به گزارش ایرناپلاس، سیوسومین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودک و نوجوان در حالی امسال کار خود را آغاز کرده است که ویروس کرونا نتوانسته از کیفیت این جشنواره بکاهد و حتی برای نخستین بار شاهد اتفاقی تاثیرگذار و شایسته هستیم. در جشنواره امسال که از بیستوهفتم مهرماه آغاز به کار کرده، تدابیری به عنوان مناسبسازی جشنواره برای کودکان ناشنوا و نابینا اجرا شده است.
وحید قبادیدانا، رئیس سازمان بهزیستی کشور درباره این اتفاق به ایرنا گفته، «مناسبسازی برنامههای مختلف فرهنگی و اجتماعی برای حضور افراد دارای معلولیت بسیار حائز اهمیت است و زمینه تلفیق اجتماعی و فرهنگی را مهیا میسازد. مناسبسازی فقط به صورت فیزیکی و شامل معابر خیابانها و مبلمان شهری نیست بلکه مناسبسازی و دسترس پذیری برای افراد دارای معلولیت در سایر حوزهها مانند اوضاع فرهنگی و اجتماعی هم اهمیت دارد.»
وی در ادامه و درباره مناسبسازی جشنواره فیلم کودکونوجوان امسال افزود: «با توجه به اینکه یکی از اهداف این جشنواره استفاده همه کودکان از آثار جشنواره است، در جشنواره امسال هم مناسبسازی برای افراد ناشنوا به صورت زیرنویس و در برخی سکانسهای پلانهای فیلم با زبان اشاره استفاده خواهد شد. برای افراد نابینا امسال ظاهرا برای نخستینبار تلاش شده، توضیح و شرح صحنه فیلمها به صورت مناسب برای افراد نابینا هم صورت گیرد.»
قبادیدانا، با دعوت از همه والدینی که فرزندان آنها دارای معلولیتهای شنوایی و بینایی هستند، اینگونه فعالیتها در جشنوارههای سینمایی ایران و منطقه را کمنظیر دانست.
اما از این مناسبسازی چه تاثیری را میتوانیم در جهت رشد و گسترش سینمای کودک و نوجوان شاهد باشیم؟ آشنایی اقشار مختلف کودک و نوجوان با فیلمهای این حوزه چه پیامدهایی مثبتی خواهد داشت؟ این پرسشها را با صادق صادقدقیقی کارگردان فیلم کودکونوجوان در میان گذاشتیم.
احترام گذاشتن به کرامت همه کودکان
صادقدقیقی درباره مناسبسازی جشنواره بینالمللی فیلم کودکونوجوان برای ناشنوایان، نابینایان و دیگر کودکان معلول و تاثیر این اتفاق به خبرنگار ایرناپلاس گفت: اتفاقی که برای نخستینبار در جشنواره افتاده، بسیار پسندیده و به نوعی احترام گذاشتن به کرامت این کودکان است. همین که آنها احساس کنند، بخشی از جامعه هستند و به آنها اهمیت داده میشود، حس خوبی به آنها دست میدهد. البته این کار زمانی بسیار تاثیرگذار و ارزشمند است که ادامهدار باشد و روندی رو به رشد داشته باشد، نه اینکه باری به هر جهت بوده و فقط در جشنواره امسال شاهد آن باشیم. در سینمای دنیا هم این اتفاق افتاده است. با این حال شروع آن به عنوان نخستین گام بسیار خوب بوده و بر این اساس تلاش میشود همه اقشار جامعه به نوعی فیلمبین شوند و حتی بعدها خودشان بیایند و صاحبنظر باشند.
این کارگردان در ادامه با بیان اینکه ممکن است از میان این کودکان، افراد نخبهای بیرون بیایند، افزود: بسیار پسندیده است که به شکلی این کودکان را به فرهنگ و هنر سینما علاقهمند کنیم. البته باید برای ادامهدار بودن آن کارگروهی تشکیل دهند که بنشینند آسیبشناسی کنند که در بخشهای مختلف چه اقداماتی را میتوانند انجام دهند و در سالهای آینده برای پیشرفت این کار چه تمهیداتی را باید بهکار گیرند. اگر این اتفاق ادامهدار باشد و یک بخش مدیریتی داشته باشد، بعدها اتفاقات خوبی پیرامون این مناسبسازی رخ میدهد.
برنامهریزی میانمدت و بلندمدت نیاز استمرار یک اتفاق
همه ما میدانیم که به سینمای کودکونوجوان به اندازه سینمای بزرگسال اهمیت داده نمیشود. اما تمهیدی که برای جشنواره امسال کودکونوجوان در نظر گرفته شده ممکن است چه تاثیری بر پیشرفت و گسترش سینمای کودکونوجوان داشته باشد و این نگاه چه پیامدهایی مثبتی را با خود به همراه بیاورد.
صادقدقیقی در این زمینه گفت: باید بدانیم استمرار این اتفاق بودجه میطلبد و برنامهریزی میانمدت و بلندمدت میخواهد. باید فیلمهای متنوع شاد، مفرح، آموزشی، سرگرمکننده، علمی، فانتزی و تخیلی برای تمام کودکانونوجوانان بسازیم. همه اختراعهایی که در دنیا شکل گرفته با تخیل آغاز شده است. باید با نوع فیلمهایی که میسازیم تخیل کودکان را وسیعتر کنیم. به اعتقاد من، برای جذب کودکانی که با مشکلات ذهنی، جسمی و ... درگیر هستند باید فیلمهایی مختص آنها تولید شود. هر چند در میان کودکانی با چنین مشکلاتی افرادی بسیار باهوش حضور دارند. اما در هر صورت باید شخصی که روانشناسی سینما، فیلم و هنر را میداند با فردی که در میان این بچهها زندگی کرده، همراه شود و با فیلمنامهنویس کودک مشورت و به او کمک کنند که اگر قرار است اثری در این حوزهها تولید شود به موضوعی بپردازند که این بچهها بیشتر راغب هستند.
ضرورت تخصیص سینماها به فیلمهای کودکونوجوان
کارگردان فیلم «چهل کچل» با ارائه پیشنهادی درباره چگونگی کمک به فیلمهای ساخته شده در حوزه کودک و نوجوان افزود: همیشه و در جاهای مختلف این پیشنهاد را مطرح کردهام که علاوه بر بودجهای که برای سینما در نظر میگیرند باید مقداری پول به چند سینمادار بدهند و در مقابل از او بخواهند در طول سال و هر روز از صبح تا شب فیلم کودک اکران کنند. البته برای سینماهایی که فقط فیلمهای کودک و خانوادگی اکران میکنند باید مدام تبلیغاتی هم صورت بگیرد که مردم بدانند این سینماها همیشه فیلم کودک اکران میکنند و انتخاب برایشان سادهتر باشد. شاید در حال حاضر و در روزهای کرونا اتفاق خاصی نیفتد اما بعدها به طور مطمئن نتیجه میدهد. بارها گفتهام فیلمهای خاصی که حمایتی از آنها نمیشود مانند حوزه کودکونوجوان باید سینمای ویژه در اختیار داشته باشند و این فیلمها و این سینماها حمایت شوند.