به گزارش ایرناپلاس، پیاده یا سواره بودن در خیابانهای تهران فرقی نمیکند؛ دستاندازهای غیرمنتظره و چالهها به ویژگیهای ذاتی خیابانهای پایتخت تبدیل شدهاند. این مشکل سالیان سال در خیابانهای پایتخت وجود داشته و گویا بنا نیست کیفیت آسفالت خیابانها بهبود یابد. موضوعی که علاوه افزایش استهلاک خودروها، در برخی مواقع موجب بروز حوادث رانندگی و صدمات جانی برای شهروندان نیز میشود.
اگرچه به گفته شهرداری تهران در طول چند سال اخیر گامهایی برای بهسازی معابر و آسفالت خیابان برداشته شده اما کیفیت پایین آسفالتها و انجام نشدن درست عملیات آسفالتریزی عملا تفاوت چندانی در اوضاع ایجاد نکرده است.
در واقع آنچه در عمل به عنوان عملیات آسفالتریزی انجام میشود ترمیم ظاهری آسفالت خیابان یا تعویض و تجدید آن است و پس از مدت کوتاهی آسفالت بار دیگر شکل ظاهری خود را از دست میدهد.
کیفیت معابر شهری یکی از عوامل موثر در افزایش کیفیت زندگی شهروندان است، یک سوم از وسعت شهرها را معابر آن تشکیل میدهند و همین توجه به این شاخص مهم از سوی شهرداری تهران اهمیت زیادی پیدا میکند.
اما پرسشی که مطرح می شود اینکه که چرا با وجود لکهگیریهای مداوم و عملیات بهسازی که شهرداری به طور پیوسته از آن صحبت میکند باز هم رضایت نسبی از آسفالت خیابانهای پایتخت وجود ندارد؟
معابر تهران شناسنامه ندارد
کارشناسان معتقدند این موضوع به عوامل مختلفی بستگی دارد. اما شاید مهمترین مشکل این است که معابر پایتخت فاقد شناسنامهای در این زمینه هستند. در واقع خیابانها باید از نظر نوع زیرسازی، زهکشی و بستر آنها و ... دارای شناسنامه باشند.
ممکن است یک خیابان بارها آسفالت شده باشد اما مجری آن، هیچوقت به دنبال این سوال نبوده که اشکال کار کجاست که آسفالت یک خیابان مدام نیاز به تعمیر و تجدید دارد.
اصولا باید زیرسازی خیابانها از نظر دفع آبها، وجود چاهها و سفرههای زیرزمینی، نشت آب و زهکشی مورد بررسی و کنترل قرار گیرد، نه اینکه فقط به آسفالتریزی بسنده شود. آسفالتریزی بدون زیرسازی در واقع فقط اضافه کردن لایه جدید روی لایه قبلی است و به بدتر شدن اوضاع و افزایش سطح خیابانها و ناهمواریهای آن میانجامد. موضوعی که میتواند زمینه بروز صدمات جسمی به شهروندان هنگام پیادهروی را فراهم کند.
آسفالتهای شکسته، لبهسازی اشتباه روکش آسفالت به ویژه در پیادهروها و ایجاد سطح ناهموار و لکهگیریهای غیرتخصصی، مشکلات این روزهای خیابانهای پایتخت هستند. در خیابانهای فرعی و کوچه پس کوچهها اوضاع به مراتب خرابتر است.
به همه این موارد باید کیفیت پایین آسفالتهای مورد استفاده در خیابانها را نیز اضافه کرد. در حال حاضر کیفیت آسفالتها به حدی است که با نخستین بارش یا شستوشو از بین میرود و تنها سنگریزههای آن باقی میماند؛ این نشان میدهد که یا از قیر بیکیفیت در تولید آسفالت استفاده شده و یا اینکه اصلا قیری در آسفالت وجود ندارد. البته برخی موارد مسئولان گران شدن قیر را توجیهی برای این ماجرا بیان میکنند.
اما شاید مشکل دیگر را باید در روشهای سنتی یخزدایی از خیابانها با شنپاشی و نمکپاشی جستوجو کرد که در عمل عمر آسفالتهای پایتخت را کاهش میدهد. به این موارد حفاریهای وقت و بیوقت شرکتهای مختلف مخابرات، گاز و آب و فاضلاب را نیز باید اضافه کرد که آسفالت کوچهها و خیابانهای فرعی را نابود میکند.
با این حال گویا مدیریت شهری از عملکرد خود در حوزه بهسازی معابر و آسفالتریزی رضایت دارد اگرچه موانعی را نیز بر سر راه خود عنوان میکند.
دلایل وقفه در ترمیم آسفالت خیابانهای تهران
محمد علیخانی رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران در این رابطه به ایرناپلاس میگوید: در دوره مدیریت شهری جدید، بیشترین حجم آسفالت در سطح شهر تهران استفاده شده و رضایتمندی از مناطق افزایش داشته است اما تاکید دارد که دلیل بهسازی نشدن برخی از معابر در مناطق مختلف، ایجاد وقفه به دلیل موانع مختلف است.
به گفته وی، سال گذشته یک میلیون تن آسفالت در سطح شهر تهران استفاده شده و قرار بر این بود که امسال نیز یک میلیون تن دیگر استفاده شود اما از اواخر سال گذشته به دلیل شیوع ویروس کرونا اختلالی در این برنامه ایجاد شده است.
علیخانی ادامه میدهد: بهتازگی به دلیل آلودگی هوا و تاثیر سوختهای غیرمجاز مورد استفاده در کارخانهها در تشدید آنچه خود ما هم به آن اعتراض داریم و معتقدیم نباید استفاده شوند، کارخانههای آسفالتسازی متعلق به شهرداری تهران تعطیل شدند و البته شهرداری خود اقدام به تعطیلی آنها کرد.
با این حال علیخانی میافزاید: آسفالتریزی تا یک میلیون تن در برنامه است و امسال حجم بیشتر آن استفاده شده، ممکن است نقاطی باقیمانده باشد که تلاش میکنیم برطرف شود.
به گزارش ایرناپلاس، به نظر میرسد رسیدگی به وضعیت خیابانهای تهران و افزایش کیفیت آسفالت خیابانها نیاز به بررسی دقیق مشکلات معابر و خیابانها از نظر تخصصی دارد. علاوه بر این باید کیفیت مواد و مصالح مورد استفاده در آسفالتریزی تجدیدنظر شود و کیفیت فدای کمیت و نبود اعتبار نشود.
آسفالت با کیفیت مناسب، عمر ۱۵ ساله دارد اما آنچه امروز در سطح شهر دیده میشود دوام یک یا دو ساله آن است که همین موضوع در درازمدت هزینههای گزافی را به مدیریت شهری تحمیل میکند که اصلیترین آن نارضایتی شهروندان است.
نظر شما