به گزارش ایرناپلاس، این روزنامه عمومی و حاکمیتی، ضمن عدم رعایت عدالت و بی‌طرفی در تبلیغ به نفع نامزدها در تیتر نخست، در سرمقاله خویش با عنوان «اینجا صف نامزدها است. اشتباه نیامده‌اید؟!» با ادبیاتی در مورد اوضاع کشور مطلب نوشته و چیزهایی نگاشته است که اگر به عنوان بالای صفحه دقت نکنیم، انسان خیال می‌کند به جای «کیهان» جمهوری اسلامی، نشریه سلطنت طلب «کیهان لندن» را می‌خواند.
در حالی که با هدایت رهبر معظم انقلاب، زحمات دولتمردان و مقاومت مردم، پروژه فشار حداکثری ترامپ شکست خورد و با وجود اقدامات خرابکارانه باندهای امنیتی و گروه‌های ضد انقلاب همچون انتشار فایل ظریف، مذاکرات برای پایان تحریم‌ها در آستانه نتیجه دادن است، مدیر این روزنامه بی‌توجه به پیامدهای جنگ تحمیلی اقتصادی، توصیفی از وضعیت کشور کرده است که اگر در دوره رئیس‌جمهوری نورچشمی دیروز و از چشم‌افتاده امروز کیهان، رسانه‌ای شبیه آن را منتشر می‌کرد، چه بسا با توقیف و برخورد مواجه می‌شد.
کسی تردید ندارد که با پیامدهای شدیدترین تحریم تاریخ معاصر، وضعیت اقتصادی امروز کشور رضایتبخش نیست اما واقعیت آنکه این شرایط، آنقدر بد و سیاه نیست که کیهان تلاش می‌کند آنها را به مردم بقبولاند و آنان را از نظام و دولت برآمده از رای خویش ناامید سازد؛ آنهم در آستانه انتخاباتی که بیش از گذشته، همه دشمنان قسم‌خورده انقلاب و ایران دست به دست هم داده‌اند تا تاکید رهبر معظم انقلاب بر «مشارکت حداکثری» در انتخابات تحقق نیابد و مردم با صندوق‌های رای در ۲۸ خرداد قهر کنند.
بررسی چند مورد از ادعاها و سیاه‌نمایی‌های این روزنامه متصل به شیر بیت‌المال، میزان صحت و دقت دیگر ادعاهای آن را هم روشن می‌کند.
این روزنامه بعد از آنکه از «کاهش ده‌ها برابری و نزدیک به سقوط ارزش پول ملی» خبر داده، مدعی سرازیر کردن ۳۰ میلیارد دلار ارز به حلقوم مفسدان و رانتخواران در دولت روحانی شده است. مقصود کیهان، سیاست همیشگی دولت‌های مختلف پس از انقلاب در توزیع بخشی از ارز در بازار آزاد برای کنترل قیمت ارز و حفظ ارزش پول ملی است. آن هم در حالی که تزریق دلار در این دولت بسیار کمتر از دوره‌های پیش بوده و مطابق آمار رسمی منتشر شده، حتی برای نخستین‌بار در دوره ریاست عبدالناصر همتی در بانک مرکزی، به جای تزریق ارز، حتی ۱ میلیارد دلار ارز از بازار جمع‌آوری شده است.
در طول مدیریت پنج رئیس کل بانک مرکزی، در مجموع این بانک نزدیک به ۲۸۲ میلیارد دلار ارز برای مداخله به بازار تزریق کرده که ۳۵ میلیارد دلار در دوره ریاست ولی‌الله سیف (۹۲ تا ۹۷)، ۱۶۰ میلیارد دلار در دوره ریاست محمود بهمنی(۸۷ تا ۹۲)، ۳۰ میلیارد در دوره ریاست طهماسب مظاهری (۸۶ تا ۸۷) و ۵۷ میلیارد دلار ارز در دوره ریاست ابراهیم شیبانی(۸۲ تا ۸۶) توسط این بانک به بازار تزریق شده، اما در دوره تصدی رئیس‌کل کنونی بانک مرکزی، یک میلیارد دلار ارز فیزیکی از بازار جذب و جمع‌آوری شده است.
دولت هم در بیانیه‌ای که به‌تازگی در این زمینه منتشر کرد، به صراحت اعلام کرد:«در دوره مدیریت دکتر سیف در بانک مرکزی، در مقایسه با سه دوره مدیریت قبل، کمترین درصد تأمین ارز، یعنی ۲۳.۳ درصد از این طریق صورت گرفته و انجام این کار با کمترین هزینه عمومی همراه بوده است. این در حالی است که نسبت مداخله ارزی، در دوره های مدیریت پیشین، به ترتیب، ۵۰.۴ درصد ، ۶۶.۱ درصد و ۵۷.۹ درصد میزان تأمین ارز بوده است.... میزان سکه طلای فروخته شده به مردم در این دوره هم ۷.۶ میلیون قطعه بوده است که از ۹ میلیون قطعه سکه فروخته شده در دوره مدیریتی قبلی(دولت احمدی نژاد) کمتر است.»
گرچه کاهش ارزش پول ملی یک واقعیت تلخ و آزار دهنده است، اما با احتساب رسیدن دلار ۴ هزار تومانی در ابتدای دولت روحانی به دلار ۲۲ هزار تومانی امروز، ارزش پول ملی حداکثر ۵ یا ۶ برابر کاهش یافته و معلوم نیست اگر رسانه دیگری در دولت احمدی‌نژاد کاهش ۵ برابری را کاهش ده‌ها برابری (حداقل ۲۰ برابری) توصیف می‌کرد، کیهان در آن زمان چه واکنشی نشان می‌داد!
