در شرایطی که مسئولیت این حرکت بر عهده شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور بود، در جدال پرسپولیس با پارس جنوبی جم، تنها حدود ۱۰ هزار تماشاگر موفق شدند با خرید اینترنتی بلیت، راهی ورزشگاه شوند و بیش از همین تعداد هم بدون بلیت، اجازه تماشای بازی را پیدا کردند. نکته قابل توجه این که حتی تماشاگران صاحب بلیت روی صندلیهای خود ننشستند!
جلوههای زشت
لیگ نوزدهم به خاطر مسئله نصب و راهاندازی گیتهای بلیتفروشی و شمارهگذاری صندلیها سه هفته دیرتر شروع شد، اما در همان بازی افتتاحیه مشخص شد هنوز در اجرای طرح بلیتفروشی اینترنتی اشکالات بسیاری وجود دارد. از طرفی نهتنها طبقه دوم ورزشگاه آزادی آماده نبود، بلکه خیلی از صندلیهای طبقه اول نیز شمارهگذاری نشده بود. عجیبتر اینکه سایت بلیتفروشی مسابقات دچار مشکل شد و با وجود کسر هزینه بلیت، کد رهگیری برای خریداران بلیت اعلام نمیشد تا بسیاری از هواداران بعد از ناکامی در خرید اینترنتی، ناچار به ورزشگاه مراجعه و خیلیها بدون بلیت بازی را از نزدیک تماشا کردند!
بلیتفروشی در لالیگا
قبل از پرداختن به این موضوع خوب است بدانیم در اسپانیا هواداران فوتبال این کشور چگونه و بدون دردسر بلیت تهیه میکنند. آنها برای فروش بلیت بازیهای خود چند گزینه را پیش روی طرفدارانشان میگذارند؛ بلیت برای افراد عادی، بلیت برای افراد ویژه و بلیت برای افراد خیلی ویژه! هرکدام از این بلیتها قیمتها و ویژگیهای متفاوتی دارند؛ بهعنوان مثال با بلیت عادی فقط میتوانید بازی را تماشا کنید، با بلیت ویژه علاوه بر تماشای بازی میتوانید از خدمات سالنهای مخصوص انتظار و استراحت، فروشگاههای نوشیدنی و راهنماهای شخصی استفاده کنید.
خدمات ویژه
اما وقتی بلیت افراد بسیار ویژه را خریداری میکنید، علاوه بر خدمات قبلی، بهترین صندلیها در ورزشگاه، ترکیب دو تیم پیش از بازی و تلویزیونهای مخصوص برای تماشای راحتتر آن دیدار نیز در اختیار شما قرار میگیرد. هر تماشاگر بارسلونا برای تماشای یک مسابقه تیم محبوب خود، بسته به نوع بلیتش، باید مبلغی بین ۴۹ تا ۶۷۵ یورو پرداخت کند. بلیتفروشی نیز از طریق سایتهای رسمی هر باشگاه انجام میشود. این مبلغ برای طرفداران رئال مادرید از ۳۰ یورو شروع میشود. هواداران رئال برای خرید بلیت بازی تیم خود باید در ابتدا کد هواداری و رمز عبور خود را وارد کنند و در ادامه، مراحل واریز مبلغ و انتخاب صندلی را انجام دهند.
از سیستم مدیریتی تا فرهنگ هواداری
اما در کشور ما شرایط تفاوت بسیاری دارد و نقدهای زیادی به آن میشود؛ نقدهایی به سیستم مدیریتی تا فرهنگ هواداری! مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور پیش از شروع لیگ گفت که در فصل جدید کارت ملی برای هر شخص حکم بلیت را دارد و ورود به ورزشگاهها بدون آن امکانپذیر نیست. حسن کریمی اظهار داشت: «هدف این است که تماشاگران عزیز با کمترین مشکل و بدون آسیب وارد ورزشگاهها شوند و با لذت و بدون دغدغه به تماشای مسابقات بپردازند.»
مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور در ادامه افزود: «مسئولیت ورزشگاه آزادی با شرکت توسعه است و تعهدات لازم در این خصوص را انجام دادیم. ما ۴۸ گیت ورودی در درب شرقی و ۳۰ گیت هم در درب غربی، طراحی و اجرا کردیم که نیازهای تماشاگران را برآورده میکند. طراحی بلیت الکترونیک هم انجام شده و بهراحتی توسط هر شخصی با ارائه کد ملی از منزل خریداری میشود و علاوه بر سهولت در امر خرید، صندلیها شمارهگذاری شده و افراد یک یا دو ساعت قبل از مسابقه بدون دغدغه وارد ورزشگاه میشوند و سر جای خود مینشینند.»
