ویروس کرونا به طور جدی وارد ایران شده است و به علت تاخیر در اعلام شیوع این بیماری میان ایرانیان، تعدادی از مردم درگیر آن شده و برخی هم فوت شده‌اند. ورود این ویروس به جامعه ایران، خیلی از روابط اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده است، برای مثال اعلام شده از دید و بازدیدها تا جایی که امکان دارد، کاسته شود، افراد با دوستان و آشنایان خود دست ندهند و روبوسی نکنند و ... اما با توجه به اینکه آغاز شیوع این بیماری از شهر مذهبی قم بوده است، نگرانی‌هایی درباره تشدید فراگیری آن در مکان‌های مقدس و از جمله حرم حضرت معصومه(س) وجود دارد، چون مردم طبق سنت زیارت، در و دیوار و ضریح بقاع متبرکه را می‌بوسند و ممکن است این گونه ویروس انتقال پیدا کند.
آیت‌الله محمد عندلیب همدانی، عضو پیشین جامعه مدرسین حوزه علمیه قم درباره چگونگی انجام مناسکی مانند نماز جماعت، شرکت در هیئت و زیارت حرم‌های ائمه در شرایطی که خطر آلوده شدن به ویروس کرونا مردم را تهدید می‌کند، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: مردم باید در شیوه انجام مناسک دقت کنند و آنها را با احتیاط بیشتری انجام دهند. مناسک را تعطیل نکنند، بلکه با مشاوره پزشکان و دستورهای وزارت بهداشت، طوری رفتار کنند که برایشان مشکلی پیش نیاید.
به گفته عندلیب همدانی فعلا تهدید در حد حاد نیست و اوضاع در شرایط حاد متفاوت خواهد بود. او ادامه داد: در وضعیت کنونی می‌شود با رعایت برخی از شرایط و تمهیدات، مناسک را به جای آورد. حالا خیلی زود است که بگوییم مناسک تعطیل شوند؛ انجام مناسک باید با کنترل دقیق باشد.
به گفته این استاد حوزه قم، زمانی شرایط حاد می‌شود که غالب اطبا بگویند هیچ گونه اجتماعی نباید شکل بگیرد. در آن شرایط باید در انجام مناسک تجدید نظر شود. او افزود: اما در شرایط کنونی مردم در حد مقدور تا جایی که می‌توانند به دستورات اطبا توجه و بهداشت فردی را رعایت کنند.
با مشورت پزشکان راه حل‌هایی برای انجام مناسک پیشنهاد داده شود
آیت‌الله عندلیب همدانی که جلسات درس خود را تا اطلاع ثانوی تعطیل کرده است، با اشاره به وجود جو نگرانی به دلیل ابتلا به بیماری کرونا و نیاز مردم به آرامش روحی و روانی، ادامه داد: باید با مشورت اطبا و پزشکان، راه حل‌هایی برای انجام مناسک جمعی پیشنهاد داده شود تا سلامت مردم به خطر نیفتد. برای مثال در نمازهای جماعت رسم است که مردان بعد از نماز مصافحه می‌کنند، مردان می‌توانند در شرایط امروز با یکدیگر دست ندهند یا وقتی از مسجد به منزل می‌روند دست‌های خود را بشویند؛ به این وسیله می‌توان شیوع بیماری میان مردم را کنترل کرد.
او در پاسخ به این سوال که آیا دین اسلام تمهیداتی برای شرایطی مشابه آنچه امروز با آن مواجه هستیم، اندیشیده است، توضیح داد: اینها قاعده‌های عقلی است و نیازی نیست که در دین بیاید، وقتی در زندگی شخصی فردی سرما خورده باشد، فرزندش را نمی‌بوسد. کسی لازم نیست به او بگوید، او می‌داند نباید فرزندش را ببوسد. در حالی که فرزندش را بسیار دوست دارد، برای پیشگیری از انتقال بیماری این کار را انجام نمی‌دهد. اینجا هم همین مسئله مطرح است، اگر شیوع بیماری به مرحله حاد برسد، فرد مناسک را در منزل انجام دهد.
وزارت بهداشت شرایط را صادقانه به مردم بگوید؛ نیاز به فتوا و حکم شرعی نیست
در شرایط اجتماعی مانند آنچه امروز برای جامعه ایرانی رخ داده است چه باید کرد؟ آیا حکومت دراین‌باره باید تصمیم‌گیری کند؟ آیا فقهای دینی مسئول هستند؟ استاد عالی حوزه قم اینگونه توضیح می‌دهد: در چنین شرایطی تصمیم‌گیری برای نحوه عملکرد مردم به نظر اطبا، پزشکان و وزارت بهداشت مربوط می‌شود. این گروه‌ها باید بگویند کشور در چه وضعیتی قرار دارد؛ چراکه این اطلاعات، امری تخصصی مربوط به آنهاست. مردم با توجه به اطلاعات آنها تصمیم می‌گیرند و نیاز به فتوا و حکم شرعی نیست. لازم است وزارت بهداشت شرایط را صادقانه به مردم بگوید، تا مردم خود تصمیم بگیرند.