بلای سیل بر سر قطب مرکبات کشور

تخریب پوشش گیاهی و جنگل‌، ورود به حریم رودخانه‌ها و تغییرات انسانی ایجادشده در عرصه طبیعی استان که یا از چشم متولیان امر دورمانده یا چشم‌ها به روی این مسائل بسته شده‌، مهم‌ترین دلایل تبدیل فرصت بارش‌های بهاری به تهدید سیل و ویرانی در مازندران است. اکنون خطر رانش زمین، مناطق متعددی را تهدید می‌کند. واحدهای مسکونی، مدارس، اماکن ورزشی و در نهایت، شبکه توزیع برق استان نیز از سیل اخیر دچار آسیب شده‌اند.

*555، عددی شوم برای کشاورزی استان

محمود حجتی، وزیر کشاورزی که از جمله مسئولان بازدیدکننده از مناطق سیل‌زده استان مازندران بود، ارزیابی‌ها از خسارت به بخش کشاورزی استان را 555 میلیارد تومان اعلام کرده که بر این اساس، بیشترین آسیب به بخش باغبانی وارد شده است. ارزش خسارت وارد شده به بخش زراعی 107 میلیارد تومان، باغبانی 266 میلیارد تومان و دام و طیور و آبزیان 67 میلیارد تومان برآورد شده است. آب و خاک و امور زیربنایی بخش کشاورزی نیز 115 میلیارد تومان خسارت دیده‌اند.

91هزار هکتار از زمین‌های حاصلخیز استان مازندران دچار آسیب شده‌اند که به گفته فرزین فرهادی، مدیر آب و خاک و امور فنی و مهندسی جهاد کشاورزی استان، 73 هزار هکتار آن مربوط به شالیزارها و 18 هزار هکتار مربوط به باغ‌های استان بوده است.

همچنین به گفته احمد حسین‌زادگان، استاندار مازندران سیل 52 مزرعه پرورش ماهی را تخریب کرده و به 7000 کلونی زنبور آسیب زده است. سیل همچنین باعث از بین رفتن سه هزار رأس دام سبک و سنگین و آسیب جدی به مرغداری‌ها شده است.

محمدابراهیم حسن‌نژاد، قائم‌مقام صندوق بیمه محصولات کشاورزی کشور تعداد کشاورزان خسارت دیده از سیل را 28هزار نفر اعلام کرده است.

*راه‌هایی که دیگر به جایی نمی‌رسند

به گفته خداداد مقبلی، معاون برنامه‌ریزی سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای کشور، بیش از 2000 کیلومتر از راه‌های مازندران در 142 محور ارتباطی دچار آسیب شده‌اند که بنا به گفته سید محمد نظری، مدیر کل راه و شهرسازی استان، ارزش ریالی این خسارت‌ها 500 میلیارد تومان برآورد شده است. میزان خسارت وارد شده به راه‌آهن استان نیز 15 میلیارد تومان اعلام شده است.

رانش زمین، پدیده دیگری است که در اثر سیل و آبگرفتگی در استان مازندران رخ داده است. 384 نقطه در اثر سیل، رانش داشته‌اند. به گفته محمد اسلامی، وزیر راه و شهرسازی بیش از 400 نقطه حادثه‌خیز و رانشی در مازندران شناسایی شده که مستعد ایجاد مشکل برای مردم است.

*خانه ‌های روی آب

واحدهای مسکونی استان که پیش از این، در روزهای مختلف سال، میزبان مسافرانی بودند که شمال کشور را برای گذران تعطیلات انتخاب می‌کردند، امسال مهمان ناخوانده‌ای داشتند که خسارت زیادی برایشان به همراه داشت. احمد حسین‌زادگان، استاندار مازندران از خسارت حدود 5700 واحد مسکونی خبر داده است.

البته از آنجایی که سیل، پدیده ناآشنایی برای ساکنان استان نیست، برخی از مالکان، خانه‌های خود را در برابر این رخداد طبیعی، بیمه کرده‌اند. حسن خیران‌پور، معاون استاندار از اعلام خسارت 1100 واحد مسکونی تحت پوشش بیمه، تا یازدهم فروردین خبر داده است. برآورد ارزش خسارت وارد شده به این خانه‌ها، پنج میلیارد و 500 میلیون تومان اعلام شده است.

در زمان بروز چنین رخدادهایی، اماکن ورزشی به‌عنوان یکی از محل‌های ایمن برای دور ماندن از آسیب‌ها و نیز به‌عنوان محل‌های اسکان موقت در نظر گرفته می‌شوند، اما به گفته مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و جوانان بیش از 100 مکان ورزشی استان دچار خسارت شده‌‎اند.

مدارس نیز از این سیل در امان نماندند و آن‌طور که عسکری نیکزاد، مدیر کل آموزش و پرورش استان اعلام کرده 142 واحد آموزشی استان دچار آسیب شده‌اند که هفت واحد از آن‌ها، دیگر قابل استفاده نیستند. بنا به گفته نیکزاد، ارزش پولی این خسارت‌ها، 12 میلیارد تومان اعلام شده، اما ارزیابی آموزش و پرورش، 17 میلیارد تومان است.

*آب آمد، برق رفت

سیلاب‌های نوروزی استان مازندران در روزهای اولیه، موجب قطعی برق در 780 روستای استان شد. قاسم شهابی، مدیرعامل شرکت توزیع برق مازندران، خسارت مستقیم وارد شده به شبکه توزیع برق استان را هشت میلیارد تومان اعلام کرده و گفته بازگرداندن شرایط شبکه برق استان به وضعیت قبل با تخصیص بیش از 30 میلیارد تومان امکان‌پذیر می‌شود.

*تاوان در افتادن با طبیعت

جمعیت قابل توجه کشاورزان و نیز امنیت غذایی نقاط مختلف کشور، اهمیت آسیب‌های وارد شده به بخش کشاورزی استان را بیشتر می‌کند. از طرف دیگر، سازمان جهاد کشاورزی استان، در اطلاعیه‌های مختلفی، از احتمال خرابی محصولات و ایجاد بیماری‌های گیاهی هشدار داده و آموزش‌هایی را برای پیشگیری از بروز و گسترش چنین مواردی، به کشاورزان ارائه می‌دهد. امسال اولین بار نیست که بارش‌های بهاری در مناطق شمالی کشور به سیلاب تبدیل می‌شود، اما با توقف دخالت‌های انسانی و سازگاری با تغییرات آب و هوایی می‌تواند آخرین بار باشد.