این نحوه برخورد با دو بازیکنی است که در زمان بسته بودن پنجره در این تیم ماندند، اکنون و در فاصله اندکی که به شروع لیگ مانده است.
عزیزم، قشنگم خداحافظ!
«متاسفانه نتوانستم از ایرج عرب، مدیرعامل باشگاه خداحافظی کنم. اینقدر دوستش دارم که از اینکه از او خداحافظی نکردم، ناراحت هستم! ما در اتاق نشسته بودیم و او از در دیگری بیرون رفت. عزیزم، قشنگم خداحافظ! مرسی یک هفته آمدیم، اما جوابی نگرفتیم. اینکه یک هفته هر روز به باشگاه بیایم، لذت بخش است و ممنون که این فرصت را فراهم کردید! امیدوارم عرب امشب هم راحت بخوابد و استراحت کند، چون می‌خواهد پس از یک هفته تکلیف ما را مشخص کند. در ۲۹ سالگی و پس از ۱۲ - ۱۳ سال حضور در لیگ برتر باید هر روز به باشگاه بیایم و هنوز تکلیفم را نمی‌دانم و این موضوع ناراحت کننده است.»
ما بازیکن پرسپولیس هستیم
«من و مصلح بازیکن پرسپولیس هستیم، تا زمانی‌که باشگاه قرارداد ما را فسخ کند. از طرف ما فسخی صورت نگرفته و باشگاه پرسپولیس با هر دلیل و توجیهی می‌خواهد قرارداد را فسخ کند. ما تا زمانی‌که قرارداد فسخ نشود، بازیکن این تیم هستیم و باید این را بدانید که در این یک هفته، یک شب را راحت نخوابیدیم.» این‌ها بخشی از حرف‌های سروش رفیعی پس از آمد و رفت‌های فراوان و روشن نشدن وضعیتش است. او از رفتار غیرحرفه‌ای مدیرعامل باشگاه پرسپولیس خیلی ناراحت بود و ابراز نارضایتی کرد.
با زبان خوش حل شود
شایان مصلح که برای چندمین بار به دفتر باشگاه رفت تا تکلیف خود را مشخص کند، باز هم دست خالی و با دلخوری شدید آنجا را ترک کرد. «من اهل توهین کردن نیستم و به آقای عرب هم توصیه می‌کنم کاری نکند مردم گرگ شوند. تا الان رفتاری صادقانه داشتم و توقع دارم به همین شکل با من رفتار شود. وقتی می‌خواهی همه چیز با زبان خوش حل شود، می‌گویند؛ طرف زبان ندارد حرف بزند، اما کاری می‌کنند که آدم‌ها گرگ شوند و با داد و فریاد حق‌شان را بخواهند. بازهم می‌گویم آقای عرب! مردم را به گرگ بودن دعوت نکن.»
اصول اولیه فوتبال
گویا مدیرانی را که در راس کار قرار می‌گیرند، موقعیت و بزرگی باشگاه‌های خود را خوب درک نکرده‌اند و اصول اولیه فوتبال را نمی‌دانند. در اثر سهل‌انگاری آنها، حکم توقیف لوگوی یک باشگاه توسط طلب‌کار گرفته می‌شود و حکم توقیف اموال باشگاه دیگر در دست دو بازیکن سابق آن است. دو پنجره نقل و انتقالات یکی بسته می‌شود، مجوز حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا آن دیگری به مخاطره می‌افتد. کاش اگر آنها توان خدمت کردن ندارند، زودتر بروند و کار را به کاردان بسپارند.
ناتوانی در مدیریت باشگاه
استقلال و پرسپولیس از سال ۱۳۹۰ زیر پوشش وزارت ورزش و جوانان قرار گرفتند و از آن زمان تاکنون مدیران بسیاری از طرف این وزارتخانه برای این دو باشگاه بزرگ و مردمی منصوب شده‌اند. فصل مشترک اکثر این مدیران، ناتوانی در مدیریت باشگاه بوده و از طرفی آنها هرگز نتوانستند در امر راضی کردن طلب‌کاران این دو باشگاه عملکرد قابل قبولی ارائه دهند. وجه مشترک دیگر آنها نداشتن تخصص مدیریت ورزشی است که جای بحث دارد.
نحوه بستن قراردادها
طی این سال‌ها نحوه بستن قراردادها بخصوص با مربیان و بازیکنان خارجی به گونه‌ای بود که پرونده‌های بسیاری در فیفا برای فوتبال ما باز شد و خیلی از این پرونده‌ها متاسفانه به ضرر ما تمام شده، پنجره نقل و انتقالاتی ما را بستند، امتیاز از تیم‌ها کسر شد و جریمه‌های نقدی بسیار سنگینی نیز پرداختیم؛ آن هم به بازیکنانی که کیفیت بالایی نداشتند و همه این‌ها حاصل مدیریت افرادی بود که مدیر نبودند و تنها مدیر هزینه بودند. آنها با سوءمدیریت خود باعث انگشت‌نما شدن فوتبال ما در عرصه بین‌المللی شدند.
