را کارگران تشکیل می‌دهند. این نسبت در مناطق شهری حدود ۲۷ درصد است. در مجموع حدود ۴۰ درصد از کارکنان مشاغل مزد و حقوق‌بگیری کشور در سال ۱۳۹۸، کارگران بوده‌اند.

۱ نفر

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.