مشکلات عجیب
اما بر خلاف گفتههای حسن کریمی، سایت فروش بلیت در اولین روز شروع فصل مشکلات فراوانی داشت و در حالیکه از چند روز قبل اعلام شد که در مجموع ۲۶ هزار بلیت فروخته خواهد شد. در عمل هواداران با مشکلات عجیبی مواجه شدند، برخی از آنها بلیت بازی را رزرو کردند، اما هرگز نتوانستند بلیتشان را بخرند، برخی از آنها نیز چند بار پول پرداخت کردند، اما هرگز کد رهگیری به آنها داده نشد و برخی هم رزرو کردند، به ورزشگاه نرفتند و اجازه هم ندادند دیگران بلیتها را بخرند. یکی از تماشاگران حاضر در ورزشگاه آزادی هم مدعی بود که سه بار پول پرداخت کرد، هر سه بار هم از حسابش کسر شد، اما هیچ شمارهای به او ندادند و جالب اینکه او بدون بلیت بازی را تماشا کرد!
چهارمین سایت بلیتفروشی
سایت جدیدی که برای فروش بلیت بازیهای لیگ برتر در نظر گرفته شده، چهارمین سایتی است که در سالهای اخیر وظیفه انجام این کار را بر عهده گرفته است. برهان مبین، فوتبالتیکت و گیشه سه، سایتهای قبلی بودند که در سه سال اخیر وظیفه این کار را بر عهده داشتند، اما با اولین هجوم هواداران «کرش» کرده و نتوانستند بلیتفروشی مناسبی انجام دهند. ورود تماشاگران با کارت ملی هم ظاهراً امری کاملاً نمایشی بود. چرا که در گزارشی که از شبکه سه پخش شد یکی از تماشاگرانی که بدون خرید بلیت وارد ورزشگاه شده بود گفت: «من را ببینید، با پسرم به ورزشگاه آمدهام، اما بلیت نخریدم، سیستم بلیتفروشی این شکلی است!»
شکست پروژه بلیتفروشی
این تماشاگر درباره چرایی این کار میگوید: «به سایت بلیتفروشی رفتم، اما نتوانستم بلیت بخرم، به پسرم گفتم برویم ورزشگاه آزادی، مطمئناً دست خالی برنمیگردیم، آمدیم دیدیم کارتمان را مقابل یک دستگاه میگیرند و میگویند بفرمایید داخل! در حالیکه من بلیتی رزرو نکرده بودم. چگونه آمدم داخل؟ باور کنید هر کارتی را مقابل دستگاه میگرفتند، قرمز میشد، در حالیکه باید سبز میشد!» شرایط آنقدر وخیم بود که شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی مجبور به دادن یک بیانیهای شد و در آن صراحتاً به شکست بلیتفروشی اینترنتی اشاره داشت.
واقعیتهای فوتبال ما
این اولین تصویر از لیگ نوزدهم بود؛ گوشهای از واقعیتهای فوتبال ما. سرگردانی بهدلیل اختلال در سایت بلیتفروشی، گیتهای قفل شده و تماشاگرانی که در صحنههایی برخورنده وارد ورزشگاه میشدند. ویدیوهایی که از ورود تماشاگران به ورزشگاه دست به دست شدند و هر بینندهای را عصبی میکرد. تماشاگران پرسپولیس باید از لای گیتهای قفل شده، رد میشدند. انگار آنها محکوم بودند تا با سینهخیز فوتبال را تماشا کنند. شبیه این در تبریز برای تماشاگران استقلال هم تکرار شد. لیگ برتر ماهها به تعویق افتاد و فدراسیون فوتبال از استانداردسازی حرف زد، اما سرانجام در همان آغاز کار، صحنههای شرمآور به نمایش در آمد.
استانداردسازی این بود؟!
اکنون باید پرسید استانداردسازی که حرف آن زده میشد، این بود؟! تعویق انداختن لیگ و وعده دادنها و انجام هزاران مصاحبه در وصف تغییرات، این بود؟ از تیرماه ۱۳۹۲ و از لیگ سیزدهم بحث سیستم بلیت الکترونیکی پیش آمده و تاکنون نتوانستهایم بههیچعنوان آن را درست اجرا کنیم. طرح بلیتفروشی اینترنتی در هفته اول لیگ نوزدهم نیز با شکست مواجه شد، عذرخواهی هم کردید و تلاشها برای بهبود وضعیت ادامه دارد، اما با صداقت بگویید چند هفته زمان میخواهید تا مشکلات را بر طرف کنید؟!