استخدام بازیکنان بی‌کیفیت
در این سال‌ها مدیران این دو باشگاه با استخدام بازیکنان بی‌کیفیت خارجی که برخی از آنها بدون انجام یک دقیقه بازی رفتند و پرداخت نکردن پول‌شان، موقعیت باشگاه را به مخاطره انداختند و باعث نگرانی هواداران این دو تیم شدند. آنها هیچ گاه مورد موأخذه هم قرار نگرفتند تا به این واقعیت برسیم که فوتبال ما اسیر چنگال مدیرانی می‌شود که در شغل‌های قبلی خود ناکام بودند. انگار استقلال و پرسپولیس تبعیدگاه این مدیران شده است! این دو باشگاه باید تاوان مدیریت غلط آنها را در عرصه بین‌المللی بدهد!
این همه تغییر برای چیست؟
در این فصل ضعف مدیریت در استقلال و پرسپولیس بیداد می‌کند. باشگاه بزرگی مثل استقلال تاکنون ۱۶ بازیکن را از فصل پیش کنار گذاشته و برای نیمی از آنها جانشین به خدمت گرفته است. در فصل قبل هم ۱۰ بازیکن از این تیم کنار گذاشته شد. هیچ تیم بزرگی در دنیا چنین کاری را صورت نمی‌دهد. این موضوع قابل هضم نیست، زیرا مدیران باشگاه با بازیکنان خود در زمان پایان قراردادشان بی‌توجه می‌شوند، همان چیزی که فصل پیش وینفرد شفر از آن گلایه داشت. این همه تغییر برای چیست؟
این رسمش نبود!
لئوناردو پادوانی از مدیران استقلال گله‌مند است و به‌رغم صحبت با اعضای هیئت مدیره این باشگاه و وعده‌های آنها به او، همچنان در حسرت گرفتن طلب ۱۰۰ هزار دلاری خود است. «باشگاه استقلال مشکلاتی مثل پرونده شفر و پروپجیچ را داشت و من قصد شکایت نداشتم، اما متوجه شدم که مدیران پای قول و قرارهایشان نیستند، به همین دلیل مجبور شدم از استقلال به فیفا شکایت کنم. قبل از دوران مصدومیتم تمام تلاش خود را به کار بستم و با تمام قدرت از جان مایه گذاشتم، اما این رسمش نبود!»
با زور و تهدید و شکایت
قسمت پایانی حرف‌های پادوانی شنیدنی است. «متاسفانه در استقلال و پرسپولیس عادت شده که بازیکنان و مربیان خارجی را می‌آوردند، اما در عوض آنها بر اساس کاری که انجام داده‌اند در نهایت باید پول خود را با زور و تهدید و شکایت از طریق فیفا بگیرند. با صلح و آرامش نمی‌توان ره به جایی برد.» واقعاً چرا باید چنین رفتاری از سوی این مدیران به میز چسبیده صورت بگیرد تا با آبروی فوتبال ایران بازی شود. آیا باید هرکسی که طلب دارد با شکایت کردن و تهدید به محرومیت به حق خود برسد؟
بخش اقتصادی
این مدیران در بخش اقتصادی و درآمد هم نتوانستند کاری را صورت دهند و حتی در بستن قراردادها با بازیکنان تبحری ندارند و عملکرد ضعیفی از خود نشان داده‌اند، تنها چیزی که از زبان آنها می‌شنوید، این است که قول می‌دهند که دارند تلاش می‌کنند! سازمان مالیات درباره بدهی این دو باشگاه می‌گوید؛ یکی ۱۰۰ میلیارد، دیگری ۱۳۰ میلیارد بدهی دارد، این در حالی است که در این سال‌ها استقلال و پرسپولیس نه تنها درآمدی نداشته‌اند، بلکه هزینه‌هایشان نیز بیش از درآمدشان بوده است.
اظهارنامه مالیاتی
این مشکل نشأت گرفته از ناتوانی مدیران این دو باشگاه است، زیرا آنها اگر در پایان سال مالی، هزینه‌ها و درآمدهای‌شان را در یک برگ اظهارنامه مالیاتی ارائه می‌دادند، اداره مالیات علی‌الرأس نمی‌کرد. در ۱۰، ۱۵ سال گذشته این دو باشگاه هرگز اظهارنامه مالیاتی نداده‌اند. وقتی آنها اظهارنامه نمی‌دهند، قانوناً اداره مالیات کشور موظف است که این مالیات را علی‌الرأس کند و اینگونه نزدیک به ۲۳۰ میلیارد بدهی مالیاتی برای این دو باشگاه رقم می‌خورد. نکته جالب اینکه بعد، از وزیر ورزش می‌خواهند مشکل را برایشان حل کند!
باید مدیران مانند داوران، مربیان و ... به کلاس بروند تا مدیریت کردن یک باشگاه را یاد بگیرند. وزارت ورزش و جوانان به‌عنوان متولی این دو باشگاه باید مدیرانی را انتخاب کند تا استقلال و پرسپولیس را با مدیریت خود در بخش اقتصادی و درآمدزایی به خودکفایی برسانند. مدیران کنونی مدیران هزینه هستند و این نوع مدیریت باعث مشکلاتی که در حال حاضر این دو باشگاه با آن درگیرند، می‌شود.
نظر شما