به گزارش ایرنابازار- زومیت، این چمن خودخنککننده میتواند از ورزشکاران در برابر سوختگی و گرمازدگی محافظت کند و در عین حال، با فراهمسازی امکان استفادهی بهینه از آبهای سیلابی، به مدیریت شهری نیز کمک میکند.
ماریولین فان هیخفورت از مؤسسه تحقیقاتی آب KWR در شهر نیووهخین در هلند، میگوید هماکنون چنین سطوحی در آمستردام، لندن و کوبه در ژاپن، به کار میروند. او میافزاید: «زمین چمن معمولی، به دلیل خود چمن طبیعی خنک میماند، زیرا آب موجود در گیاهان تبخیر میشود. بنابراین، این سیستم با فرستادن آب به بالا و تبخیرکردن آن، به نوعی موقعیت طبیعی چمن را تقلید میکند.»
هیخفورت میگوید در بسیاری از شهرها، در مراکز ورزشی و زمینهای بازی چمن مصنوعی نصب میشود، زیرا استفادهی بیشازحد، چمن طبیعی را از بین میبرد. اما حتی در مناطقی با اقلیم متعادل مانند شمال اروپا، گرمای خورشید سطوح چمن پلاستیکی را تا حدود ۷۰ درجه سانتیگراد گرم میکند. این امر سلامت ورزشکاران را به خطر میاندازد و هوای شهری را نیز گرم میکند. این وضعیت با افزایش گرمایش زمین، وخیمتر نیز میشود.
دمای چمن خودخنککننده در طول موج گرما فقط ۱٫۷ درجه سانتیگراد از چمن طبیعی گرمتر بود
هیخفورت و همکارانش در آزمایشگاه کنترل آبوهوا، با الهام از «بامهای سبز آبی» که از آب باران ذخیرهشده برای ایجاد اثر خنککنندگی استفاده میکنند، مدلهای کوچکی از زمینهای بازی ساختند. آنها در بخش زیرین سطح چمن، واحدهای ذخیرهی آب را قرار دادند. واحدهای ذخیرهی آب با پدهای شوک چمن مصنوعی به ضخامت دو سانتیمتر که سیلندرهای آبیاری باریکی در آنها تعبیه شده بود، پوشیده شده بودند.
مجراهای بسیار باریک این چمن با الیاف پشم معدنی که مانند اسفنج عمل میکند، آب را به آرامی به لایهی شن نازک در بستر چمن مصنوعی برمیگرداند. آب چمن سیرابشده در شرایط گرم آزمایشگاهی، از طریق لایهی شن تبخیر میشود و روی سطح چمن، اثر خنککنندگی ایجاد میکند.
نتیجهی بهدست آمده در آزمایشگاه، دلگرمی بزرگی برای تیم محققان بود. به همین دلیل، آنها برای عملیکردن ایده، چند زمین آزمایشی به وسعت ۲۵ متر مربع در آمستردام ساختند که شامل زمین چمن معمولی با آبیاری طبیعی نیز میشد.
نتیجه نشان داد در طول موج گرما که بیشترین دمای هوا ۲۹٫۸ درجه سانتیگراد بود، دمای چمن مصنوعی معمولی به ۶۲٫۵ درجه سانتیگراد رسید. اما دمای چمن خودخنککنندهی محققان هرگز از ۳۷ درجه سانتیگراد فراتر نرفت و فقط ۱٫۷ درجه سانتیگراد از زمین چمن طبیعی گرمتر بود. هیخفورت میگوید حتی هوای بالای سطح چمن خنکشده با آب نیز از چمن مصنوعی معمولی خنکتر بود، یعنی به طور کلی، این چمنهای خودخنککننده گرمای شهری را کاهش میدهند.
سیستم چمن خودخنککننده بر اساس مدلی طراحی شده است که در آن، سرعت بالاآمدن آب و فرآیند خنکسازی تبخیری، به عوامل طبیعی مختلفی مانند شرایط آبوهوایی بستگی دارد. هیخفورت میگوید: «بنابراین، آب فقط زمانی تبخیر میشود که تقاضا برای خنکسازی چمن وجود داشته باشد.»
هیخفورت میگوید مخازن زیر سطح چمن در زمین فوتبال استانداردی به ابعاد ۱۰۰ متر در ۶۴ متر، تا حدود ۵۱۲ هزار لیتر آب باران را ذخیره میکنند. مجراهای بسیار باریک آب در پدهای شوک نیز میتوانند ۹۶ هزار لیتر آب اضافه را در خود جای دهند. این بدین معنی است که زمینها در صورت وقوع سیل و طوفان، به جذب حجم بسیار بالایی از آب کمک میکنند.
یافتههای محققان در مجله Frontiers in Sustainable Cities منتشر شده است.
