نتانیاهو دست و پا می‌زند
به گزارش هاآرتص، پس از اعلام نتایج، گانتز اعلام پیروزی کرد و گفت مذاکره با رهبران دو حزب چپ‌گرای صهیونیست (حزب کارگر و اتحاد دمکراتیک) و لیبرمن (رهبر حزب «اسراییل خانه ما») را برای تشکیل دولت شروع می‌کند.
این در حالی است که کرسی‌های حزب آویگدور لیبرمن برای تشکیل دولت تعیین‌کننده است و به این دلیل او به شاه‌ساز kingmaker شهرت یافته است. لیبرمن در دور قبل تلاش نتانیاهو را برای تشکیل دولت ناکام گذاشت. حزب لیبرمن متکی بر یهودیان مهاجر از روسیه و روس‌زبان است و خود او با پوتین رابطه حسنه دارد.
علی‌رغم مشخص شدن نتایج، نتانیاهو هنوز به پیروزی امید دارد. در حالی که روشن است حزب لیکود و متحدانش ۶١ کرسی کنست (اکثریت) را نخواهند داشت.
در همین خصوص باراک راوید، کارشناس مسائل سیاسی در اسراییل نوشت: در نخستین سخنرانی پس از انتخابات، نتانیاهو از پذیرش [شکست] امتناع می ورزد و رسانه ها را به دلیل پوشش مغرضانه سرزنش می کند.
چرا سقوط نتانیاهو اهمیت دارد؟
نتانیاهو علاوه بر ارتباط با کانون‌های نفتی مافیایی، ارتباط شخصی گسترده و عمیقی با ترامپ دارد. سطح ارتباط نتانیاهو با مقامات کاخ سفید به نسبت سایر مقامات اسراییلی بسیار عمیق‌تر و گسترده‌تر است. نتانیاهو از دوستان نزدیک پدر جرد کوشنر، داماد و مشاور ترامپ است. علاوه‌بر این موضوع، سقوط نتانیاهو امکان رسیدگی قضایی به پرونده‌های فساد مالی او را فراهم می‌آورد و این امر بحران سیاسی کنونی اسرائیل را عمیق‌تر می‌کند.
برای نتانیاهو پیروزی در انتخابات تنها راه فرار از پرونده‌های فساد مالی است
در همین راستا حساب توییتری واشنگتن پست نوشته بود: برای نتانیاهو پیروزی در انتخابات، تنها راه فرار از پرونده‌های فساد مالی است.
روزنامه گاردین نیز با اشاره به نوع سیاست‌ورزی نتانیاهو برای پیروزی در انتخابات، در سرمقاله چند روز پیش خود نوشته بود: تاکتیک‌های اخیر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل برای جلب رای در آستانه برگزاری انتخابات نشان می‌دهند که چرا برای اسرائیل بهتر است او از قدرت کنار برود. با نزدیک شدن به موعد برگزاری انتخابات پارلمانی روز سه‌شنبه اسرائیل تلاش‌های بنیامین نتانیاهو برای پیروزی در این انتخابات و رسیدن به دور دیگری از نخست وزیری مستاصل‌تر و اختلاف برانگیزتر می‌شوند. بنیامین نتانیاهو که با لقب «بی.بی» شناخته می‌شود، هیچگاه ترسی از این که دست به یک جنگ کثیف بزند نداشته است. حالا او دوباره رو به این جنگ کثیف آورده و حزب او یعنی حزب لیکود و همپیمانان راستگرایش برای کسب اکثریت ۶۱ کرسی در کنست و برای آن که تا سال‌های بیشتری دوره نخست وزیری او در اسرائیل ادامه یابد، خود را به آب و آتش می‌زنند. با آشنا شدن با تاکتیک‌های مشکل‌دار بنیامین نتانیاهو متوجه می‌شویم که این تاکتیک‌ها غیرقابل‌قبول و لکه ننگی برای «دموکراسی در اسرائیل» هستند. چند روز پیش او از صفحه رسمی‌اش در فیسبوک پیامی را فرستاده و در این پیام به اسرائیلی‌ها نسبت به «خطر عرب‌هایی که می‌خواهند همه ما را اعم از زن و مرد و کودک از بین ببرند» هشدار داد.
