تهران- ایرناپلاس- چهارمین ماجراجویی مصطفی دنیزلی در ایران عاقبت خوبی برای این مربی ترک‌تبار نداشت و باشگاه تراکتور با اعلام «خداحافظ دنیزلی و ممنون از زحماتی که کشیدی» در صفحات اجتماعی ضمن تشکر، از پایان کارش با این مربی خبر داد و این در حالی است که مشکلات این تیم را به عدم هماهنگی او با مسئولان باشگاه تراکتورسازی ارتباط ‌می‌دهند.

محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور معتقد بود ادامه کار مصطفی دنیزلی، سرمربی این تیم با توجه به نتایج چهار دیدار اخیر که در ۴۱ روز تنها یک امتیاز کسب کرد و از کورس قهرمانی جا ماند، دیگر جایز نبود! تیم تراکتور برای چهارمین هفته متوالی از رسیدن به پیروزی ناکام ماند. آنها این بار برابر تیم قعرنشین جدول متوقف شدند تا صدای اعتراض هواداران تراکتور نیز بلند شود. «پرشورها» که از عملکرد سرمربی خود راضی نبودند، هیچ شعاری علیه دنیزلی ندادند، اما از مدیران باشگاه خواستند تا درباره کادر فنی تصمیم جدیدی بگیرند.

ضعف این روزهای فوتبال ما ضعف مدیریتی است که در سال‌های اخیر دچار آن شده‌ایم و آوردن مربیان امتحان پس داده نیز در ناتوانی سیستم غلط مدیریتی ما نهفته است. نه‌تنها فوتبال ما، بلکه ورزش کشور در یک سردرگمی مدیریتی غرق شده و حضور مدیران غیر ورزشی باعث این سردرگمی شده است. البته ایراد مشترک همه مربیانی که از زمان مالکیت زنوزی به تراکتور آمده‌اند، داشتن مهره‌هایی شبیه به هم است، مهره‌هایی که ژنرال هستند نه سرباز!

بازیکنانی نظیر مسعود شجاعی، اشکان دژاگه، احسان حاج‌صفی، ساسان انصاری، یوکیا سوگیتا، مارسلینو جونیور لوپز آرودا ملقب به مازولا و ...  همگی ژنرال هستند و فقط توپ می‌خواهند تا پیش بروند، بازیکنانی نیستند که برای گرفتن توپ با بازیکنان حریف درگیر شوند. خیلی از این بازیکنان با نظر مستقیم مالک باشگاه به این تیم پیوسته‌اند و با توجه به نامی‌بودنشان و قرار گرفتن در ترکیب، نظم و تاکتیک تیمی را هم خراب می‌کردند، چون ژنرال بودند و مثل یک سرباز جان‌فشانی نمی‌کردند.

از طرفی، مصطفی دنیزلی که در فوتبال ما یک مربی امتحان پس داده بود و هر لحظه بیم آن می‌رفت که با بهانه‌ای به‌صورت یک مربی پروازی درآید، در تراکتور هم نتوانست انتظارات تبریزی‌ها را برای رسیدن به قله افتخار لیگ ایران برآورده سازد و خیلی زود و پیش از رسیدن به نیم‌فصل، این شهر را ترک گفت تا به مشکلات خانوادگی رسیدگی کند. او با این همه مهره‌ که در اختیار داشت، هرگز نتوانست خواسته بر حق «پرشورها» را برآورده سازد.

از تراکتور دنیزلی ۳۱ مرداد در مسجدسلیمان رونمایی شد و با سیستم ۱-۳-۲-۴ بازی کرد، سپس در بازی دوم با دو تغییر نسبت به دیدار اول به مصاف پرسپولیس رفت. او در این دیدار با قرار دادن میمبلا و فورچونه از ابتدا به‌جای سوکیتا و انصاری در ترکیب و بازی گرفتن از حاج‌صفی در یک خط جلوتر به سه امتیاز شیرین رسید. در بازی سوم، تراکتور با همان ترکیب دیدار با پرسپولیس به مصاف ذوب‌آهن رفت و به تساوی بدون گل رسید. اما، در مسابقه چهارم دنیزلی با ترکیب روز اول به نبرد گل گهر رفت و با یک تغییر کوچک در پست سوکیتا و حاج‌صفی به دومین برد این فصل خود رسید.