کیهان در ادامه در حالی مدعی شده در این دولت «تاسیسات هسته‌ای کشور را به مرز نابودی کشاندند و پیشرفت هسته‌ای را متوقف کردند» که باوجود انواع داد و قال‌ها درباره نابودی تاسیسات اتمی با برجام و تهدید رئیس سازمان انرژی اتمی به دفن در قلب رآکتور اراک و ریختن سیمان روی او، بعد از مصوبه مجلس، نه تنها در چند روز، غنی‌سازی اورانیوم از سر گرفته شد، بلکه برای نخستین‌بار تولید اورانیوم با غنای ۶۰ درصد در ایران انجام شد و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم آن را تائید کرد.
ادعای بعدی کیهان، «غارت - بخوانید دزدی- ده‌ها هزار میلیارد تومانی از بیت‌المال در واگذاری شرکت‌ها و کارخانجات دولتی!» در دولت روحانی است و البته مقصود او، خصوصی‌سازی برخی کارخانه‌ها و تاسیسات دولتی است؛ در حالی که همین روند با سرعت چندین برابر و شفافیت کمتر در دولت احمدی‌نژاد انجام شد و عملا در دولت کنونی موارد بسیار کمی قابل خصوصی‌سازی مانده بود.
طبق گزارش چندی پیش روزنامه اصولگرای فرهیختگان، در دوره هشت‌ساله احمدی‌نژاد، ارزش سهام شرکت‌های واگذارشده دولتی حدود ۱۰۲ هزار و ۶۴۴ میلیارد تومان است که حدود ۳۳۳ برابر میزان خصوصی‌سازی در دولت هاشمی، ۴۱ برابر میزان خصوصی‌سازی در دولت خاتمی و نزدیک ۲.۵ برابر میزان خصوصی‌سازی در پنج‌سال اول دولت روحانی است. البته رد و تائید کلی خصوصی‌سازی در هر دولتی غیرکارشناسانه است و پرونده هر یک از این موارد را باید به دقت ارزیابی و درباره آن قضاوت کرد.
اینها فقط مشتی از خروار از ادعاهای کیهان درباره وضعیت کشور است که اگر درباره افراد محبوب آن، کسری از این توصیفات انجام می‌شد، کیهان و همفکرانش او را به سیاهنمایی متهم می‌کردند.
روشن است که با وجود تحریم‌های سنگین و بی‌سابقه علیه کشور، عملکرد دولت کنونی هم عاری از خطا و اشتباه و قصور و تقصیر نیست، اما اتهام زنی، دروغگویی و حتی، قضاوت یکسویه، هیچ نسبتی با نقد دلسوزانه ندارد و کمکی به اصلاح امور هم نمی‌کند.
نکته جالب اینجاست که بعد از این همه سیاهنمایی، مدیر مسئول کیهان، رای مردم ایران در سال ۹۶ را در راستای «تحلیل ضدامنیتی کارفرمایان زم» ارزیابی می‌کند و این حرف اصلی خود را با استناد به ادعای «روح‌الله زم، مدیر شبکه فاسد آمدنیوز» می‌زند که: «ما در انتخابات تحلیل داشتیم.. اگر رئیسی یا قالیباف سرکار بود، این مشکلاتی که در کشور وجود دارد، الان بود؟! این تظاهراتی که ایجاد شد، آیا بود؟ ما براساس تحلیل امنیتی به این نتیجه رسیدیم که باید برویم پشت سر یک فردی مثل روحانی. کشور باید به نقطه جوش می‌رسید و اگر آدمی مثل رئیسی یا قالیباف سرکار می‌آمد، کار به نقطه جوش نمی‌رسید.»
کیهان در نهایت نتیجه گرفته، دست‌اندرکاران و مسئولان کلیدی دولت به جای ثبت‌نام و کاندیداتوری، باید برای بازخواست به مراجع قضایی و مراکز بازرسی معرفی شوند!.
البته اگر بازرسی عادلانه و دقیق و شفاف وجود داشته و از همه دولتمردان، از دولت روحانی تا معجزه هزاره سوم که تحت حمایت کیهانیان بود انجام شود، خوب است و باعث می‌شود کارنامه هر دولتی مشخص شود. اما اشکال اینجاست که علاوه بر ضعف در بازرسی‌های مستقل، امثال کیهان هم به جای برخورد عادلانه به برخورد گزینشی و ناعادلانه می‌پردازند و هیچکس هم جرات نمی‌کند به آنها بگوید بالای چشمتان ابروست.
اگر مدیر کیهان واقعا دلسوز انقلاب و نظام و کشور است، به جای درخواست محاکمه دولت روحانی که تنها ۳۰۰ میلیارد دلار درآمد ارزی داشته و در این شرایط سخت تحریم و کرونا، کشور را اداره کرده است، باید خواستار رسیدگی به کارنامه فردی می‌شد که علاوه بر ارمغان آوردن تحریم‌های گسترده برای کشور، حدود ۷۰۰ میلیارد دلار درآمد ارزی در اختیارش بود و هیچکس نفهمید این همه پول کشور کجا رفت و خرج چه چیزی شد؟! آنهم فردی که بر دوش کیهان و کیهانیان بالا رفت و این روزها هم شهر به شهر می‌رود، هر چه دلش می‌خواهد علیه وحدت و انسجام ملی و حتی مسئولان نظام می‌گوید و به ریش همه می‌خندد!