این انجمن در بیانیه خود آورده است: رویداد تلخ اعتراضات و ناآرامی‌های آبان ۱۳۹۸ نشان داد که انباشت نارضایتی، نابرابری و هراس از آینده، جامعه ایرانی را مستعد ابراز خشونت و ناامیدی پردامنه‌ای کرده است که در صورت ادامه و یا تکرار، بنیان‌های قوام و دوام ملک و ملت را مورد مخاطره جدی قرار می‌دهد.
انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری همچنین با تأکید بر ضرورت هشدارهای مکرر نهادهای علمی، اخلاقی و مدنی به مسئولان، نخبگان و جامعه، درباره پیامدهای این‌گونه رخدادهای اجتماعی و اقتصادی افزوده است: انجمن براساس مسئولیت‌های اخلاقی و علمی خود و در حدّ نهادی مدنی و آکادمیک وظیفه می‌داند که در شرایط پیچیده و نگران‌کننده کنونی، یادآور شود که مهمترین و مؤثرترین رویکرد برای کاهش و حل مسائل پیش رو توجه به مسئولیت‌های اخلاقی است، مسئولیت اخلاقی حکومت در پاسخگویی به مطالبات و انتقادات و اعتراضات شهروندان و مسئولیت اخلاقی نخبگان و جامعه در ساماندهی مدنی آن‌ها و پیشگیری از پیدایش و رشد خشونت و افراطی‌گری در فرایند ابراز و پیگیری خواسته‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی.
این بیانیه همچنان بر تقویت بنیان‌ها و سازوکارهای گفت‌وگو، ارتباط فعال، پاسخگویی به موقع، شفافیت و اطلاع‌رسانی مؤثر در جامعه و پیشگامی نهادها و مسئولان کشور تأکید کرده و آورده است: در این مسیر باید توجه به مسائل اساسی کشور و آینده ایران را عملا مقدم بر هر منفعت و گرایش سیاسی و جناحی در قامت‌های غیراخلاقی دانست و به جد از محدود و مسدود شدن گفت‌وگو در سطوح مختلف پرهیز کرد.
ناامیدی، زمینه‌ساز بزرگترین فاجعه‌های اخلاقی
در ادامه این بیانیه آمده است: تلاش برای طرح و برآورده شدن خواسته‌های جوانان، گروه‌ها، قشرها و طبقات محروم، امری پسندیده و مسئولیتی همگانی است، اما آنجا که همین کلمه حقّ، دستاویزی برای تسویه حساب‌های سیاسی، تضعیف دموکراسی و رای ملّت می‌شود، به جای نقد و حتی نارضایتی که اموری عقلانی به شمار می‌آیند، نفرت و خشم می‌نشیند که تهدیدی جدی برای سلامت سیاسی و اخلاقی جامعه ایرانی است.
این انجمن در پایان، توجه همه‌جانبه و علمی به زمینه‌ها و ریشه و عوامل دور و نزدیک پیدایش رخدادهای اخیر را از جمله الزامات اخلاقی پرداختن به مسائل امروز کشور دانسته و خاطرنشان کرده است: باید از هر کس، هر نهاد و هر گروه و جریانی که خود را در قبال خداوند و در برابر ملت و کشور مسئول می‌داند، خواست که در هر مرحله که می‌توانند از رشد و گسترش نفرت و خشونت و افراطی‌گری جلوگیری کنند و عموم شهروندان را اعم از جوان و میان سال و پیر به طرح منطقی خواسته‌ها و انتقادات دعوت نمایند و امید به اصلاح امور و حل مسائل کوچک و بزرگ پیش رو را بالا برند. ناامیدی مهمترین آفتی است که می‌تواند بزرگترین فاجعه‌های اخلاقی را برای فرد و جامعه به وجود آورد.