در دیدار با سایپا به دلیل مصدومیت خانزاده در بازی قبل اسدی در مرکز خط دفاعی قرار گرفت. در این جدال، میمبلا، ایمانی و فورچونه از ابتدا در ترکیب قرار گرفتند و حاج‌صفی دوباره در پست هافبک دفاعی بازی کرد و دژاگه از ترکیب اصلی بیرون ماند تا سومین برد یک بر صفر تراکتور در ورزشگاه پاس قوامین رقم بخورد. در هفته ششم تراکتور با پارس جنوبی جم بازی کرد و چهارمین پیروزی خود را باز هم با نتیجه یک بر صفر جشن گرفت! در این دیدار، ایمانی از ترکیب بیرون ماند و دژاگه دوباره به ترکیب اصلی برگشت.

بهترین بازی تراکتور با دنیزلی در خانه نساجی رقم خورد و این تیم به اندازه چهار دیدار قبلی خود در این مسابقه گل زد. بازگشت خانزاده به ترکیب و قرار گرفتن موسوی جای اسدی و سوگیتا جای فورچونه، پیروزی چهار بر صفر تراکتور را به همراه داشت که این آخرین برد تراکتور با دنیزلی در لیگ نوزدهم نیز بود، زیرا از بازی هفته هشتم به بعد همه طلسم‌ها شکست! اولین باخت تراکتور با دنیزلی رقم خورد. این تیم با ترکیب بازی قبلی به میدان رفت و با نتیجه دو بر یک باخت.

در جدال با استقلال که یک فوتبال بسیار زیبا بود، دنیزلی مرتکب یک اشتباه بزرگ شد و با سیستم ۲-۵-۳ بازی کرد و با نتیجه چهار بر دو مغلوب شد. از همان باخت‌های معروف دوران مربیگری او در تیم‌های پاس تهران و پرسپولیس که برای خود او عادی شده بود! هفته دهم نیز با دو گل از سپاهان شکست خورد و از طرفی هم شانس آورد بازی هفته یازدهم با شهرخودرو که مثل دو بازی قبلی حریفان مستقیم تراکتور محسوب می‌شد، لغو شد وگرنه دنیزلی یک هفته زودتر به خانه می‌رفت!

توقف مقابل شاهین شهرداری بوشهر موجب شد تا سریع‌ترین جدایی این مربی ترک‌تبار از تیم‌های تحت هدایتش رقم بخورد. مصطفی دنیزلی در تیم‌هایش حداقل ۱۵ بازی را به‌عنوان مربی سپری می‌کرد، اما این بار تنها ۱۳ بازی روی نیمکت تراکتور نشست. تراکتور دنیزلی در بسیاری از دیدارهایی که به میدان رفت، نمایش بی‌نظمی ارائه داد که باب میل «پرشورها» نبود، اما نباید نادیده گرفت که بازیکنان تیم نیز موقعیت‌های بسیاری را در این بازی‌ها از دست دادند.

دنیزلی در انتخاب ترکیب خود هم اشتباهاتی بسیاری داشت و از طرفی با دست بردن به ترکیب تیم خود در اکثر بازی‌هایش در خیلی از مواقع مشکلاتی را ایجاد کرد. به‌عنوان مثال، در دیدار با استقلال بازی با سیستم ۲-۵-۳ کمی عجیب بود که باعث آن باخت سنگین تراکتور در خانه شد. امیدواریم محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور از تجربه دعوت مربیانی که از بدو ورودش به این باشگاه انتخاب کرده و از آنها ضربه خورده است، درس گرفته باشد و انتخاب یک مربی خوب را به فوتبالی‌های شهر تبریز بسپارد.

اشتباه افرادی که مالکیت یک باشگاه بزرگ را به‌عنوان خصوصی در اختیار می‌گیرند این است که می‌خواهند بگویند حرف، حرف ماست! رفتاری که زنوزی تاکنون انجام داده، شبیه رفتاری است که حسین هدایتی در استیل آذین انجام داد و اکنون دیگر نامی از این تیم وجود ندارد! هدایتی در استیل آذین بهترین بازیکنان را گردآوری کرد و بهترین عنوانش پنجمی لیگ نهم بود. تراکتور هم با مالکیت زنوزی فصل پیش پنجم شد و باید مراقب باشد مثل استیل آذین نشود!