گانتز جانشین خوبی برای نتانیاهو نیست
در بخش دیگری از این مقاله آمده‌است: به همین شکل نیز موضوع به اصطلاح «معامله قرن» ترامپ که قرار است بعد از انتخابات و برای به‌اصطلاح حل درگیری در فلسطین رونمایی شود پوچ و غرض‌ورزانه و غیرقابل کارکرد بوده و نتانیاهو باید دست از ریاکاری و وانمود کردن برخلاف چنین واقعیتی بردارد.
بنی گانتز، رهبر ائتلاف اصلی مخالفان نتانیاهو به نام ائتلاف «آبی و سفید» نیز نمی‌تواند جایگزین مناسبی برای نتانیاهو باشد. او که قبلا از مقام‌های ارشد ارتش اسرائیل بوده، همان دیدگاه‌های جنگ طلبانه نتانیاهو در قبال غزه و انضمام اراضی اشغالی را دارد. او برای تشکیل یک دولت، نیاز به حمایت احزاب کوچکتر و چپگرا و احتمالا حمایت «فهرست مشترک عربی» دارد. این گروه یعنی «فهرست مشترک عربی» متشکل از چهار حزب بوده و ممکن است با فرض این که تاکتیک‌های مرعوب کننده حزب لیکود باعث کاهش دوباره شرکت رای دهندگان در انتخابات نشود، در نهایت حدود ۱۰ کرسی را کسب کند. آویگدور لیبرمن کسی که حزب سکولارش به نام «اسرائیل خانه ما» تعیین کننده تعادل قدرت خواهد بود، به دنبال یک دولت ائتلافی است. البته گانتز نیز این دولت را دنبال می‌کند، اما با این تفاوت که او می‌خواهد نخست وزیر فعلی از این دولت بیرون باشد. چنین خواسته‌ای کاملا معقول است. سیاست‌های راست گرایانه قبیح نتانیاهو آسیب‌های جدی به بار آورده است. او هیچ پاسخ مناسبی برای چالش‌های پیش روی اسرائیل ندارد و شاید کسانی دیگر بهتر از او عمل کنند. اکنون وقت آن رسیده که با «بی.بی» خداحافظی کنیم. او که در پرونده‌های فساد فرو رفته، نیاز دارد به این که وقت بیشتری را با وکیل‌هایش سر کند.
توسعه طلبی نتانیاهو منجر به نابودی اسرائیل می‌شود
این درحالی است که «یان اس. لوستیک» در گزارش خود در فارن پالیسی در واکنش به اقدامات متهورانه انتخاباتی نتانیاهو نوشت: «نتانیاهو قبل از اشغالگری جدید باید بداند آخرین باری که یک دولت یهودی کشورهای همسایه را ضمیمه خود کرد، ۲۰۰۰ سال ناپدید شد».
در این گزارش آمده است: «بنیامین نتانیاهو در یک سخنرانی تلویزیونی که به‌طور مستقیم پخش می‌شد، گفت: «امروز من قصد خود را اعلام می‌کنم که بعد از تشکیل حکومت جدید، حاکمیت اسرائیل را به دره اردن و مناطق شمالی بحر المیت گسترش می‌دهم.» نخست‌وزیر اسرائیل در ادامه گفت در صورت انتخاب مجددش، این برنامه می‌تواند «بلافاصله» پس از انتخابات پارلمانی اجرایی شود. انتخابات اسرائیل برای روز سه‌شنبه (۱۷ سپتامبر ۲۰۱۹) برنامه‌ریزی شده است. علاوه بر سه میلیون فلسطینی، بیش از ۶۰۰ هزار اسرائیلی در شهرک‌های کرانه باختری اشغال شده و در قدس شرقی که توسط اسرائیل اشغال شده است، زندگی می‌کنند. سازمان ملل متحد این شهرک‌ها را غیرقانونی عنوان کرده است. استفان دوجاریک، سخنگوی سازمان ملل متحد گفته است که هرگونه تصمیم اسرائیل برای تحمیل کردن حاکمیت و قوانین خود بر کرانه غربی رود اردن از نظر بین‌المللی بی‌بنیاد است. بسیاری از رسانه‌های خبری نیت اعلام این اخبار را «الحاق کرانه باختری» دانستند.
در ادامه این گزارش آمده است: «در بلند مدت، تبعات ناخواسته سیاست‌های بی‌رحمانه انحصارطلبی و توسعه‌طلبی یهودی، احتمالا اگر موثرترین راه نباشد، راهی برای تبدیل آنچه اکنون یک دولت یهودی است، به یک جمهوری چند فرهنگی برای تمام ساکنان آن است».
گزارش از سید عمادالدین محمودی