به گزارش ایرناپلاس، در حالی که پیکر شهید محسن فخری‌زاده دانشمند صنعت دفاعی کشور در کنار دوست و همکار دانشمندش شهید شهریاری در حرم امامزاده صالح تهران، به خاک سپرده شد، شاهد حاشیه‌های مختلفی هستیم.
حاشیه‌ها ابتدا از همان لحظات اولیه انتشار خبر ترور شروع شد و همچنان ادامه دارد. این حواشی به یک جریان سیاسی خاصی معطوف شده که از مدتی پیش رقابت خود را برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ آغاز کرده‌اند و اکنون با روایت‌سازی و اتهام‌زنی تلاش دارند رقبای خود را به سازشکاری پیدا و پنهان با دشمنان متهم کرده تا فضای مورد نظر برای صندوق رای در سال ۱۴۰۰ را فراهم کنند.
این طیف سیاسی با سوءاستفاده از احساسات جریحه‌دار شده مردم و با بهره‌گیری از امکانات رسانه‌ای و تبلیغی وسیع، مسئولان دولت را به خیانت متهم می‌کنند و با انواع و اقسام سخنان، نوشته‌ها و تیترها در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، هر مقام و مسئول در هر جایگاهی که باشد را به نام دفاع از منافع مردم اما به کام اهداف جناحی، آماج حملات خود قرار داده‌اند.
شهادت محسن فخری‌زاده در همان ابتدا و از سوی همه گرایش‌های سیاسی داخلی محکوم شد و می‌توانست مانند شهادت قاسم سلیمانی بهانه‌ای هر چند تلخ برای همدلی و وحدت ملی باشد، اما با عملکرد و بهره‌بردای سیاسی یک جناج به نقطه افتراق تبدیل شده و از سوی رسانه‌های بیگانه هم مورد استقبال قرار گرفته است.
شاید بتوان گفت این تفرقه‌انگیزی که ناشی از نابخردی و کوته‌بینی رخ داده، هدف مهمتر و بزرگ‌تر تروریست‌ها بوده که گویی به مددفعالیت و اقدامات این گروه تندرو محقق نیز شده است.شاید بتوان گفت این تفرقه‌انگیزی که ناشی از نابخردی و کوته‌بینی رخ داده، هدف مهمتر و بزرگ‌تر تروریست‌ها بوده که گویی به مدد فعالیت و اقدامات این گروه تندرو محقق نیز شده است.
نکته دیگر در حاشیه‌های این اقدام تروریستی را اهالی فرهنگ و هنر رقم زدند و اثبات کردند که هنر فراتر از سیاست و حزب و جناح است و اهداف عالی‌تری دارد.
در حالی که برخی خود را آماده کرده که سیبل بعدی تخریب و توهین را به سمت قشر هنرمندان هدف بگیرند، آن هم با این عنوان که واکنشی از سوی آنها در برابر اقدام تروریستی صورت نگرفته، جمعی از سینماگران با دیدگاه‌های سیاسی مختلف، در دل نوشته‌ای به ترور شهید محسن فخری زاده واکنش نشان دادند و با امضای یک متن، پیکر این شهید را بدرقه کردند:
«خطاب به تویی که نمی شناختمت... خبر ترور ناجوانمردانه‌ات را شنیدیم و افسوس خوردیم که چرا به قدر بدخواهان میهنمان تو را نمی‌شناختیم. کمی دیر شده ولی به پاس یک عمر تلاش علمی بی‌منت و بی‌نام و نشان برای اقتدار کشور عزیزمان ایران، به تو افتخار می‌کنیم..... روحت شاد»
تاکنون سینماگران زیادی به این دلنوشته دل داده‌اند؛ کسانی همچون پرویزپرستویی، ابراهیم حاتمی‌کیا، کمال تبریزی، مجید مجیدی، همایون اسعدیان، مازیار میری، رضا میرکریمی، نرگس آبیار، فرشته طائرپور، محمدمهدی عسگرپور، رسول صدرعاملی، محمدعلی نجفی، حبیب احمدزاده، فرهاد توحیدی، اکبر نبوی، فرهاد قائمیان، محمدحسین مهدویان، مهدی فخیم‌زاده، علیرضا شجاع نوری، محمد کاسبی، عبداله اسکندری، نیما جاویدی، روح‌الله حجازی، جواد نوروزبیگی، جمال ساداتیان و ...
باید اعتراف کرد که فرهنگ منافع ملی را فراتر از بی‌اخلاقی‌های سیاسی دانسته و آن را فدای بازی‌های جناحی نمی‌کند. اهالی فرهنگ اهداف والاتری در نظر دارند و می‌دانند نسبت به چه کسی و چگونه باید سر تعظیم فرود آورند.
انتظار می‌رود منفعت‌طلبان سیاسی خون این شهید را بازیچه اغراض جناحی و شخصی خود قرار ندهند و بیاموزند که هر رخدادی را نردبان صعود نسازند زیرا در کشتی سوار شده‌ایم که هر تلاشی برای تخریب آن، دامن همه را می‌گیرد.