دیوار سبز: زیبایی و کارآمدی در معماری مدرن
دیوار سبز، که به آن دیوار زنده یا گیاهآویز نیز گفته میشود، یکی از نوآوریهای چشمگیر در عرصه معماری و طراحی شهری است. این ساختارها نه تنها به زیباسازی محیطهای شهری کمک میکنند، بلکه دارای مزایای فراوانی در زمینههای محیطزیستی، اقتصادی و اجتماعی هستند. در این مقاله، به بررسی مزایا، انواع و چالشهای دیوارهای سبز خواهیم پرداخت.
مزایای دیوار سبز
دیوار سبز دارای مزایای متعددی هستند که آنها را به یک انتخاب محبوب در معماری مدرن تبدیل کردهاند:
بهبود کیفیت هوا: گیاهان به طور طبیعی دیاکسید کربن را جذب و اکسیژن تولید میکنند. این فرآیند در دیوارهای سبز میتواند به کاهش آلودگی هوا و بهبود کیفیت آن کمک کند. همچنین، این دیوارها میتوانند مواد آلاینده معلق در هوا را جذب کرده و آنها را فیلتر کنند.
عایق حرارتی و صوتی: دیوارهای سبز به عنوان عایقهای حرارتی عمل میکنند و میتوانند دمای ساختمانها را در تابستان کاهش و در زمستان حفظ کنند. این ویژگی به کاهش مصرف انرژی برای تهویه و گرمایش منجر میشود. همچنین، این دیوارها میتوانند به عنوان عایقهای صوتی عمل کرده و سر و صداهای مزاحم محیطهای شهری را کاهش دهند.
زیباسازی و بهبود منظر شهری: دیوارهای سبز جلوهای زیبا و طبیعی به فضاهای شهری میبخشند و به ایجاد یک محیط آرامشبخش و دلپذیر کمک میکنند. این ویژگیها میتوانند به بهبود سلامت روانی و افزایش رضایتمندی شهروندان منجر شوند.
افزایش ارزش ملک: نصب دیوارهای سبز میتواند ارزش ملک را افزایش دهد. این دیوارها نه تنها به زیبایی و جذابیت ساختمان میافزایند، بلکه به دلیل مزایای محیطزیستی و اقتصادی، از نظر خریداران و سرمایهگذاران جذابیت بیشتری پیدا میکنند.
انواع دیوارهای سبز
دیوارهای سبز به دو دسته اصلی تقسیم میشوند:
دیوارهای سبز فعال: این نوع دیوارها شامل سیستمهای پیچیدهای از لولهها و پمپها هستند که آب و مواد مغذی را به گیاهان میرسانند. این سیستمها معمولاً در ساختمانهای بزرگ و پروژههای تجاری استفاده میشوند و نیاز به نگهداری بیشتری دارند.
دیوارهای سبز غیرفعال: در این نوع دیوارها، گیاهان در خاک یا محیطهای رشد خاصی کاشته میشوند و از طریق سیستمهای طبیعی مثل باران یا آبیاری دستی تغذیه میشوند. این دیوارها معمولاً در پروژههای مسکونی و کوچکتر کاربرد دارند و نگهداری آنها نسبتاً آسانتر است.
چالشهای دیوار سبز
علیرغم مزایای فراوان، نصب و نگهداری دیوارهای سبز با چالشهایی نیز همراه است:
هزینههای اولیه بالا: نصب دیوارهای سبز به ویژه انواع فعال آنها میتواند هزینهبر باشد. این هزینهها شامل خرید تجهیزات، نصب و راهاندازی سیستمهای آبیاری و نگهداری میشود.
نیاز به نگهداری مداوم: دیوارهای سبز نیاز به نگهداری مداوم دارند. این نگهداری شامل آبیاری منظم، هرس کردن گیاهان و کنترل آفات و بیماریها میشود.
محدودیتهای محیطی: شرایط محیطی مثل نور، دما و رطوبت میتواند بر رشد گیاهان تأثیر بگذارد. انتخاب گیاهان مناسب برای دیوارهای سبز نیاز به دانش و تخصص دارد.
نتیجهگیری
دیوارهای سبز با ترکیب زیبایی و عملکرد، تحولی در معماری مدرن ایجاد کردهاند. این ساختارها نه تنها به بهبود کیفیت هوا و کاهش مصرف انرژی کمک میکنند، بلکه با افزایش زیبایی و جذابیت فضاهای شهری، به بهبود کیفیت زندگی شهروندان نیز منجر میشوند. با وجود چالشهای موجود، توسعه فناوریها و روشهای نوین میتواند به رفع این مشکلات و افزایش استفاده از دیوارهای سبز در آینده کمک کند. دیوار سبز نمادی از تعامل انسان با طبیعت است و نشان میدهد که میتوان با بهرهگیری از منابع طبیعی، محیطهای زندگی بهتری ایجاد کرد.
*** محتوای این مطلب تبلیغاتی و از سوی سفارش دهنده تهیه شده است و ایرنا مسئولیتی درباره آن ندارد.
نظر شما