به گزارش ایرناپلاس، شنبه ۲۰ آذرماه بود که اعلام شد پس از ماه‌ها، تعداد شهرهای قرمز کرونایی به صفر رسید و این وضعیت خوشبختانه تا امروز ادامه داشته است. هرچند در وضعیت جدید، همچنان ۸ شهرستان در وضعیت نارنجی، ۱۱۹ شهرستان در وضعیت زرد و ۳۲۱ شهرستان در وضعیت آبی قرار دارند.
البته باید توجه داشت که رنگ‌بندی شهرها ربطی به تعداد فوتی‌ها ندارد و براساس میزان بستری‌ها مشخص می‌شود؛ چنانچه در میانه آذرماه، با وجودی که ۱۳ استان کشور مرگ و میر صفر و یک نفر داشتند، اما دو شهر، قرمز کرونایی شدند که ضرورت تداوم رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی را گوشزد می‌کرد.
در حال حاضر ملاک رنگ‌بندی شهرها، براساس نسبت تعداد بیماران بستری به جمعیت منطقه است؛ معیاری که کامل و دقیق نیست زیرا نشان‌دهنده حجم کامل خطر در جامعه و بار همه‌گیری نیست. این معیار بارها با انتقاد کارشناسان همه‌گیری‌شناسی مواجه شده و خوشبختانه اوایل آذرماه دکتر کمال حیدری معاون بهداشت وزارت بهداشت از تغییر معیار رنگ‌بندی و دقیق‌تر شدن سنجش آن خبر داد و گفت: «اکنون باید معیارهایمان تغییر کند و کمیته علمی ستاد کرونا این موضوع و تغییر معیار را در دستور کار گذاشته است».
در مورد میزان فوتی‌ها نیز، روند عبور کامل از موج مرگبار پنجم، محقق شده است؛ پس از مرگ‌ومیرهای چندصد نفری تابستان گذشته، از پاییز امسال فوتی‌های کرونایی رو به کاهش گذاشت تا اینکه نشانه‌های جدید خروج از بحران، پدیدار شد.
در نخستین روز آذرماه، تلفات روزانه کرونا پس از ۲۳۴ روز دو رقمی شد و به ۹۷ نفر رسید. این آمار ۱۱ آذرماه به ۷۶ نفر یعنی پایین‌ترین رقم پس از عبور خیز پنجم کرونا رسید؛ تا اینکه دوشنبه ۲۲ آذرماه وزارت بهداشت اعلام کرد پس از گذشت ۵۶۶ روز، مرگ‌ومیر روزانه بیماران کووید_۱۹، به کمتر از ۵۰ نفر رسید.
آخرین بار پنجم خردادماه ۱۳۹۹ بود که رقم مشابهی اعلام شد؛ در ۲۴ ساعت منتهی به ۲۲ آذر، ۴۲ بیمار کووید-۱۹ جان خود را از دست دادند؛ در همین مدت در ۱۴ استان کشور شامل سیستان‌وبلوچستان، چهارمحال‌وبختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، خراسان جنوبی، زنجان، ایلام، بوشهر، هرمزگان، یزد، مرکزی، کرمانشاه، لرستان، البرز و فارس خوشبختانه هیچ موردی از مرگ‌ومیر بیماران کرونایی ثبت نشد. با این حال تهران با ۱۱ مورد و استان‌های آذربایجان شرقی و غربی و کرمان با ۴ مورد فوتی، بیشترین آمار جان‌باختگان روزانه در بین استان‌ها را داشتند و ۳ هزار و ۶۹ نفر از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ همچنان در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها تحت مراقبت بودند.
در تحولی دیگر، اجرای طرح کنترل هوشمند کرونا پس از چند بار تعویق، دو سه روزی است آغاز شده و سختگیری‌ها درباره مدیریت، کنترل و نظارت هوشمند، از طریق تبادل اطلاعات برخط در بستر سامانه «امید» انجام می‌شود؛ در این طرح محدودیت‌ها و جرایمی برای خاطیان از جمله کسانی که واکسن نزده‌اند و یا ناقلان بیماری، اعمال می‌شود.
از رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی غافل نشویم
اما در کنار این موضوع‌ها، میزان مراعات‌های کرونایی نیازمند هشداری مهم و فراگیر در کشور است؛ همین چند روز پیش بود که محمدمهدی گویا رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت از سطح پایین رعایت شیوه‌نامه‌هاهای بهداشتی در کشور ابراز تاسف و میزان متوسط آن را کمتر از ۴۵ درصد، برآورد کرد.
