به گزارش ایرناپلاس، واقعیت این‌که موفقیت در چنین سطحی از فوتبال، سخت‌افزارهایی را می‌خواهد که ما نداشتیم و نداریم. از بازیکن تراز اول بگیر تا زمین تمرین، پرواز بی‌دردسر و ... .
سال‌هاست که فوتبال ما با حضور مدیران نالایق، همچنان غرق در تفکرات آماتوری خود شده و همه چیز را فدای تیم ملی می‌کنیم! لیگ را به‌دلیل بازی‌هلی تیم ملی عقب می‌اندازیم؛ سوپر جام را به درخواست سرمربی تیم ملی انجام نمی‌دهیم؛ آنگاه انتظار داریم تا پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا در برابر حریف قدر و تا دندان مسلحی مانند الهلال نتیجه بگیرد؟!
قصد نداریم همه تقصیرها را گردن تیم ملی بیندازیم؛ از منظره دیگر، پرسپولیس از کادرفنی بگیر تا بازیکن‌هایش در حد نام و اندازه‌های خود ظاهر نشدند و این چیزی از گناه کادر فنی و در صدر آن یحیی گل‌محمدی کم نمی‌کند.
ملی‌پوشان، بی‌اثرترین نفرات میدان
پرسپولیس در دیدار با الهلال نتوانست قدرت حفظ توپ خود را داشته باشد و بازیکن‌های این تیم از دادن چند پاس به یکدیگر عاجز بودند و باید کادر فنی پاسخ دهد که چرا این تیم توان حفظ توپ و ردوبدل کردن چند پاس ساده را در این بازی نداشتند؟
البته نباید فراموش کرد سبک و سیاق بازی الهلال نسبت به بازی با استقلال تفاوت زیادی کرده بود. الهلالی‌ها پرفشار بازی کردند و آن‌ها در این دیدار خیلی با برنامه‌تر از روز بازی با استقلال بودند؛ انتقال‌های توپ، پاس‌های عرضی و ... هر کاری که خواستند، انجام دادند. هیچ‌یک از بازیکن‌های پرسپولیس خوب نبودند و حتی ملی‌پوشان این تیم (وحید امیری، مهدی ترابی و میلاد سرلک) بی‌اثرترین نفرات میدان بودند.
در این گزارش به سخن بزرگان و کارشناسان فوتبال کشور می‌پردازیم که در هنگام بازی، بین نیمه و پس از پایان، در یک گروه ورزشی در فضای مجازی بیان کردند.
محسن اسماعیل‌زاده مدرس فوتبال پس از چند دقیقه از شروع بازی گفت: پرسپولیس کاملاً با برنامه بازی می‌کند و در هنگام حمله حریف، بازیکنان فشرده جمع می‌شوند تا اجازه انتقال سریع را به الهلال ندهند. از طرفی به هنگام حمله هم خوب اضافه می‌شوند.
او تنها نگرانی‌اش را از دست دادن توان بدنی برای نیمه دوم می‌دانست. در دقیقه ۲۷ پرسپولیس گل می‌خورد. در واقع یک انتقال سریع باعث ایجاد یک موقعیت و گل برای الهلال می‌شود.
اسماعیل‌زاده ادامه داد: رضا اسدی پر اشتباه‌ترین بازیکن پرسپولیس است و کادر فنی الهلال کاملا بازیکنان پرسپولیس را آنالیز کرده‌اند و از شیوه تقابل با مهدی ترابی مشخص است که او را کاملاً می‌شناسند.
سجاد ابرقویی‌نژاد یکی دیگر از مدرسان فوتبال وارد بحث می‌شود: در این بازی الهلال با استفاده از یک بلوک میانی(mid block) اجازه رد شدن از نیمه را به پرسپولیس نمی‌دهد و ارتباط خط میانی و تهاجمی را قطع کرده و یحیی گل‌محمدی با تغییر پست امید عالیشاه و وحید امیری سعی در برقراری ارتباط هافبک‌ها با مهاجمان است و علاوه بر آن، فضای جلوی سیامک نعمتی را نیز پوشش دهد.
انتقال دفاع به حمله الهلال با توجه به بالا بازی کردن مهاجمان این تیم و سرعت بالایی که دارند کار را برای مدافعان پرسپولیس سخت کرده است. میلاد سرلک و رضا اسدی هم فضای جلوی مدافعان را بخوبی پوشش نمی‌دهند.
