به گزارش ایرناپلاس، نباید سخنان مدیران باشگاهی مبنی بر اینکه نپرداختن حق قانونی پخش مسابقات فوتبال باشگاهی، تیم ما را با مشکلات متعدد مالی به‌ویژه در پرداخت هزینه‌های تیم‌داری و جذب بازیکنان مستعد، روبرو می‌سازد، پذیرفت.
اگرچه این حرف منطقی است و تیم‌های باشگاهی برای تامین هزینه‌های سرسام‌آور خود نیاز به منابع درآمدی شناخته شده و پذیرفته شده در فوتبال حرفه‌ای همچون حق پخش تلویزیونی مسابقات خود را دارند اما در بسیاری از موارد نیز شاهد پایمال شدن درآمدهای قابل تصور دیگری برای تیم‌های باشگاهی هستیم که با تدبیر و درایت مدیران قابل وصول است اما چرا به سادگی از کنار آن‌ها نیز می‌گذریم، پرسشی بی‌پاسخ است که بارها شاهد آن هستیم.
درخشش پرسپولیس در عرصه بازی‌های باشگاهی در آسیا در ۲، ۳ سال اخیر باعث شده تا بسیاری از بازیکنان شایسته این تیم جذب باشگاه‌های متمول قطری شوند اما متاسفانه از بابت این نقل‌وانتقال‌ها، درآمد چندانی نصیب این تیم نشده است چون جابه‌جایی‌ها زمانی رقم خورده که قرارداد بازیکنان به پایان رسیده و هیچ سهمی برای پرسپولیس در نظر گرفته نشده است.
در مقام مقایسه شاهدیم که در تیم‌های اروپایی کمتر اتفاق می‌افتد که بازیکنان شایسته که هواخواهان زیادی در میان دیگر تیم‌های باشگاهی دارند به‌صورت بازیکن آزاد پای میز مذاکره بنشینند.
همواره اختیار عمل در دست باشگاه‌ها بوده است چون مدیران باشگاهی در فوتبال اروپا و حتی بسیاری از کشورهای آسیایی با بررسی شرایط بازار و سنجش عملکرد بازیکنان خود، قراردادها را به گونه‌ای تنظیم می‌کنند که بازیکنان پرطرفدار پس از تمدید قرارداد با باشگاه قبلی خود، وارد مذاکره با تیم‌های جدید شوند تا حق و حقوق باشگاه‌های ایرانی که متاسفانه فاقد تجربه‌های علمی و اجرایی در شیوه تیم‌داری هستند و تنها به‌دلیل حمایت از سوی متولیان دولتی فوتبال بر مسند تیم‌های صنعتی و وابسته به سازمان‌های دولتی می‌نشینند؛ ضمن آنکه بدون توجه به شرایط حاکم بر نقل‌وانتقال بازیکنان در بازارهای پررونق بین‌المللی هیچ احاطه‌ای بر قرارداد بازیکنان خود ندارند.
به هنگام حضور در مسابقاتی همچون قهرمانی باشگاه‌های آسیا و یا حضور تیم ملی در دیدارهای درون قاره‌ای و یا جهانی، بازیکنان شایسته خود را به‌راحتی از دست می‌دهند و هیچ‌گونه عایدی اقتصادی نیز از این بابت ندارند.
حضور تیم ملی در جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه و درخشش ملی‌پوشان فوتبال ایران سبب شد تا تعدادی از ستارگان تیم استقلال که در پایان مدت زمان قرارداد خود با این تیم بودند به‌راحتی از جمع تیم جدا و به عضویت تیم‌های باشگاهی عربی و اروپایی درآمدند که جدا از ضرر مالی استقلال که هیچ درآمدی از این بابت کسب نکرد!
چند سالی هم از عهده کسب مقام قهرمانی در مسابقات داخلی برنیامدند و تا سطح تیم‌های متوسط باشگاهی در ایران نیز تنزل کردند. حالا این قصه در انتظار پرسپولیس است. البته بر همگان آشکار بود که پس از بازگشت تیم ملی از جام‌جهانی ۲۰۱۸ ارزش ملی‌پوشان فوتبال ایران افزایش خواهد یافت اما مدیران وقت استقلال ناتوان از تمدید قرارداد ملی‌پوشان خود پیش از عزیمت به جام‌جهانی روسیه بودند و نتیجه آن شد که دیدیم.
حالا هم تیم ملی در آستانه دیدارهای بسیار حساس انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر است و موفقیت احتمالی این تیم نیز بار دیگر ملی‌پوشان فوتبال ایران را در تیررس تیم‌های باشگاهی کشورهای اروپایی و حاشیه جنوبی خلیج فارس قرار خواهد داد و احتمالاً سرنوشت استقلال و پرسپولیس در از دست دادن ستارگان خود بدون برخورداری از منافع مالی این‌گونه انتقال‌های پر بهاء در انتظار این دو تیم و دیگر تیم‌های باشگاهی که در جمع ملی‌پوشان فوتبال ایران نماینده دارند، خواهد بود.
نظر شما