اگر در نظر داشته باشیم که ۲۲ آذرماه، نخستین مورد مرگ بر اثر سویه جدید امیکرون در اروپا ثبت شد، اهمیت رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی و لزوم تدوام و تکمیل واکسیناسیون عمومی بیشتر آشکار می‌شود.
اگر منصفانه و در مقایسه با روزهای سیاه موج‌های گذشته قضاوت کنیم، وضعیت کرونایی کشور به نقطه‌ای رسیده که می‌توان آن را شرایط «بیم و امید» نامید؛ امید به ادامه همین روند و بیم از تغییر احتمالی و همه‌گیری‌های محتملی که محصول سویه‌های جدید است. این وضعیت هرچه باشد محصول تلاش جمعی یا به عبارتی مجاهدت همه مردم، مسئولان، اصناف و اقشار مختلف است؛ از کارگری که برای چرخش چرخ‌های کشور در شرایط سخت تحریم و کرونا مایه گذاشت، تا مدیرانی که مسئولانه تلاش کردند و از همه مهمتر، کادردرمانی که در خط مقدم نبرد جان‌فرسا قرار داشت.
اگر در نظر داشته باشیم که ۲۲ آذرماه، نخستین مورد مرگ بر اثر سویه جدید امیکرون در اروپا ثبت شد، اهمیت رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی و لزوم تدوام و تکمیل واکسیناسیون عمومی بیشتر آشکار می‌شود. فراموش نکنیم که حداقل ۱۱ ماه از این دوران سیاه را کادرهای درمانی کشور در شرایطی به سر می‌برد که هیچ نوع واکسنی وجود نداشت و بیم و اضطراب ابتلا و انتقال بیماری، لحظه‌ای آرام برایشان نمی‌گذاشت؛ در شرایطی که هر روز و گاه هر ساعت، صبورانه و دردمندانه مشاهده‌گر رنج و درد و مرگ هموطنان بودند.
در این کارزار بهداشتی، مجموعه‌ای از پزشکان، متخصصان، دستیاران پزشکی (رزیدنت‌ها)، پرستاران، تکنسین‌های اتاق عمل، بهیاران و کادر اداری- خدماتی بیمارستان‌ها در سخت‌ترین شرایط، امواجی از امید و عشق به زندگی را به سوی شهروندان گسیل می‌کردند و تنها انتظارشان از ما، رعایت حداکثری شیوه‌نامه‌ها و مراقبت از سلامتی خود ما بود. حالا وقت آن است که حداقل بخشی از مطالبات به حق کادر درمان به ویژه دستیارن پزشکی و پرستاران مورد توجه قرار گیرد.
ضرورت توجه به مطالبات کادر درمان
تاکیدات مصرح رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با جمعی از پرستاران و خانواده شهدای سلامت که به مناسبت روز پرستار مطرح شد، در همین راستا قابل توجه و تامل است. ایشان موضوع «مطالبات پرستاران» را مورد تأکید قرار دادند و گفتند: «مطالبه اصلی پرستاران در یک جمله «تقویت جامعه پرستاری» است که ضرورتی برای حال و آینده کشور به شمار می‌رود؛ قضیه کرونا نشان داد که اگر جامعه پرستاری تقویت نشود، در بزنگاه‌ها ضربه خواهیم خورد»
تاکید چندباره رهبر معظم انقلاب بر «اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری» با وجود گذشت ۱۴ سال از تصویب آن، موضوع مهم «کمبود پرستار و لزوم تکمیل سرانه آن نسبت به تخت‌های بیمارستانی» و «مساله امنیت شغلی» دو مطالبه دیگری بود که رهبری، تحقق آنها را ضروری دانستند و البته رفتارهای شبیه «کارگر فصلی» و «قراردادهای کوتاه‌مدت» را که متضاد با امنیت شغلی و کرامت پرستاران بود، تقبیح کردند و بر لزوم «بازسازی شبکه بهداشت کشور» و «توزیع عادلانه پزشک» پای فشردند.
مجموعه مطالبه‌های پرستاران و دیگر کادرهای بهداشتی کشور در همین روزها باید مورد توجه قرا گیرد؛ زمانی که لایحه بودجه سال آینده در مجلس است و ۲۲ ماه پس از نبرد با کرونا، اندکی مجال تنفس برای ایثارگران عرصه سلامت فراهم شده است.