حسین شمس مدرس رسمی فیفا و عضو کمیته فنی فوتسال فیفا با جمله، این بازی فاصله فوتبال ایران و عربستان را نشان می‌دهد، وارد بحث شد و گفت: واقعیت این‌که اگر تیم ملی در آن گروه بود با وجود استرالیا، ژاپن و عربستان، هرگز به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر صعود نمی‌کرد.
صادق درودگر از مدیران باسابقه در فوتبال نیز در پاسخ به شمس گفت: این تیم پرسپولیس چند ملی‌پوش دارد؟ فرجی؟ اسدی؟ عبدی؟ سیدجلال ۴۰ ساله؟ لک؟ آل‌کثیر؟ پهلوان؟ ترابی هم ذخیره است و فقط یک امیری می‌ماند. این وزن تیم ملی ایران نیست. آیا این بازیکنان خارجی تاثیرگذار در تیم ملی عربستان حضور دارند؟
شمس پاسخ داد: شکل بازی را گفتم که بازیکنان تیم ملی هم مانند بازیکنان پرسپولیس از دادن چند تا پاس عاجزند و بردن امارات، عراق و سوریه با همین روش امکان‌پذیر است اما بردن ژاپن، استرالیا و عربستان با این شیوه غیرممکن.
آیا از شکل بازی‌های تیم ملی راضی هستید؟ هیچ کارشناسی بازی‌های تیم ملی را تائید نمی‌کند و فقط نتیجه حاصل شده و شما در آینده نزدیک می‌بینید که عذر اسکوچیچ را می‌خواهند.
درودگر نیز گفت: در خصوص عدم ارائه یک بازی تاکتیکی درست می‌گویید. بسیاری از عوامل در ارائه یک بازی درست و زیبا موثر است؛ در حضور این حجم تماشاگران و این فشار را در نظر بگیرید؛ دیر رسیدن پرسپولیس و غیرحرفه‌ای بودن رفتار اداری باشگاه در ارسال مدارک و معطلی یک روزه در فرودگاه، نداشتن قدرت جذب چند بازیکن دارای کیفیت مطلوب، همه موثر است.
باید بپذیریم تیمی که دو دفاع وسط تیم ملی (خلیل‌زاده و کنعانی‌زادگان) را از دست می‌دهد؛ هافبک فیکس تیم ملی (نوراللهی) را از دست می‌دهد؛، بهترین مهاجمانش (طارمی، علیپور و مقانلو) را از دست می‌دهد، محکوم به شکست است.
فوتبال یک پدیده علمی است. پرسپولیس یا تیم‌های دیگر می‌توانند چند یار کمتر بگیرند و با مبلغ قرارداد آن‌ها حداقل دو تا از ستاره‌های تعیین‌کننده خود را حفظ کنند. چگونه بستن یک تیم فوتبال، هنری است که نقش اصلی را در نتیجه‌گیری در طول مسابقات خواهد داشت.
با به ثمر رسیدن گل دوم و سوم الهلال بحث‌ها داغ‌تر می‌شود.
ابرقوئی‌نژاد نیز وارد بحث شد: اصلی‌ترین عامل در خط دفاعی پرسپولیس که الهلال هر ۳ گل خود را از آن فضا به ثمر رساند، فاصله بین مدافع مرکزی سمت راست (فرجی) و مدافع کناری راست (نعمتی-شیری) است. نکته اصلی دیگر، انتقال‌های سریع در ضد حملات الهلال و انتقال کند حمله به دفاع پرسپولیس است.
حمید خدادادکاشی سرمربی سابق باشگاه آرارات با جمله، تیم پرسپولیس به تصمیم‌های گل‌محمدی باخت؛ وارد بحث شد و گفت: پرسپولیس باید زمین خود را شلوغ می‌کرد و دل به ضدحمله می‌داد.
شمس: شکست را به گردن عربستان یا آسیا نیاندازیم
شمس نیز در ادامه اظهار داشت: این‌که گناه را به گردن عربستان یا آسیا می‌اندازیم، خیلی جالب است؛ یادمان رفته چند سال پیش برخی چگونه با رفتارشان با سفارت عربستان در تهران، باعث و بانی محرومیت ایران از بازی‌های داخلی شدند. قبول کنیم که فوتبال ایران از این رخداد نابخردانه، ضربه خورد؛ پس به جای کنفدراسیون آسیا، خودمان را مقصر بدانیم.
