تهران- ایرناپلاس- پرمخاطب‌ترین مجموعه ماه رمضان امسال سریال «برادرجان» است. مارال فرجاد یکی از بازیگران این سریال است که نقش همسر اول چاوش را برعهده دارد. فرجاد از چگونگی حضور در «برادر جان»، ویژگی‌های جذب مخاطب و انتقادهای وارده به این سریال گفت.

مارال فرجاد بازیگر نقش مهتاب در سریال «برادرجان» درباره دلایل پذیرش این نقش، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: وقتی من به این گروه اضافه شدم، جزو اولین بازیگران بودم، یعنی هنوز گروه بازیگران که گروه خیلی خوبی هم هست، کاملاً مشخص نشده بود. البته این تجربه دوم من با آقای سعید نعمت‌الله است. همکاری اول من با ایشان به سریال «خواب‌زده» برمی‌گردد. زمانی که پیشنهاد بازی در مجموعه «برادر جان» به من داده شد، تنها چهار قسمت از آن را نوشته بودند و من هم پذیرفتم. وقتی به شخصی اعتماد کرده‌اید و توانسته‌اید با او تجربه‌های خوبی کسب کنید، می‌توانید در بقیه مسیر هم به او اعتماد کنید که من این کار را کردم. همچنین در گذشته همه آثار آقای نعمت‌الله را دیده بودم.


قرار نیست دیالوگ‌ها عین زندگی روزمره باشد


فرجاد درباره برخی از دیالوگ‌های فیلمنامه، که از ادبیات زمان فعلی دور هستند و ممکن است مخاطب با آن احساس غریبی کند، بیان کرد: این یک فضای متفاوتی است که آقای نعمت‌الله آن را خلق کرده و با توجه به اینکه ما داستان و درام تعریف می‌کنیم قرار نیست که دیالوگ‌ها عین زندگی عادی و روزمره باشد. نعمت‌الله معمولاً یک جهانی را در آثارش تعریف می‌کند که آن جهان، جهان خاص خودش است. ما نیامده‌ایم که بگوییم این جهان، جهان حال حاضر بیرونی ما است. نعمت‌الله به‌عنوان یک فیلمنامه‌نویس حق دارد که فضای خودش را خلق کند. این فضا می‌تواند برای مخاطبان جذاب باشد و مانند برخی از فیلم‌هایی که می‌بینیم، ممکن است فضاهایش واقعی نباشد. البته خیلی از کسانی که بازاری یا میدانی هستند، به یک سبک و سیاقی صحبت می‌کنند و ادبیاتشان ممکن است با بقیه مردم تا اندازه‌ای متفاوت باشد. در مجموعه «برادر جان» وقتی که نعمت‌الله فیلمنامه را با سبک و سیاق خود خلق می‌کند، ممکن است یک‌سری بپسندند و برایشان جالب باشد یا عده‌ای هم بگویند با واقعیت روزمره انطباق ندارد. اما برای خیلی‌ها جذاب است و درام و داستان را دوست دارند و ماجرا را دنبال می‌کنند.


چاوش می‌داند که مهتاب اشتباه نمی‌گوید


وی در پاسخ به این پرسش که آیا رابطه چاوش با همسرش مهتاب در این اثر اغراق شده است یا خیر، گفت: به هر حال چاوش مردی است که عاشق زنش است. خیلی از مردها را دیده‌ام که امکان دارد در جامعه قاتل باشند، اما به زن و فرزندانشان خیلی عشق بورزند. یعنی وقتی جایگاه همسر و پدر را دارند از آن دنیای بیرون و کاراکتری که در بازار و اجتماع دارند، خیلی دور باشند. مهتاب هم شوهرش را دوست دارد اما نه به‌اندازه‌ای که چاوش او را دوست دارد. به نظر من عقاید مهتاب برای چاوش مهم‌تر است تا عشق و دوست داشتنش. به هر حال، ما مشاهده کردیم که در زندگی‌ها مردهایی وجود دارند که تا این اندازه زن‌هایشان را دوست دارند. شاید چاوش هم می‌داند که مهتاب اشتباه نمی‌گوید.


