«اردک لی»، «فصل فراموشی فریبا»، «روییدن در باد»، «لرد»، «روزهای نارنجی» همه اینها آثاری هستند که علی‌رغم اکران نامحدود یا عدم نمایششان، با تحسین منتقدان همراه بوده‌اند. آثاری که اکثر آنها در جشنواره‌های معتبر جهانی چون کن، ملبورن، زوریخ و ... حضور داشته و جوایز بین‌المللی هم کسب کردند. اما بازی در همه اینها و حضور پررنگ در جدیدترین اثر میرکریمی برای هر بازیگری می‌تواند کارنامه‌ای پرافتخار باشد. «ژیلا شاهی» توانسته به دور از حاشیه و با انتخاب‌هایی درست، در همه آثار مذکور حضور موفق داشته باشد. با این بازیگر جوان به مناسبت اکران فیلم قصر شیرین به گفت‌وگو نشستیم.
بازی در فیلمی از رهبر قنبری
اولین حضور شما در سینما، بازی در فیلم روییدن در باد، ساخته رهبر قنبری بود. از این کار و چگونگی این همکاری بگویید.
همکاری با رهبر قنبری به سال ۹۰ برمی‌گردد؛ یک تجربه خیلی خوب بود. قبل از آن، در یک سریال مشغول بازی بودم که متأسفانه آن کار به سرانجام نرسید. دستیار و برنامه‌ریز آن سریال، مدیر تولید فیلم آقای قنبری بودند. از آنجا که آقای قنبری خودشان اصالتاً اردبیلی هستند و با بازیگران اردبیلی آشنایی دارند، زمان ساخت آن فیلم، یکسری تست گرفتند. عده‌ای از کسانی که فیلم‌های کوتاه می‌ساختند، به ایشان معرفی شدند و در نهایت برای نقش مورد نظر در فیلم «روییدن در باد» انتخاب شدم.
کارگردانانی که تکلیفشان با خودشان معلوم است
کارنامه حرفه‌ای شما تا به حال از همکاری با کارگردانان و آثار شاخصی خبر می‌دهد. فکر می‌کنید بازی شما چه ویژگی‌هایی دارد که این دست کارگردانان به شما پیشنهاد بازی می‌دهند؟
خوشبختانه اکثر فیلم‌ها در جایگاه خودشان دیده شدند. من نمی‌توانم بگویم چه ویژگی‌هایی دارم، ولی باید بگویم که دوستان خیلی خوبی در سینما دارم که همیشه به من لطف دارند و من را به کارهایی از این دست، معرفی می‌کردند. شکل معرفی‌شان به صورتی بود که کارگردان‌ها به من اعتماد می‌کردند و همه آنها به من لطف داشتند. در طی سال‌هایی که در سینما فعالیت داشته‌ام، و کارگردان‌هایی که با آنها همکاری کرده‌ام، همه می‌دانستند که در فیلمی که می‌خواهند بسازند از سینما چه می‌خواهند. به عبارت دیگر، تکلیفشان با خودشان مشخص بود. من ترجیح می‌دهم با این کارگردانان، هر چند برای بازی در نقش‌های کوتاه همکاری کنم. در فیلم «لرد» دو سکانس بیشتر بازی نمی‌کنم. اما همکاری با کارگردان و حضور در فیلمی که ساخته شده، جزو کارهایی است که هر بازیگری دوست دارد عضو کوچکی از این مجموعه باشد. روند انتخاب فیلم‌ها برای من این‌گونه بوده است.
قصر شیرین رسمی‌ترین فیلم من در سالهای اخیر است
چگونه برای بازی در فیلم قصر شیرین انتخاب شدید، به هر حال رضا میرکریمی دقیق و سخت انتخاب می‌کند؟
برای بازی در فیلم قصر شیرین توسط یکی از دوستانم به نام آقای محمود دهقانی که گریمور این فیلم بودند، معرفی شدم. به این شکل که چند ماه قبل از این فیلم، برای تئاتری به تهیه‌کنندگی محسن قرائی که فیلمنامه‌نویس قصر شیرین است، بازی کردم. این همکاری باعث شد که توسط دهقانی و قرائی به رضا میرکریمی معرفی شوم. گفت‌وگوهای اولیه شکل گرفت و لطف کردند این نقش را به من محول کردند. قصرشیرین رسمی‌ترین فیلم من در این سالهای اخیر است. یک ماه پس از تمام شدن مراحل تولیدش به جشنواره فیلم فجر رسید و خوشبختانه مورد توجه قرار گرفت. فیلم در برخی از جشنواره‌های خارجی هم حضور داشته و جوایزی را کسب کرده است. امیدوارم که در این روزهای اکران با استقبال زیاد مخاطبان مواجه شود؛ چون این اثر در شرایط خیلی سختی ساخته شده و فیلمی است که ارزش دیدن دارد. سینمای میرکریمی واقعاً سینمای خاصی است و فکر می‌کنم مخاطب خودش را دارد.