داداش‌زاده: گل‌محمدی واقعیت‌ها را بگوید
بهزاد داداش‌زاده بازیکن اسبق پرسپولیس نیز در رابطه با ناکامی این تیم مقابل الهلال گفت: باخت سنگین و بازی بسیار ضعیف و یک طرفه نماینده فوتبال کشورمان برای هر ایرانی غم‌انگیز و ملال‌آور است؛ اما فارغ از نگاه رنگی و با واقع‌بینی باید گفت باخت پرسپولیس باخت فوتبال ملی ما بود؛ باخت مربیان سنتی و بی دانش؛ باخت فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش بود.
وقتی فضای فوتبال کشور را تک قطبی کرده و دوجین بازیکنان ملی‌پوش را در یک تیم جمع کرده و فرصت رقابت برابر از سایر تیم‌ها گرفته می‌شود و امکان رشد و پویایی فوتبال سد می‌شود؛ تیم سوگلی، با دلخوش بودن به مقام‌های کاذب و پرحرف و حدیث داخلی دچار غرور کاذب و خود بزرگ‌بینی افراطی شده و در میدان‌های فراملی که عیار واقعی مربیان و بازیکنان عیان می‌شود، قدرت پوشالی و حبابی آنان درهم می‌شکند؛ تیمی که فقط با یک تغییر در ترکیب و ثبات چندساله در حفظ نفرات اصلی بدون دغدغه فروش بازیکن برای تامین هزینه‌های تیم، فاقد هرگونه استراتژی و طراحی بازی بود و همچون مربی ترسوی خود، در بازی‌های بزرگ تیمی از پیش‌باخته و تسلیم محض بود و یک حریف کاملاً تمرینی برای الهلال که با خوش‌شانسی محض از یک نتیجه وحشتناک رهایی یافت.
وی ادامه داد: فوتبال همیشهِ جنجالی، پرحاشیه و پر از فساد و دلالی ما که فقط در کری‌های استادیومی منتقل شده به فضای مجازی دنبال می‌شود و کاملاً از متن تهی است، سرانجامی جز این نخواهد داشت. باید طرحی نو درانداخت و با تزریق علم و دانش روز فوتبال و زدودن مربیان دلال از چرخه لیگ و استخدام مربیان بزرگ دنیا در تیم‌های پایه، برای نسل‌های آینده، فوتبالی درخور و شایسته را پایه‌ریزی کرد.
داداش‌زاده افزود: آیا پرسپولیس خودش بود؟ در حد یک تیم محلات هم نبود! باید گل‌محمدی بیاید با مردم صادق باشد و واقعیت‌ها را بگوید وگرنه پرسپولیس در لیگ هم از این بدتر نتیجه خواهد گرفت.
فرشیدی: از کدام واقعیت حرف می‌زنید؟
مهرداد فرشیدی از روزنامه‌نگاران و گزارشگر قدیمی رادیو و عضو هیات علمی دانشگاه وارد بحث شد و در پاسخ به دادش‌زاده گفت: از کدام واقعیت حرف می‌زنید؟ گل‌محمدی بیاید و واقعیت را بگوید یعنی فرار رو به جلو و بهانه‌جویی برای توجیه شکست. در این‌که پرسپولیس ناآماده بود و حریف در بهترین شرایط روحی و جسمانی قرار داشت اصلاً جای تردید نیست اما باید بپذیریم که در بازیخوانی و آنالیز فردی و گروهی حریف هم کادر فنی الهلال بهتر از پرسپولیس عمل کرد.
جدا از گل نخست، هر دو گل بعدی الهلال به یک شکل و با استفاده از خلا دفاعی پرسپولیس رقم خورد ضمن آن‌که مهاجمان الهلال بارها از روزنه‌های دفاعی پرسپولیس و فاصله آزاردهنده بین بازیکنان میانی و مدافعان این تیم برای حمله به سوی دروازه استفاده کردند اما این مشکل تا پایان به قوت خود باقی ماند و گل‌محمدی هیچ تدبیری به کار نگرفت.
وی افزود: در مجموع هیچ اطلاع صحیح و آنالیزی از عملکرد گروهی و رفتار فردی بازیکنان الهلال نداشتیم و نمی‌توانیم و نباید گناه این ضعف فاحش فنی را به گردن مدیریت ضعیف، کمبود منابع مالی، تدارکات ناقص، کمبود دیدارهای تدارکاتی و ... این قبیل مسائل که معمولاً در پی هر ناکامی بر زبان مربیان و مسئولان جاری می‌شود، بیاندازیم. پرسپولیس تنها با استناد به اطلاعات فنی دیدار الهلال و استقلال به مصاف حریف خود رفت و قافیه را هم باخت.