خدا را شکر که جایی به اسم تئاتر وجود دارد


فرجاد که قبلاً در سریال «رهایم نکن» هم بازی کرده است، درباره حضور بازیگران تئاتری در این مجموعه تلویزیونی خاطر نشان کرد: به نظر من این اتفاق خیلی خوبی است. خود من بازیگر و عاشق تئاتر هستم. خدا را شکر می‌کنم که جایی به اسم تئاتر وجود دارد که بتوانم از آن یاد بگیرم و بازی کنم. برخی از کارگردان‌ها به‌جای اینکه برخی از بازیگران را بدون هیچ حساب و کتاب یا نابازیگرانی را که بی‌تجربه هستند انتخاب کنند، بازیگران تئاتر را انتخاب می‌کنند که اتفاق خیلی خوبی است.


بازیگر تئاتر یاد گرفته که تماشاچی ارزش دارد


«اولین رکن، فیلمنامه است، بعد کارگردانی و سوم هم بازیگران که تئاتری هستند و برای این کار زحمت کشیده‌اند. بازیگری که بازیگر تئاتر است، راحت و سرسری از نقشش نمی‌گذرد، چون آموخته هر شب برای بیننده‌ها بازی کند و نمی‌تواند بگوید من خسته شدم یا حوصله ندارم. کسی که بیش از ۱۰ شب یک نمایش‌نامه را بازی می‌کند، اگر یک سانسی هم به او بدهند، برایش مهم‌ترین می‌شود و به‌راحتی و سرسری از آن نقش نمی‌گذرد. چون یاد گرفته که نباید از آن بگذرد و بیننده و تماشاچی ارزش دارد.»


«برادر جان» درامی پرکشش


مارال فرجاد با اعلام اینکه پایه و اساس هر چیزی در حرفه ما تأثیر داستان و فیلمنامه است، گفت: این را نمی‌توان منکر شد که اگر فیلمنامه‌ای بد باشد و داستان کشش نداشته باشد و بهترین بازیگر و کارگردان هم حضور داشته باشند، اثر اصلاً دیده نمی‌شود. در تئاتر و سینما هم همین اتفاق می‌افتد. «برادر جان» یک اثر قوی و دارای درامی پرکشش است و هر دفعه شوکی به بیننده وارد می‌کند که باعث جذب مخاطب می‌شود.


جهان‌بینی و بازی درخشان علی نصیریان


این بازیگر درباره حضور علی نصیریان در این مجموعه بیان کرد: یک روز ما برای این مجموعه نشستی داشتیم که وقتی ایشان صحبت می‌کردند، فقط به نقش خود اکتفا نمی‌کردند. ما جوان‌ها از جمله اول خودم و دیگران باید از استاد یاد بگیریم. ایشان اهل مطالعه هستند و بسیار رمان و نمایشنامه می‌خوانند. استاد علی نصیریان در سن ۸۵ سالگی به این خوبی نقش را ایفا می‌کند. وقتی از نزدیک با ایشان برخورد کنید، می‌بینید در این سن و سال تمرکزشان کاملاً روی نقش است و از حواشی به دور هستند. آقای نصیریان یک جهان‌بینی دارند و این جهان‌بینی را با مطالعه و اندیشیدن به دست آورده‌اند. این انسان برای همین متفاوت شده و در این سن و سال درخشان بازی کرده است.


به وجود آوردن فضایی آزاد برای سریال‌سازی


فرجاد در پاسخ به اینکه تلویزیون و دست‌اندرکاران این رسانه باید چه اقداماتی را انجام دهند که مردم بیش از گذشته از این رسانه استقبال کنند، افزود: به نظر من باید به سریال‌سازها اجازه کار بدهند و دست نویسندگان و کارگردانان برای ساخت فیلمنامه‌های بهتر بازتر شود. وقتی سریال‌هایی ساخته می‌شود که کشش ندارند و موضوعشان از جامعه دور است، هیچ مخاطبی رغبت نمی‌کند آن را ببیند، مردم سراغ سریال‌های ماهواره‌ای و ترکی می‌روند که سرتاپایشان بدآموزی است. اگر واقعاً دست‌اندرکاران تلویزیون دلسوز مردم هستند باید سخت‌گیری‌های بیش از حدشان را کنار بگذارند و چه در فیلمنامه، بازی و کارگردانی، فضای آزادی را به وجود بیاورند که آثار به فضای واقعی جامعه نزدیک‌تر و آشناتر باشند. آن‌قدر نویسنده و عوامل خوب وجود دارند که می‌توانند سریال‌های خوب بسازند و تمام ملت را میخکوب کنند که مردم پای ماهواره ننشینند.


گفت‌وگو از هنگامه ملکی