بازی در فیلمی موازی قصر شیرین
بعد از بازی در این فیلم، آیا مورد توجه کارگردانان دیگر قرار گرفتید؟
بعد از بازی در قصر شیرین چند پیشنهاد داشتم که اکثر آنها بر اساس قصر شیرین به من پیشنهاد شد، اما نقش‌ها، نقش‌هایی نبودند که جذبم کنند. البته چند پیشنهاد از کارگردانان خوب داشتم که بنا بر شرایط فیلمنامه و نقشی که می‌خواستند به من واگذار کنند، به توافق نرسیدیم. بعد از آن در یک فیلم، نقش اصلی را بازی کردم که در مورد زندگی یک زن است. اما چون خیلی در سکوت خبری ساخته شده، نمی‌توانم اطلاعات بدهم. البته تقریباً موازی با ساخت قصر شیرین بود؛ یعنی بر اساس بازی در قصر شیرین انتخاب نشدم. اما وقتی عوامل آن فیلم، بازی‌ام را در فیلم میرکریمی دیدند، با جنس و شکل بازی من بیشتر آشنا شدند. ولی همچنان قصر شیرین در کارنامه کاری من جایگاه ویژه‌ای دارد. از گذشته آثار رضا میرکریمی را خیلی دوست داشتم و همیشه علاقه‌مند بودم با ایشان کار کنم و جزو آرزوهایم بود. البته تیمی که داشتیم بسیار حرفه‌ای و خوب بودند. برای همین، قصر شیرین در بهترین جای قلب من جای دارد.
حامد بهداد از هر ایده‌ای استقبال می‌کند
حامد بهداد بازیگر خاصی است. او به‌عنوان بازیگر مقابل شما در این فیلم تا چه اندازه به شخصیت‌پردازی نقشتان در فیلم کمک کرد؟
حامد بهداد پارتنر خوبی است؛ خوب به معنای واقعی. بازیگری است که بازی کردن در مقابلش لذت‌بخش است و حس و حال خوبی دارد. بهداد به بازیگر مقابلش که من بودم، خیلی کمک کرد که رابطه بین این دو شخصیت شکل بگیرد و به این دلیل از او خیلی ممنونم. چون برای من مهم است فضایی که داخل فیلم است حتماً دربیاید؛ صرف اینکه حالا یکسری دیالوگ‌ها گفته شود، راضی‌ام نمی‌کند. شکل کاری من این‌گونه است که باید همه چیز برایم ملموس باشد. حامد بهداد از بازیگرانی است که این فضا را ایجاد می‌کند و اجازه می‌دهد همه چیز شکل بگیرد. او از هر ایده‌ای استقبال می‌کند.
کارهای کمدی به معنای واقعی کمدی درست نیست
شما مسیر خاصی را در سینما طی کرده‌اید، نقش‌هایتان را چطور و بر اساس چه ویژگی‌هایی انتخاب می‌کنید؟
این مسیر، مسیر جذاب و دوست‌داشتنی و در عین حال خیلی سخت است، اما هر ژانری بخواهد در سطح ایده‌ال کار شود، سخت است. مثلاً به نظر من کمدی جزو ژانرهایی است که بسیار سخت است و هر بازیگری نمی‌تواند کار کمدی انجام دهد. البته طیف کارهای کمدی که در کشور ما ساخته می‌شود ۷۰ تا ۸۰ درصدشان جزو کارهایی است که به معنای واقعی کلمه، کمدی نیستند. به نظر من هر ژانری که در استاندارد خودش ساخته شود، سخت است؛ ولو کمدی که به نظر من سخت‌تر است. برای من همیشه نقش، کارگردان، فیلمنامه و گروهی که با آن کار می‌کنم خیلی مهم است. بازی در فیلم کمدی که یک گروه حرفه‌ای و نقش خوب داشته باشد، چرا که نه. من استقبال می‌کنم. برای من مهم این است که کارم را درست انجام دهم. اگر بخواهم در یک جمله بگویم، هدفم در سینما، بازی کردن نقش‌هایی است که مرا به چالش بکشاند. هدفم بازی کردن در نقش‌های خیلی سخت است. همیشه مراحل تولید فیلم، در زندگی جذاب‌ترین مسئله برای من بوده. شاید هیچ کاری به این اندازه برای من جذاب نیست. ایده‌آلم بازی کردن در نقش‌های هر چه بیشتر سخت است و اینکه اثری که یک دوره‌ای از آن سپری می‌شود، همچنان جایگاه خود را داشته و پشیمانی نداشته باشد.
جایزه اصل هر چیزی نیست
چقدر به گرفتن سیمرغ در جشنواره فیلم فجر فکر می‌کنید؟
جایزه خوب است، ولی به نظر من نمی‌تواند اصل باشد. هیچ‌کس از دریافت جایزه و مورد توجه قرار گرفتن بدش نمی‌آید. ولی از گرفتنش هم هیچ‌وقت آنقدر خوشحال نخواهم شد که فکر کنم همه چیز تمام شده و به همه چیز رسیده‌ام. از نگرفتنش هم ناراحت نمی‌شوم. من که در ابتدای راه هستم، وقتی کارم مورد توجه قرار گیرد و اسمم در کنار بازیگرانی که سال‌ها کار می‌کنند، باشد، خوشحال می‌شوم. من همیشه تمام تلاشم را می‌کنم.
گفت‌وگو از هنگامه ملکی