میرزائیان: وقتی به جای منطق‌گرایی به جادوگر و رمل و ... اتکا می‌کنیم
رضا میرزائیان روزنامه‌نگار قدیمی با جمله، پرسپولیس باخت؛ خیلی هم بد باخت تا ثابت شود نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود؛ وارد بحث ناکامی پرسپولیس شد: از شب گذشته که این شکست حقارت‌آمیز رقم خورد، خیلی‌ها به فراخور دیدگاه خود نوشتند و گفتند و علل حذف تلخ سرخ‌جامگان را تجزیه و تحلیل کردند.
بیاییم از بخش فنی و نگاه رنگی بگذریم و با خودمان روراست باشیم و این مهم را ملکه ذهن خود کنیم که اگر پرسپولیس یا هر نماینده دیگری از کشورمان برابر الهلال فائق می‌آمد باید به منطق، شک می‌کردیم.
وقتی توان برگزاری بازی‌های ملی با حضور تماشاگران را نداریم و برای نصب سیستم«وی‌ای‌آر» آفلاین و آنلاین می‌کنیم، بر طبق چه اصولی توقع پیروزی داریم؟ وقتی شارلاتانیسم و دلالیسم در فوتبال آکنده از فساد ما حرف نخست را می‌زند، انتظار قهرمانی در رقابت‌های بزرگی چون لیگ قهرمانان آسیا، توقع بیهوده‌ای است.
وقتی به جای منطق‌گرایی، به جادوگر، رمل، اسطرلاب و موارد خجالت‌آوری از این دست اتکا می‌کنیم، معلوم است که آخر و عاقبت‌مان به کجا ختم خواهد شد. اصلاً بنا نیست که در این مقال بر ضعف‌های مفرط پرسپولیس در بازی اخیر ماله بکشیم اما بیاییم کلاه‌مان را قاضی کنیم و قبول کنیم که از کوزه همان برون تراود که در اوست.
دادرس: پیش از بازی باختیم
مهدی دادرس مدیرعامل اسبق سایپا و پیکان نیز با بیان این‌که از نظر فنی وارد بحث نمی‌شود اما به موضوعی اشاره کرد که موشکافانه بود: فکر کنم دقیقه ۷۲ بود که مهدی ترابی برای زدن ضربه ایستگاهی پشت توپ ایستاد و دوربین روی چهره‌اش زوم بود و نکته جالب این‌که با توجه به آن هوای به شدت گرم عربستان، ترابی یک قطره عرق هم نکرده بود. این نشان می‌دهد همه بازیکنان رها بودند و فعل خواستن را نمی‌خواستند و فقط می‌خواستند بازی تمام شود. بدون انگیزه بودند و باید مشکل را جای دیگر آنالیز کرد.
وی ادامه داد: از خانم اسدی (رئیس دپارتمان امور بین‌الملل فدراسیون) پرسیدیم که پرسپولیس چه زمانی رفته؟ گفتند بین دو نیمه بازی ایران و کره‌جنوبی!
در واقع این تیم در تهران باخته بود؛ ادا در آوردند، دیر به عربستان رفتند و به هر حال آن کشور هم قانونی دارد و حالا گناه را گردن فدراسیون می‌اندازند. نمی‌خواهم از فدراسیون فوتبال دفاع کنم اما آقای مسئول در باشگاه پرسپولیس شما الفبای کار را بلد نیستی؛ به شما گفته بودند کی پرواز کنید پرواز هم اختصاصی بود.
شما اگر دیر می‌خواستید بروید باید طبق قانون ۷۲ ساعت قبل خبر می‌دادید. مثل حکایت اسامی‌ها بود که دیر بدهیم فوق‌اش جریمه می‌شویم، این‌جا هم شما فکر کردید دیر برسید بلافاصله مشکلات‌تان را حل می‌کنند؟ بعد می‌آیید و می‌گویید عربستانی‌ها کارشکنی کردند؛ فدراسیون ضعیف عمل کرد؛ قبول کنید شما پیش از بازی با رفتارها و کردارهای‌تان در تهران بازی را باخته بودید و دیگران را مقصر ندانید.